Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski (spr.),

Sędziowie: SO Małgorzata Tomkiewicz,

SO Remigiusz Chmielewski,

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Filipiak

przy udziale Prokuratora del. do Prokuratury Okręgowej Małgorzaty Abucewicz-Pena

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2014r.

sprawy S. Ż.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a§4kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Mrągowie VI Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Biskupcu z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt VI K 433/13

I zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:

- z opisu czynu eliminuje sformułowanie od słowa „pomimo” do słów „(...)” i kwalifikuje go z art.178a§1 kk,

- łagodzi orzeczoną w pkt. I sentencji karę do 3 ( trzech ) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art.69§1i2 kk jej wykonanie warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 ( trzech ) lat,

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt. II sentencji orzeczony tam zakaz łagodzi do 3 ( trzech ) lat,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze przy czym orzeka od oskarżonego jedną opłatę za obie instancje w kwocie 60 ( sześćdziesiąt ) zł.

Sygn. akt VII Ka 329/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Mrągowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Biskupcu wyrokiem z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt. VI K 433/13 w sprawie przeciwko S. Ż. oskarżonemu o to, że w dniu 21 lipca 2013 roku w miejscowości B. na ulicy (...) kierował samochodem osobowym marki F. (...) o numerach rejestracyjnych (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości (1,26 mg/l w wydychanym powietrzu) pomimo wcześniejszego prawomocnego skazania za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości przez Sąd Rejonowy w O. sygn. akt (...), tj. o czyn z art. 178a § 4 kk.

orzekł:

I oskarżonego S. Ż. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 178a § 4 k.k. skazał go i wymierzył mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat;

III na podstawie art. 50 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości poprzez umieszczenie wyroku na tablicy ogłoszeń Urzędu Miasta B. na okres 1 (jednego) miesiąca;

IV na podstawie art. 63 § 2 k.k. zaliczył na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zatrzymanie dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów od dnia 21 lipca 2013 r.

V na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę w wysokości 180 (sto osiemdziesiąt) złotych.

Powyższy wyrok zaskarżył S. Ż. w części orzeczenia o karze wnosząc o zamianę kary bezwzględnej pozbawienia wolności na karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub ewentualnie zastosowanie dozoru elektronicznego. Skarżący podniósł, iż ma na utrzymaniu dwoje dzieci w wieku szkolnym, zaś pozbawienie go wolności będzie skutkowało utratą przez niego pracy, co z kolei pogorszy sytuację materialną rodziny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonego inicjując kontrolę odwoławczą pozwoliła na ponowną ocenę czynu oskarżonego w zakresie jego sprawstwa , a w konsekwencji na złagodzenie rozstrzygnięcia o karze.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody, dla których oskarżonego uznano za winnego popełnienia przypisanego mu czynu. Bezspornym jest, że oskarżony w miejscu i czasie przyjętym przez Sąd meriti kierował samochodem osobowym marki F. (...) o numerach rejestracyjnych (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości (1,26 mg/l w wydychanym powietrzu).

Kwalifikacja czynu zarzuconego S. Ż. jednakże wymagała korekty a to z uwagi na ustalony przez Sąd Okręgowy na etapie postępowania odwoławczego fakt zatarcia skazania wymienionego za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, co do którego wyrokował Sąd Rejonowy w O. w sprawie sygn. akt (...). Jak wynika z akt tej sprawy S. Ż. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 11 lipa 2007 r. za czyn z art. 178 a § 1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 (trzech) lat, karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda, 4 lata zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez umieszczenie wyroku na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy B. na okres 6 (sześciu) miesięcy. W wyniku analizy akt sprawy o sygn. (...) ustalono, iż wyrok w tejże sprawie uprawomocnił się w dniu 15 lipca 2007 r. (k. 34), a S. Ż. uregulował całą należność z tytułu grzywny w kwocie 400 zł w dniu 12 grudnia 2007 r.(k.53) oraz podano wyrok przez okres 6 miesięcy do publicznej wiadomości. Ponadto okres wykonywania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów upłynął z dniem 15 lipca 2011 r. (k.52). Wreszcie sam okres 3 lat próby upłynął w dniu 15 lipca 2010 r.

