Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2014 r. w Kielcach

na rozprawie

sprawy A. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

o jednorazowe odszkodowanie

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K.

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 25 kwietnia 2014r. sygn. akt IV U 196/14

oddala apelację.

Sygn. akt V Ua 74/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 stycznia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. odmówił A. C. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy, jakiemu uległ on w dniu 21 maja 2013r, ustalając - w oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 20 stycznia 2014r., że w wyniku wypadku przy pracy nie doznał on uszczerbku na zdrowiu.

Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Kielcach zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał A. C. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu 3 % stałego uszczerbku na zdrowiu jakiego doznał on w wyniku wypadku przy pracy w dniu 21 maja 2013r.

Sąd Rejonowy ustalił, że A. C. jest zatrudniony w (...) S.A. K., wykonuje prace na stanowisku cięcia i zespalania szkła. W dniu 21 maja 2013r. około godz. 23.45 w czasie świadczenia pracy wraz z innym pracownikiem, miał za zadanie dociąć szybę do ustalonego formatu. Podczas przenoszenia szyby formatka pękła i jeden z elementów uderzył go w prawą rękę powodując skaleczenie wewnętrznej części przedramienia. Skutkiem zdarzenia jest łukowata, szpecąca blizna skórna prawego przedramienia długości 21 cm z zaburzeniem czucia powierzchniowego w części obwodowej blizny.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że odwołanie ubezpieczonego jest zasadne. Powołał się na treść art. 11 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych z dnia 30 października 2002 roku (t.j. Dz. U. z 2009, Nr 167 poz. 1322) zgodnie z którym, jednorazowe odszkodowanie przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, zaś stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu oraz jego związek z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową ustala lekarz orzecznik lub komisja lekarska. W myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy, odszkodowanie jest naliczane za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Na okoliczność ustalenia czy A. C. doznał uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy Sąd Rejonowy dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza chirurga ortopedy R. L.. Biegły lekarz specjalista chirurg ortopeda na podstawie badania ubezpieczonego oraz analizy dokumentacji medycznej stwierdził u A. C. łukowatą, szpecącą bliznę skórną prawego przedramienia o dł. 21 cm z zaburzeniami czucia powierzchniowego przedramienia w części obwodowej od blizny co spowodowało stały uszczerbek na zdrowiu w rozmiarze 3 %, na podstawie pkt 122a załącznika do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Jednocześnie w odpowiedzi na zastrzeżenia organu rentowego biegły R. L. wskazał, że w powołanych wyżej przepisach nie ma odpowiedniego artykułu odnoszącego się do uszczerbku jakiego doznał ubezpieczony, dlatego też zastosował zasadę orzekania według najbardziej zbliżonego punktu załącznika do powołanego rozporządzenia.

Sąd pierwszej instancji w całości podzielił wnioski zawarte w opinii biegłego sądowego R. L. uznając, że opinia ta jest jasna, rzetelna i logicznie przekonywująca, a ponadto sporządzona została w oparciu o przeprowadzone bezpośrednio badanie ubezpieczonego oraz wnikliwą analizę dokumentacji medycznej. Mając na uwadze powyższe, Sąd Rejonowy zmienił przedmiotową decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. i przyznał A. C. prawo do jednorazowego odszkodowania za 3% stałego uszczerbku na zdrowiu jakiego doznał on w wyniku wypadku przy pracy w dniu 21 maja 2013r.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K., zarzucając naruszenie prawa materialnego - art. 11 oraz art. 16 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Wskazując na powyższe zarzuty organ rentowy wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i oddalenie odwołania. W uzasadnieniu apelacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych zarzucił, że całościowa analiza dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy wskazuje jednoznacznie, iż u ubezpieczonego brak jest stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu spowodowanego wypadkiem. Ubezpieczony nie doznał w wyniku urazu złamania kości, ani zniekształcenia nadgarstka, brak jest też zaburzeń czynnościowych nadgarstka (k.30-31).

W odpowiedzi na apelację ubezpieczony A. C. wniósł o jej oddalenie (k.35).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Istotę sporu stanowiło rozstrzygnięcie co do stopnia uszczerbku jakiego A. C. doznał w wyniku wypadku przy pracy w dniu 21 maja 2013 roku. Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy z 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz.U. 2009, Nr 167, poz. 1322 ze zm.) jednorazowe odszkodowanie przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

W ocenie Sądu Okręgowego, ustalenia Sądu Rejonowego w zakresie zaistniałego stanu faktycznego są prawidłowe. W szczególności Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy ocenił dowód z opinii biegłego z zakresu chirurgii i ortopedii, w konsekwencji słusznie zaś przyznał ubezpieczonemu prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu 3% stałgo uszczerbku na zdrowiu, będącego następstwem wypadku przy pracy z dnia 21 maja 2013 roku.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w złożonej apelacji zakwestionował ustalenia biegłego sądowego z zakresu chirurgii i ortopedii co do wysokości ustalonego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy podnosząc, że ustalony przez biegłego uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonego nie wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowaniu o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

Organ rentowy zupełnie pominął jednak treść § 8 ust. 3 tego rozporządzenia zgodnie z którym, jeżeli w ocenie procentowej brak jest odpowiedniej pozycji dla danego przypadku, lekarz orzecznik ocenia ten przypadek według pozycji najbardziej zbliżonej.

Sąd Okręgowy w pełni podzielił opinię biegłego sądowego bowiem została ona sporządzona przez osobę o wysokich kwalifikacjach zawodowych, jest rzetelna i logiczna, wydana został w oparciu o wnikliwą analizę dokumentacji lekarskiej oraz badanie ambulatoryjne ubezpieczonego, a nadto nie zawiera wewnętrznych sprzeczności czy też niejasności. Wątpliwości nie budzi także uzasadnienie wniosków końcowych. Trafności zaskarżonego wyroku w żaden sposób nie podważają podniesione przez organ rentowy zarzuty, stanowią one bowiem jedynie polemikę z kompletną i fachową opinią biegłego lekarza sądowego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.