Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2014 r.

Sąd Rejonowy w Trzebnicy V Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w M.

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Grażyna Wójcik

Protokolant: Justyna Kądzioła

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2014 r. w Miliczu

sprawy z powództwa easyDEBT Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W.

przeciwko A. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami postępowania obciąża stronę powodową w zakresie przez nią poniesionym.

Zarządzenia:

1.  (...)

2.  (...)

- (...)

- (...)

3.  (...)

4.  (...)

M., (...)

Sygn. akt V C upr 60/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) w W., działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, w dniu 7 października 2013 r. skierowała do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym i wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty, by pozwany A. W.zapłacił stronie powodowej kwotę 430,72 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30,00 zł i kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 60,00 zł, a także opłaty manipulacyjnej w kwocie 0,54 zł.

W uzasadnieniu wskazała, że pozwanego i P4 Sp. z o.o. w W. łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych. P4 Sp. z o.o. wykonała należycie swoje zobowiązanie, wynikające z umowy, a następnie wystawiła dokumenty księgowe, potwierdzające realizację świadczenia. Pozwany – mimo upływu terminów płatności – nie wykonał swojego zobowiązania, polegającego na dokonaniu zapłaty na rzecz świadczeniodawcy. Następnie P4 Sp. z o.o. zbyła przysługującą jej względem pozwanego wierzytelność na rzecz (...) S.A. na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 4 października 2012r., o czym poinformowano pozwanego. (...) S.A. skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty, które pozostało bez odpowiedzi. W dniu 28 czerwca 2013 r. (...) S.A. zawarła ze stroną powodową umowę sprzedaży wierzytelności zgodnie z przepisem art. 509 k.c. Ponadto strona powodowa wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się kwota 290,67 zł stanowiąca wysokość noty karnej w związku z dokonaniem nieterminowej płatności na rzecz pierwotnego wierzyciela oraz kwota 140,05 zł, stanowiąca wysokość skapitalizowanych odsetek od dnia wymagalności należności do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu Sądowi.

Strona powodowa – na wezwanie tutejszego Sądu - w dniu 26 lutego 2014 r. wykazała swoje umocowanie i przedłożyła część dokumentów powołanych jako dowody w sprawie.

Pozwany – prawidłowo wezwany - nie stawił się na rozprawę, nie złożył odpowiedzi na pozew ani nie żądał rozpoznania sprawy pod jego nieobecność.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwanego A. W. i P4 Sp. z o.o. w W. łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) z dnia 8 lipca 2008 r. zawarta na okres 24 miesięcy w warunkach promocji „Wakacje od abonamentu”. Kara umowna wynikająca z regulaminu promocji została określona w umowie na poziomie 1 500,00 zł.

(dowód: umowa z 08.07.2008 r. k. 33)

W dniu 4 października 2012 r. r. (...)Sp. z o.o. w W.zawarła z (...) S.A.we W.umowę sprzedaży wierzytelności.

(dowód: umowa z 04.10 2012 r. k. 23-24)

W dniu 28 czerwca 2013 r. (...) S.A.we W.zawarła ze stroną powodową (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W.umowę sprzedaży wierzytelności, której przedmiotem była m.in. wierzytelność w stosunku do pozwanego A. W., wynikająca z umowy nr (...)zawartej w dniu 8 lipca 2008 r. w łącznej wysokości 376,03 zł.

(dowód: umowa z 28.06.2013 r. k. 21-22;

wyciąg z załącznika wierzytelności k. 15)

Pierwotny wierzyciel sporządził w dniu 23 października 2012 r. pismo o cesji wierzytelności na rzecz (...) S.A. we W..

(dowód: pismo z 23.10.2012 r. k. 25)

W dniu 7 stycznia 2010 r.(...)Sp. z o.o. w W.wystawiła na nazwisko pozwanego notę obciążeniową o nr (...)w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy, opiewającą na kwotę 376,03 zł z terminem płatności oznaczonym na dzień 21 stycznia 2010 r.

(dowód: nota obciążeniowa k. 26)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 k.p.c. oraz w art. 6 k.c. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zatem w rozpatrywanej sprawie na stronie powodowej ciążył obowiązek wykazania zasadności powództwa i wysokości dochodzonego roszczenia. Strona powodowa reprezentowana była przez profesjonalnego pełnomocnika, będącego radcą prawnym i dlatego Sąd przyjął odpowiednio wysoki miernik staranności po stronie powodowej co do konieczności podejmowania czynności procesowych, uwzględniający zawodowe kwalifikacje pełnomocnika.

Konstruując stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd uwzględnił jako wiarygodne dokumenty zaoferowane przez stronę powodową.

Strona powodowa swoje roszczenie wywodziła z treści przepisu art. 509 k.c., który stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością na nabywcę przechodzą wszelkie związane z nią prawa, a w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Pamiętać należy, że warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi. Powodowa spółka formułując żądanie w niniejszej sprawie miała zatem obowiązek udowodnienia, że przysługuje jej uprawnienie do dochodzenia należności w określonej wysokości od pozwanego z tytułu umowy zawartej z jej poprzednikiem prawnym.

W niniejszej sprawie podstawy żądania należy poszukiwać w łączącej pozwanego z (...) Sp. z o.o. umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych, do której znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (tekst jedn. z 2014 r. Dz. U. poz.243).

W ocenie Sądu przedłożone przez powoda dokumenty są niewystarczające dla uwzględnienia żądania. Przede wszystkim wskazać należy, że strona powodowa nie zdołała wykazać, że przysługuje jej legitymacja czynna w tej sprawie. Zaoferowała bowiem w tym zakresie dowód z dokumentów w postaci dwóch kolejnych umów sprzedaży wierzytelności, jednakże tylko co do jednej z tych umów został dołączony wyciąg z wykazu wierzytelności, dotyczący pozwanego. W ocenie Sądu ta okoliczność uniemożliwia uznanie, że strona powodowa nabyła skutecznie dochodzoną wierzytelność. Już z tego względu powództwo nie mogło zostać uwzględnione. Dodatkowo jednak należy wskazać, że strona powodowa nie udowodniła zasadności obciążenia pozwanego opłatą specjalną. Brak bowiem materiału dowodowego na okoliczność regulacji umownych w tym zakresie oraz na okoliczność zaistnienia przesłanek do wystawienia noty obciążeniowej. Nie został też wykazany sposób naliczenia opłaty objętej notą. Uniemożliwia to weryfikację zasadności żądania. Przedłożenie samej noty obciążeniowej nie jest – w ocenie Sądu – w tym zakresie wystarczające.

Zgodnie z art. 339 k.p.c., jeżeli pozwany nie stawi się na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny, przy czym w takim wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W niniejszej sprawie - w świetle powyższych rozważań - takie wątpliwości zachodziły, co obligowało Sąd do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które jednak nie pozwoliło uznać dochodzonego żądania za wykazane.

Z tych względów orzeczono w pkt I sentencji wyroku zaocznego o oddaleniu

Orzeczenie o kosztach postępowania w pkt II sentencji wyroku znajduje podstawę w przepisie art.98 § 1 k.p.c.

(...)

1.  (...)

2.  (...) (...) M. B.;

3.  (...)

4.  (...)

M. (...)