Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 303/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Łaszczych

Sędziowie: SSO Ryszard Warda

SSO Artur Bobiński (spr.)

Protokolant : Marlena Achcińska

Przy udziale Prokuratora Prok. Okr. Andrzeja Luchcińskiego

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2014 r.

sprawy A. P.

oskarżonego z art. 178a§2 kk i in.

na skutek apelacji prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wyszkowie

z dnia 4 lipca 2014 r. sygn. akt. II K695/13

I.  zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że w ramach zarzuconego oskarżonemu A. P. czynu, nadto uznaje go za winnego tego że w dniu 31 sierpnia 2013r. ok. godz. 17.15 w miejscowości T. gm. B. na ul. (...) kierował rowerem po drodze publicznej, nie stosując się do zakazu prowadzenia rowerów orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Wyszkowie z dnia 28 listopada 2011r. w sprawie II K438/11 tj. czynu z art. 244 kk i za to na podstawie art. 244 kk skazuje go i wymierza mu karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzy) lata próby;

II.  pozostałym zakresie wyrok utrzymuje w mocy;

III.  koszty postępowania odwoławczego przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II Ka 303/14

UZASADNIENIE

A. P. został oskarżony o to, że w dniu 31 sierpnia 2013 r. w miejscowości T., gm. B., na ul. (...), na drodze publicznej, kierował rowerem będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu: I: 1,05 mg/l, II: 0,82 mg/l, III: 0,99 mg/l, czym nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Wyszkowie w sprawie sygn. akt II K 438/11 zakazu prowadzenia rowerów, tj. o przestępstwo z art. 178a§2 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

Wyrokiem z dnia 4 lipca 2014 r. wydanym w sprawie II K 695/13 Sąd Rejonowy w Wyszkowie w ramach zarzucanego oskarżonemu czynu uznał go za winnego tego, że w dniu 31 sierpnia 2013 r. ok. godz. 17:15 w miejscowości T., gm. B., na ul. (...), na drodze publicznej, kierował rowerem będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu: I: 1,05 mg/l, II: 0,82 mg/l, III: 0,99 mg/l i czyn ten kwalifikuje jako wykroczenie z art. 87§1a k.w. i za to skazał go i wymierzył mu karę grzywny w kwocie 800 zł. Na podstawie art. 119 k.p.w. w zw. z art. 624§1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku w całości na niekorzyść oskarżonego A. P. złożył oskarżyciel publiczny. Orzeczeniu temu zarzucił obrazę prawa materialnego, tj. art. 244 k.k. polegającą na skazaniu oskarżonego tylko za wykroczenie z art. 87§1a k.w., a zaniechaniu skazania ww. za przestępstwo z art. 244 k.k., w sytuacji prawidłowo ustalonego stanu faktycznego co do winy i sprawstwa A. P. co do obu czynów. W konkluzji apelacji prokurator wniósł o zmianę wyroku poprzez ustalenie, iż obok wykroczenia z art. 87§1a k.w. A. P. dopuścił się również czynu z art. 244 k.k. i wymierzenie mu za ten czyn kary 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja Prokuratora była zasadna, a wnioski w niej zawarte należało uwzględnić.

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny dokonał jednak jego nieprawidłowej tj. niepełnej oceny prawnokarnej.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy wskazał, że nie zweryfikował karalności oskarżonego wynikającej z informacji z Krajowego Rejestru Karnego z wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy w Wyszkowie w sprawie IIK 438/11. Powyższe skutkowało brakiem reakcji karnej na zachowanie oskarżonego polegające na niestosowaniu się do zakazu prowadzenia pojazdów rowerowych orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Wyszkowie wyrokiem z dnia 28 listopada 2011r. w sprawie IIK 438/11.

Sąd Rejonowy dostrzegł swoje uchybienie i w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wyczerpująco wykazał na czym polegało. Apelacja prokuratora zawiera tożsame stanowisko jakie zaprezentował Sąd Rejonowy. Uwzględniając wniesiony środek odwoławczy, oskarżonemu należało zatem przypisać, oprócz sprawstwa czynu z art. 87§1 a kw, także zachowanie wyczerpujące dyspozycję art. 244kk i orzec za ten czyn stosowną karę. Zdaniem Sądu Okręgowego wnioskowana przez prokuratora kara będzie sprawiedliwą odpłatą za popełnione przestępstwo. Oskarżony niestosował się do zakazu orzeczonego przez Sąd, poruszając się ruchliwą ulicą, co uzasadniało orzeczenie kary powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13