Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 sierpnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia SO A.Lisiecki (spr.)

Sędziowie SO J.Gołębiowski, SO G.Ślęzak

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2014 roku na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi G. P.

o wznowienie postępowania w sprawie II Ca 250/08 zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 5 czerwca 2008r.

wniosku M. P. (1)

z udziałem G. P., J. Z., K. K., M. P. (2), J. P. i S. P.

o dział spadku i zniesienie współwłasności

postanawia: odrzucić skargę.

Na oryginale właściwe popisy

UZASADNIENIE

W piśmie z dnia 6 maja 2014r. G. P. domagała się „powtórnego rozstrzygnięcia spraw związanych ze zniesieniem współwłasności sygn. akt II Ca 250/08” w istocie wnosząc skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 5 czerwca 2008r. w sprawie II Ca 250/08.

Skarżąca domagała się rozstrzygnięcia „sprawy podziału pieniędzy związanych z zakupem sprzętu rolniczego tj.: kultywatora, siewnika, przyczepy ciągnikowej, samochodu ciężarowego, wozu asenizacyjnego, spawarki, opryskiwacza, jak również nie wyjaśniona została sprawa dotycząca wybudowanej obory wycenionej przez biegłego na 80400zł”. W skardze podała również, że w sprawie nie była reprezentowana przez fachowego pełnomocnika. Wniosła o „sprawiedliwy podział pieniędzy”.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Stosownie do art. 409 k.p.c. skarga o wznowienie postępowania powinna czynić zadość warunkom pozwu oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz wniosek o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia. Oceny, czy wymienione wymogi formalne skargi zostały spełnione, Sąd dokonuje na posiedzeniu niejawnym, a następnie na podstawie art. 410 § 1 k.p.c. odrzuca ją, jeżeli została wniesiona po upływie przepisanego terminu, była niedopuszczalna lub nieoparta na ustawowej podstawie. Warunkiem możliwości rozpatrywania zasadności skargi jest przy tym spełnienie wszystkich przesłanek wskazanych w cytowanym przepisie. Stwierdzenie braku spełnienia choćby jednej z przesłanek wymienionych w art. 410 § 1 k.p.c. powoduje odrzucenie skargi. Z art. 409 i 410 § 1 k.p.c. wynika, że sąd bada i ocenia wyłącznie podstawy wznowienia powołane w skardze, a nie rozważa innych możliwych podstaw, ani ich nie poszukuje (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2011 r., II PZ 24/11 - niepubl.).

W ocenie Sądu Okręgowego skarga G. P. podlega odrzuceniu z jako nieoparta na ustawowej podstawie wznowienia. Dla wznowienia postępowania konieczne jest powołanie się i wykazanie istnienia w sprawie konkretnych podstaw wznowienia, których zamknięty katalog zawarty jest w przepisach art. 401, 401 ¹ i 403 kpc.

Zgodnie z art. 401 kpc można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności:

1)jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się wyroku nie mogła domagać się wyłączenia;

2)jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się wyroku niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.

Skarżąca nie powołuje podstawy wznowienia określonej w art. 401 ¹ kpc a więc gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. Nie zachodzą również podstawy wznowienia określone w art. 403§1 kpc :

1)wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym;

2)wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa.

Skarżąca nie powołuje się również na podstawę wznowienia określoną w art. 403 § 2kpc. Stosownie do powyższego przepisu, można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku prawnego, albo wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.

Nie zachodzi również podstawa wznowienia określona w art. 403 § 4 kpc.

Skarga skarżącej o wznowienie postępowania nie wskazuje na żadną z w/w podstaw wznowienia.

Okoliczności podnoszone w skardze dotyczące rozliczeń finansowych z tytułu zakupu maszyn rolniczych były już przedmiotem rozważań zarówno sądu I jak i II instancji. W obszernym uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgowy szeroko omawiał kwestię podziału ruchomości wchodzących w skład spadku podlegającego działowi, m.in. maszyn rolniczych (k-575 akt I Ns 24/05 tom III) a także odniósł się do innych składników majątkowych podlegających działowi, w tym budynku gospodarczego (obory). Okoliczności te nie stanowią ustawowej podstawy wznowienia.

Z treści skargi wynika jedynie, że skarżąca zmierza do zakwestionowania prawomocnego już rozstrzygnięcia. Niezadowolenie z treści zapadłego orzeczenia nie jest przesłanką należącą do ustawowego katalogu podstaw wznowienia określonych w art. 401,401 ¹ oraz art.403§1 kpc, dlatego też, Sąd Okręgowy na podstawie art. 410 §1 kpc odrzucił skargę jako nieopartą na ustawowej podstawie wznowienia.

Na oryginale właściwe popisy