Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Cichocka

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Grabowska

Prokurator Prokuratury Rejonowej: Tomasz Niesłuchowski

po rozpoznaniu w dniach: 16.07.2014r. i 19.09.2014r. sprawy:

K. K. (1)

s. W. i A. z domu G.

ur. (...) w M.

oskarżonego o to, że:

w nocy na 01 lutego 2014 roku w K. gm. K., działając wspólnie
i w porozumieniu z ustaloną osobą nieletnią, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia felgi stalowej od przyczepy samochodu ciężarowego, felgi stalowej od tylnego koła ciągnika rolniczego, wału przegubowego od ciągnika rolniczego, blaszanych osłon od kombajnu zbożowego, konstrukcji stalowej wózka, kątowników, ceowników, prętów oraz różnego rodzaju złomu o wartości – 2265 zł na szkodę K. B.

tj. o przestępstwo z art.278§1 kk

I.  oskarżonego K. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego czynu i za to z mocy art. 278§1 kk skazuje go, zaś na podstawie art.278§1 kk przy zastosowaniu art.58§3 kk w zw. z art.35§1 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 (trzydzieści) godzin miesięcznie,

II.  na podstawie art.46§1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego K. B. kwoty 2265 zł (dwa tysiące dwieście sześćdziesiąt pięć złotych),

III.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze, zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. S. S. kwotę 612 (sześćset dwanaście) złotych tytułem kosztów nie opłaconej obrony z urzędu, w tym 180 (sto osiemdziesiąt) złotych za postępowanie przygotowawcze oraz 140,76 (sto czterdzieści 76/100) tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia,

IV.  na podstawie art.624§1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 150/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

K. K. (1) wraz z rodzicami i młodszym bratem P. K. zamieszkuje w miejscowości K., gm. K.. Sąsiadem wymienionych jest K. B..

K. K. (1) postanowił dokonać kradzieży metalowych przedmiotów nadających się do sprzedaży na skupie złomu z terenu posesji sąsiada K. B..

W tym celu w nocy na 1 lutego 2014r. około godziny 3.00 wraz z nieletnim bratem P. udał się na teren posesji wymienionego, skąd zabrał przedmioty, w postaci felgi stalowej od przyczepy samochodu ciężarowego, felgi stalowej od tylnego koła ciągnika rolniczego, wału przegubowego od ciągnika rolniczego, blaszanych osłon od kombajnu zbożowego, konstrukcji stalowej wózka, kątowników, ceowników, prętów oraz różnego rodzaju złomu o łącznej wartości 2265 zł. Skradzione przedmioty sprawcy ukryli na polu.

Rano około godziny 7.00 oskarżony wraz z bratem udali się w miejsce gdzie ukryli skradzione przedmioty, część z nich zapakowali na rowery i udali się do skupu złomu w K.. Szli przez miejscowości S. i G.. W K. na skupie (...) sprzedał złom, zapewniając kupującego, że stanowi on jego własność i nie pochodzi z kradzieży. Resztę skradzionych przedmiotów zawieźli na skup złomu w dniu 4 lutego 2014r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: wyjaśnień oskarżonego K. K. (1) z postępowania przygotowawczego (k.17v-18), zeznań świadków K. B. (k.64v,4), S. O. (k.92, 26v-27), T. S. (k.92v, 10v-11), umowy kupna-sprzedaży złomu (k.12,13).

Oskarżony K. K. (1) w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił zgodnie z ustalonym stanem faktycznym. (k. 17v-18) Na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że złomu nie ukradł, tylko zebrał go z pola i sprzedał na skupie. (k. 64)

Sąd zważył, co następuje :

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego złożonym w toku postępowania przygotowawczego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu albowiem znajdują one potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Przede wszystkim są zgodne z zeznaniami pokrzywdzonego i świadków.

Pokrzywdzony K. B. zeznał, że w okresie od 28 stycznia 2014 do 3 lutego 2014r. z terenu jego posesji w K. zostały skradzione przedmioty w postaci m.in. felgi stalowej od przyczepy samochodu ciężarowego, felgi stalowej od tylnego koła ciągnika rolniczego, wału przegubowego od ciągnika rolniczego, blaszanych osłon od kombajnu zbożowego, konstrukcji stalowej wózka, kątowników, ceowników, prętów oraz różnego rodzaju złomu o łącznej wartości 2265 zł. Zeznał ponadto, że w dniu 28 stycznia 2014r., kiedy ostatni raz był na posesji przed kradzieżą wszystkie wskazane przedmioty tam się znajdowały. Zeznał, że S. O. zamieszkały w miejscowości S. w dniu 1 lutego 2014r. widział oskarżonego i jego nieletniego brata P. jak na rowerach wieźli m.in. felgę stalową i inny złom, który został mu skradziony. Tego samego dnia Ł. O. widział felgę, którą wieźli wymienieni na skupie złomu w K.. Okoliczności podane przez pokrzywdzonego potwierdzili w swoich relacjach świadkowie S. i Ł. O..

