Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2014 roku w sprawie z wniosku wierzyciela J. K. z udziałem dłużników P. S. i jego małżonki B. S. Sąd Rejonowy w Skierniewicach IV Wydział Pracy oddalił wniosek dłużnika o sprostowanie postanowienia Sądu z dnia 5 marca 2014 roku.

Przytaczając treść art. 350 k.p.c. w uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia, Sąd Rejonowy wskazał, że w dniu 10 kwietnia 2014 roku uczestnik postępowania P. S. wniósł o sprostowanie w postanowieniu z dnia 5 marca 2014 roku oczywistej omyłki w kwestii oznaczenia wierzyciela, którym nie jest J. K., ale Firma (...) sp. z o.o. z późniejsza zmianą nazwy na (...) sp. z o.o. z siedzibą w L. i jest to jedyny podmiot, który może otrzymać świadczenie. Zdaniem Sądu, wbrew twierdzeniom P. S. nie doszło do oczywistej omyłki w kwestii oznaczenia wierzyciela, a więc wpisania wbrew zamierzeniu Sądu innego podmiotu. Wnioskodawcą w sprawie jest wierzyciel J. K., nie zaś inny podmiot. Wniosek o sprostowanie jest więc bezprzedmiotowy.

Powołane orzeczenie zaskarżył dłużnik. Skarżący wskazał, że T. O. dokonał cesji przedmiotowej wierzytelności tj. 10.000 zł na rzecz J. K.. T. O. nie dopełnił zobowiązania na nim ciążącego, by zawiadomić również pozwanego o powstałej w dniu 11 lutego 2013 roku cesji wierzytelności na rzecz osób trzecich w terminie 7 dni od jej podpisania, a na podstawie której Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy w dniu 17 maja 2013 roku postanowił nadać klauzulę wykonalności ugodzie sądowej z dnia 26 lutego 2001r w sprawie IV Pm2/00 na rzecz osoby trzeciej. Dokonanie cesji na rzecz J. K., który ma tylko za ustalonym wynagrodzeniem w wysokości 500,00zł wykonać określone czynności oznacza tylko tyle, że wierzycielem nadal pozostaje (...) sp. z o.o.

Mając powyższe skarżący wniósł o uwzględnienie oznaczenia wierzyciela, którym jest (...) sp. z o.o.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył co następuje.

Zażalenie jest bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 788 § 1 k.p.c. stanowi, że jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym.

Przesłanką uzyskania klauzuli wykonalności jest wykazanie przez wierzyciela przejścia praw lub obowiązków za pomocą dokumentu urzędowego lub prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym. Wystarczy, że osnowa dokumentu tylko stwierdza fakt przejścia praw lub obowiązków. Sąd ocenia ten dokument pod względem formalnym (np. czy dokument spełnia kryteria wymagane od dokumentu urzędowego. Według dominującego stanowiska nauki i judykatury, wykluczone jest natomiast merytoryczne badanie, czy do przejścia praw lub obowiązków rzeczywiście doszło. Dłużnik może kwestionować fakt sukcesji wyłącznie na drodze powództwa z art. 840 § 1 pkt 1 in fine. Według judykatury (uchwała składu siedmiu sędziów SN z dnia 5 maja 1951 r., Ł. P.. 689/50, PiP 1952, z. 2), jeżeli wierzyciel nie przedstawi dokumentu, o którym mowa w art. 788 § 1, a nie może go w żaden sposób uzyskać (zob. uwagi do art. 785), ma możliwość wytoczenia powództwa o ustalenie przejścia uprawnienia lub obowiązku. Przepis art. 788 znajdzie zastosowanie także po powstaniu tytułu wykonawczego, jeżeli o nadanie klauzuli wykonalności występuje następca prawny (cesjonariusz), a także jeżeli sąd nadał klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu na rzecz zbywcy wierzytelności przed przeniesieniem wierzytelności (uchwała SN z dnia 4 sierpnia 1992 r., III CZP 94/92, OSNC 1993, nr 3, poz. 32; odmiennie wcześniejsza uchwała SN z dnia 22 lutego 1984 r., III CZP 2/84, OSNC 1984, nr 9, poz. 153, w której przyjęto, że nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu wydanemu na rzecz wierzyciela, który przeniósł wierzytelność na osobę trzecią, wyłącza nadanie klauzuli wykonalności na rzecz tej osoby). Należy również przychylić się do stanowiska wyrażonego w uzasadnieniu uchwały SN z dnia 4 sierpnia 1992 r., III CZP 94/92 zgodnie z którym istnieje możliwość wielokrotnego stosowania trybu przewidzianego w art. 788 k.p.c. w stosunku do tego samego tytułu egzekucyjnego, jeżeli zmiany dotyczą wierzyciela lub dłużnika, a zaistniały po powstaniu tytułu egzekucyjnego przed wszczęciem egzekucji. Jeśli więc następstwo prawne zachodziło wielokrotnie, wierzyciel jest zobowiązany do wykazania za pomocą dokumentu urzędowego lub prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym nie tylko zmiany, w wyniku której stał się legitymowany do złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, lecz kolejno każdej poprzedniej zmiany, i wykazania nieprzerwanego ciągu następców oraz zdarzeń, które skutkowały zmianami podmiotowymi w sprawie. Zbywca wierzytelności nie jest legitymowany do wniesienia zażalenia na postanowienie wydane na podstawie 788 k.p.c. o nadaniu klauzuli wykonalności na rzecz nabywcy wierzytelności (uchwała SN z dnia 20 maja 2003 r., III CZP 19/03, OSNC 2004, nr 3, poz. 34).

W niniejszej sprawie J. K. – na podstawie załączonych dokumentów – wykazał, że doszło do cesji wierzytelności na jego rzecz. Przedstawił sporządzoną przez notariusza umowę powierniczego przelewu przekazania na jego rzecz wierzytelności przez (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L.. Ponadto przedłożył uchwałę Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z dnia 30 października 2000 roku, z której wynika, że doszło do zmiany nazwy powodowej spółki na (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. funkcjonującej dotychczas pod nazwą (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.. Tym samym J. K. w sposób przepisany wykazał, że obecnie to on jest wierzycielem. W związku z tym – jak słusznie wskazał Sąd meriti - w niniejszej sprawie wbrew twierdzeniom dłużnika P. S. nie doszło do oczywistej omyłki w kwestii oznaczenia wierzyciela. Wnioskodawcą w sprawie jest wierzyciel J. K., nie zaś inny podmiot.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 395 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie, jako pozbawione uzasadnionych podstaw do jego uwzględnienia.