Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX W 3166/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 października 2014r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący - SSR Beata Kalińska

Protokolant –sekr. sąd. Jolanta Jarmołowicz

w obecności oskarżyciela publ. S. Ś.

po rozpoznaniu w dniu 18/09/2014r., 02/10/2014r., sprawy

K. W.

s. Z. i E. z domu K.

ur. (...) w P.

obwinionego o to, że:

w dniu 19 lipca 2014r. o godz. 11:10 w O. ul. (...) kier. sam. m-ki V. (...) o nr rej (...) przekroczył dopuszczalną prędkość jazdy o 38 km/h (88/50km/h)

- tj. za wykroczenie z art. 92a kw w związku z art. 20 ust. 1 Prawo o Ruchu Drogowym

ORZEKA

I.  obwinionego K. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 92a kw w związku z art. 20 ust. 1 Prawo o Ruchu Drogowym i za to z mocy art. 92a kw skazuje go na karę grzywny w wymiarze 400,- (czterysta) złotych;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych i opłatą w kwocie 40,- (czterdzieści) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 02października 2014r. uznał obwinionego K. W. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 92akw w zw. z art. 20ust.1 Prawa o ruchu drogowym tj. , za to, że w dniu 19 lipca 2014r. o godz. 11:10 w O. ul. (...) kierując samochodem m-ki V. (...) o nr rej (...) przekroczył dopuszczalną prędkość jazdy o 38 km/h (88/50km/h) i za to skazał go na karę grzywny w wymiarze 400złotych oraz obciążył kosztami postępowania i opłatą w wysokości 140złotych.

Obwiniony K. W. jest zatrudniony w (...) D. jako zastępca (...) z wynagrodzeniem (...). Jest kawalerem , nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. Był uprzednio karany za wykroczenia drogowe.

(dane osobopoznawcze k.8,18, wydruk z bazy(...).12).

W dniu 19 lipca 2014r. patrol policji w składzie (...) pełnili służbę na terenie O. . O godz.11:10 na ul. (...) funkcjonariusz Policji G. K. dokonywał pomiaru prędkości pojazdu m-ki V. (...) nr rej. (...) , którego kierujący przekroczył prędkość o 38km/h , jadąc z prędkością 88km/h ,w miejscu obowiązywania ograniczenia prędkości do 50km/h. Pomiar został wykonany przyrządem laserowym (...), które posiada ważną legalizację do dnia 30kwietnia 2015r. Pomiar prędkości został kierującemu okazany i zaproponowano mandat karny w wysokości 200złotych 6pkt.karnych.Obwiniony prosił o pouczenie go za powyższe wykroczenie , oświadczając , że ma już 20pkt.i może stracić prawo jazdy , a jest (...) D. i może również stracić pracę . .Po rozmowie zgodził się na przyjęcia mandatu karnego. Gdy policjant udał się do radiowozu , w trakcie sprawdzania w informatyce , podszedł obwiniony oświadczając , że zmienił zdanie i odmawia przyjęcia mandatu karnego. Jako przyczynę podał okoliczność , że kontaktował się ze znajomym , który jechał za nim , który kazał mu odmówić przyjęcia mandatu .

(d. notatka urzędowa k.4,świadectwo legalizacji k.25,zeznania świadka G. K. k.18verte , M. N. k.19 )

Obwiniony przesłuchany na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Wyjaśnił , że nie ma możliwości by w miejscu pomiaru mógł osiągnąć taką prędkość na odcinku 100metrów, ponieważ po wyjeździe ze stacji benzynowej włączył się do ruchu , na około 200metrów przed kontrolowanym miejscem, gdy zauważył zatrzymującego go policjanta. Podał , że nie osiągnął takiej prędkości , bo silnik pracował w trybie awaryjnym. Od pewnego czasu miał stwierdzoną usterkę silnika , zapchany katalizator , niedrożność i uszkodzenie turbosprężarki. , dlatego pojazd nie mógł rozpędzić się do takiej ,jak określona pomiarem prędkości. Wyjaśnił , że mógł jechać z prędkością nie większą niż 40-50km/h i dlatego uważa , że pomiar nie dotyczył jego pojazdu. Stwierdził , że przed jego pojazdem jechały inne samochody , w tym ,w odległości około 40metrów przed nim był kolega ,kierujący pojazdem m-ki O. (...). Wyjaśnił ,że o tej okoliczności nie mówił policjantom, tylko o stanie technicznym , że nie mógł tak się rozpędzić . Na rozprawie przedłożył zlecenie z 16lipca2014r. z diagnostyki komputerowej wraz z datą umówionej naprawy tj.21.07.2014r. wystawione przez (...) (...).

(d. wyjaśnienia obwinionego k.18-18verte)

Sąd zważył , co następuje.