Pokrzywdzony zeznał również, iż przed zawiadomieniem policji był w domu oskarżonych, chciał się dogadać i odzyskać skradzione rzeczy, ale matka oskarżonych powiedziała, że niczego nie udowodni jej synom.

Fakt sprzedaży w dniu 1 i 4 lutego 2014r. przez braci K. złomu, którego kradzież zgłosił pokrzywdzony potwierdził świadek T. S.. Jego zeznania znajdują potwierdzenie w umowach kupna sprzedaży złomu.

Sąd nie znalazł podstaw, aby zeznania wskazanych świadków zakwestionować.

W świetle powyższego w ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego złożone na rozprawie stanowią jedynie przyjętą linię obrony. Oskarżony w żaden logiczny sposób nie wytłumaczył zmiany wersji swoich wyjaśnień. W światle zeznań pokrzywdzonego, który wskazał, iż wskazane w zarzucie przedmioty zostały skradzione z terenu jego posesji oraz świadków, którzy widzieli te przedmioty w posiadaniu oskarżonego wyjaśnieniom oskarżonego, iż znalazł je na polu nie można dać wiary. Kontynuacją przyjętej przez oskarżonego na rozprawie linii obrony są zeznania jego brata P. K.. Wskazać jedynie należy, iż w toku postępowania przygotowawczego świadek odmówił składania zeznań, natomiast przed Sądem w sposób nieudolny próbował potwierdzać wersję zdarzenia przedstawioną przez oskarżonego na rozprawie. Wskazał bowiem, że złom zbierał z bratem za dnia, podczas gdy oskarżony utrzymywał, że było to w nocy. Świadek przyznał ponadto, że pole, z którego zabrali złom nie należało do nich.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż okoliczności popełnienia czynu zarzucanego oskarżonemu nie budzą wątpliwości.

Oskarżony w toku postępowania został poddany badaniom przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, którzy zgodnie uznali, iż wymieniony tempore criminis miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. ( opinia sądowo-psychiatryczna k. 34 ).

Sąd podzielił powyższą opinię, nie znajdując podstaw do jej zakwestionowania.

Wina oskarżonego w świetle powyższych okoliczności nie budzi żadnych wątpliwości.

Swoim zachowaniem polegającym na tym, że w nocy na 01 lutego 2014 roku w K. gm. K., działając wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą nieletnią, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia felgi stalowej od przyczepy samochodu ciężarowego, felgi stalowej od tylnego koła ciągnika rolniczego, wału przegubowego od ciągnika rolniczego, blaszanych osłon od kombajnu zbożowego, konstrukcji stalowej wózka, kątowników, ceowników, prętów oraz różnego rodzaju złomu o łącznej wartości 2265 zł na szkodę K. B. oskarżony wyczerpał dyspozycję art. 278§1 kk.

W tym stanie rzeczy Sąd, przy zastosowaniu art. 58§3 kk, wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin miesięcznie.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał w pierwszym rzędzie na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, motywy działania sprawcy – chęć łatwego zysku, działanie wspólnie z nieletnim.

Sąd uwzględnił również dotychczasowy sposób życia oskarżonego. Wprawdzie wymieniony nie była w przeszłości karany (k.70), jednakże z uwagi na jego młody wiek powyższe nie może stanowić okoliczności łagodzącej.

Fakt natomiast, iż oskarżony jest osobą młodą, niezdemoralizowaną w ocenie Sądu uzasadnia zastosowanie wobec niego art. 58§3 kk i wymierzenie mu kary łagodniejszego rodzaju, tj. kary ograniczenia wolności.

Zgodnie z treścią art. 46 § kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 2265 zł stanowiącej równowartość skradzionego mienia. W ocenie Sądu powyższe będzie oddziaływało na oskarżonego wychowawczo, wskaże na nieopłacalność popełnienia przestępstw i zmobilizuje do podjęcia pracy zarobkowej.

W przekonaniu Sądu tak ukształtowana kara spełni cele określone w art. 53 kk. Zarówno rodzaj, jak i wymiar kary nie przekracza stopnia winy, a także uwzględnia stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu. Kara ograniczenia wolności spełni, w ocenie Sądu, lepiej niż inny rodzaj kary swe cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego, zaś wymierzony środek karny dodatkowo wzmocnią wychowawcze oddziaływanie kary.

Dodatkowo z uwagi na nagminność tego typu czynów na obszarze właściwości tutejszego Sądu i przekonanie sprawców o bezkarności, kara wymierzona oskarżonemu będzie w sposób prawidłowy oddziaływać w zakresie prewencji ogólnej.

Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych bowiem wymieniony nie posiada stałego źródła dochodu.