Zgodnie z przepisem art. 76 § 1 k.k. skazanie ulega zatarciu z mocy prawa z upływem 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. Natomiast art. 76 § 2 k.k. wskazuje, że jeżeli wobec skazanego orzeczono grzywnę lub środek karny, zatarcie skazania nie może nastąpić przed ich wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem ich wykonania; nie dotyczy to środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 5 kk. W doktrynie przyjmuje się, że zatarcie na podstawie art. 76 k.k. następuje eo ipso z mocy samego prawa. Nie jest tu konieczna konstytutywna decyzja sądu. Po pomyślnym upływie okresu próby przyjmuje się fikcję prawną i uznaje skazanie za niebyłe. W przypadku warunkowego wykonania kary ustawodawca określa inny niż na zasadach ogólnych sposób zatarcia skazania. Następuje ono po upływie sześciu miesięcy od zakończenia okresu próby, ale zawsze dopiero po wykonaniu, darowaniu lub przedawnieniu wykonania grzywny lub środka karnego. Jest to zgodne z ogólną zasadą, że zatarcie skazania może nastąpić dopiero po upływie określonego czasu od wykonania, darowania lub przedawnienia wykonania całej orzeczonej wobec sprawcy sankcji. Wyjątkiem jest tu obowiązek naprawienia szkody.

Z powyższych ustaleń wynika zatem, że skazanie w sprawie (...) zatarło się z mocy prawa w dniu 16 lipca 2011 r. W konsekwencji oskarżony, który znajdował się w stanie nietrzeźwości kierując w dniu 21 lipca 2013 r. pojazdem mechanicznym z uwagi na zatarcie skazania w sprawie (...) nie był osobą wcześniej skazaną za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości. Tym samym w niniejszej sprawie możliwa jest jedynie jego odpowiedzialność z art.178a§1 kk

Odnosząc się zaś do orzeczonej przez Sąd I instancji kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, to wobec przyjęcia podstawowego typu przestępstwa z art.178a§1 kk i okoliczności podniesionych w apelacji zachodziła konieczność dokonania korekty w zakresie rozstrzygnięcia o karze poprzez jej złagodzenie.

Mając na względzie okoliczności czynu oraz właściwości i warunki osobiste S. Ż. Sąd Okręgowy uznał, że cele określone w art.53 kk również będą osiągnięte poprzez wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Przede wszystkim to orzeczony środek karny wyeliminuje oskarżonego z grona uczestników ruchu drogowego i stanowić będzie podstawę do zmiany zachowania oskarżonego na przyszłość. Zatem tak ukształtowany wymiar kary winien odzwierciedlać społeczną szkodliwość czynu i stopień zawinienia oskarżonego oraz spełnić wobec wymienionego cele wychowawcze jak również właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

W tej sytuacji zaskarżony wyrok zmieniono w ten sposób, że z opisu czynu wyeliminowano sformułowanie od słowa „pomimo” do słów „(...)” i zakwalifikowano czyn z art. 178 a § 1 k.k. Ponadto złagodzono orzeczoną w punkcie I sentencji karę do 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności i na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. jej wykonanie warunkowo zawieszono tytułem próby na okres 3 (trzech) lat, a w ramach rozstrzygnięcia z pkt. II sentencji orzeczony tam zakaz złagodzono do 3 (trzech) lat; w pozostałej zaś części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Na podstawie 636§1 kpk i art.2ust.1pkt.2 i art.10ust.1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze przy czym orzeczono od oskarżonego jedną opłatę za obie instancje w kwocie 60 (sześćdziesiąt) zł.