Wyjaśnienia obwinionego ,co do faktu przekroczenia dopuszczalnej prędkości zdaniem Sądu ,nie budzą wątpliwości w świetle zgodnych zeznań funkcjonariuszy Policji , jak i wiarygodnego pomiaru.Nie ulega wątpliwości , że pomiar prędkości dotyczył pojazdu obwinionego ,wynika to nie tylko z zeznań świadka dokonującego pomiaru ale i ze specyfiki działania urządzenia U.. Sąd uznał za logiczne ,zbieżne i konsekwentne zeznania świadków G. K. przeprowadzającego czynności i asystującego mu M. N., jako tworzące komplementarną całość. Również fakt , że obwiniony nie kwestionował przekroczenia dopuszczalnej prędkości na miejscu zdarzenia jest bezsporny. Obwinionemu zależało na zakończeniu sprawy pouczeniem , ponieważ obawiał się utraty prawa jazdy jako zastępca(...) D. i co z tym związane posady. Natomiast nie do przyjęcia jest argumentacja zaprezentowana przez obwinionego mająca zaświadczyć , że jego pojazd z jednej strony był sprawy technicznie i posiadał ważne badania techniczne ,a z drugiej strony akurat na trzy dnia przed zdarzeniem pojawiła się okoliczność związana z brakiem mocy pojazdu i pracą silnika w trybie awaryjnym. Tego typu prezentacja okoliczności przez obwinionego, aczkolwiek dozwolona ,zważywszy na sposób obrony obwinionego , zdaniem Sądu nie musi być wiarygodną i zmierza w kierunku uniknięcia odpowiedzialności. Przedstawione przez obwinionego zaświadczenia nie są dowodami potwierdzającymi faktyczny stan silnika w pojeździe obwinionego ,jak i innych podzespołów ,o których mowa w wystawionych zaświadczeniach. Obwiniony na miejscu , w obecności funkcjonariuszy Policji pozbawił się możliwości weryfikacji tego założenia. Zauważyć należy , że obwiniony na miejscu zdarzenia najpierw zadeklarował chęć zakończenia sprawy w postępowaniu mandatowym . Potem pojawiła się koncepcja świadka , który miał jechać przed nim i że być może pomiar dotyczył tego pojazdu. Sąd podjął nawet próbę przesłuchania tegoż świadka. Podkreślić należy , że z dokumentacji policji wynika , że obwiniony po tym jak wycofał się z przyjęcia mandatu mówił o świadku , który jechał za nim ,a nie przed nim ,jak to zawarł na rozprawie. Z zapisu w notatce urzędowej wynika , że inne pojazdy znajdowały się za pojazdem obwinionego ,a pomiar prędkości dotyczył wyłącznie jego pojazdu ,a nie pojazdów z tyłu , czy jakiegokolwiek innego. Nie sposób wykluczyć , że koncepcja obwinionego o uszkodzeniu turbiny, zaworu(...)pojawiła się na użytek prowadzonego postępowania, tym bardziej , że obwiniony nie podnosił tej okoliczności wobec przeprowadzającego czynności policjanta , a w przypadku niesprawności pojazdu o podobnym charakterze byłoby możliwe nawet zatrzymanie obwinionemu dokumentu w postaci dowodu rejestracyjnego.

Reasumując ,strona przedmiotowa wykroczenia zarzucanego obwinionemu z art. 92akw obejmuje każde naruszenie ograniczenia prędkości , tym bardziej , że poruszanie się pojazdów na drodze z obowiązującą prędkością , stanowi jednocześnie istotny warunek bezpieczeństwa na drogach i to bez względu na natężenie ruchu czy sprzyjające warunki atmosferyczne. Obwiniony K. W. w świadomy sposób naruszając przepis art. 92a kw i uchybił tym regułom. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni potwierdza zawinienie obwinionego w zakresie popełnienia zarzucanego mu wykroczenia z art. 92a kw w zw. z art. z art. 20ust.1 Prawa o ruchu drogowym .Obwiniony swoim zachowaniem naruszył porządek ruchu drogowego, nie stosując się do ograniczenia prędkości na trasie objętej pomiarem. (...) znaków i sygnałów drogowych ma za zadanie porządkowanie ruchu i gwarantowanie jego bezpieczeństwa. Słusznie wskazuje się, że niestosowanie się do znaków, sygnałów lub poleceń zakłóca porządek ruchu i stanowi groźbę dla jego bezpieczeństwa (A. Gubiński (w:) T. Grzegorczyk, A. Gubiński, Prawo wykroczeń..., s. 218). Każdy z uczestników ruchu drogowego , w tym obwiniony, jako kierujący pojazdem jest zobowiązany stosować się do istniejącego oznakowania, w tym do stosowania się do ograniczeń prędkości..

Wina obwinionego , zdaniem Sądu ,nie budzi wątpliwości . Przy wymiarze kary ,jako okoliczności obciążające , Sąd miał na uwadze stopień szkodliwości społeczną jego czynu i lekceważenie obowiązujących przepisów, jak i uprzednią karalność obwinionego w tym - dziewięciokrotną za przekroczenie prędkości w postępowaniu mandatowym . Sąd nie dopatrzył się w postawie obwinionego , szczególnych okoliczności łagodzących W tych warunkach skazał obwinionego na karę grzywny w wymiarze 400złotych i uznał , że sytuacja materialna i rodzinna obwinionego, który nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu , pozwala na obciążanie go kosztami postępowania i opłatą. Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia obwinionego i odpowiada wymogom kary w zakresie prewencyjno-wychowawczego oddziaływania.