Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1163/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 września 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariola Łącka

Protokolant:

Joanna Metera

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania Z. D. (D.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania Z. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 13 czerwca 2014 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 22 maja 2014r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1163/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13.06.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu Z. D. (D.) prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r., podnosząc w uzasadnieniu, iż do dnia 01.01.1999r. nie został udowodniony wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji jw., domagając się przyznania prawa do świadczenia, gdyż w okresie od 02.03.1979r. do 30.06.1991r. pracował w szczególnych warunkach.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy wskazał nadto, iż nie zaliczył ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okresu pracy wskazanego przez ubezpieczonego w odwołaniu, gdyż ubezpieczony nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Wniosek o świadczenie w postaci emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych złożył w organie rentowym w dniu 20.05.2014r.

Ubezpieczony posiada łączny staż pracy okresów składkowych i nieskładkowych uznany przez organ rentowy na dzień 01.01.1999r. w wymiarze 25 lat, 5 miesięcy i 10 dni, w tym 2 lata i 8 miesięcy pracy w warunkach szczególnych – pracy górniczej od 01.07.1976r. do 28.02.1979r. oraz mechanika pojazdów mechanicznych w kanałach remontowych od 01.09.1973r. do 01.10.1973r.

W okresie od 02.03.1979r. do 30.06.1991r. ubezpieczony zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w R., przy ul. (...), kolejno na stanowiskach: kierowcy – operatora, kierowcy samochodu ciężarowego, kierowcy- operatora koparki, operatora żurawia samojezdnego.

Przedsiębiorstwo jw. prowadziło budowy różnych obiektów, np. szpitala w J., szkół podstawowych w L., K., także osiedli mieszkaniowych.

Ubezpieczony posiada uprawnienia do kierowania samochodami ciężarowymi, kat. C od dnia 27.11.1973r.

W okresie spornym zatrudnienia w Przedsiębiorstwie jw. ubezpieczony początkowo pracował jako kierowca betoniarko-mieszarki, tj. samochód marki Jelcz z naczepą (na podłożu Jelcza zamontowana była gruszka betoniarki, o masie powyżej 3,5 ton). Ubezpieczony jeździł do wytwórni betonu po załadunek betonu, ubezpieczony następnie rozwoził beton na budowy i dokonywał rozładunku. Ubezpieczony także kierował samochodami ciężarowymi, gdy betoniarka uległa awarii. Ubezpieczony jeździł Starem 66 o ciężarze około 6 ton. Ubezpieczony woził tym samochodem ciężkie materiały budowlane na budowy.

Następnie ubezpieczony był kierowcą dźwigu samojezdnego na podwoziu samochodu ciężarowego – Praga oraz koparki, także zamontowanej na podłożu samochodu ciężarowego o wadze całkowitej około 14 ton. Pojazdami tymi ubezpieczony poruszał się po drogach publicznych, pomiędzy prowadzonymi budowami. Do prowadzenia tych pojazdów ubezpieczony musiał posiadać prawo jazdy kat. C. Ubezpieczony oprócz kierowania pojazdami jw., pracował nadto jako operator koparki i dźwigu na budowach. Praca wykonywana była przez cały rok, niezależnie od warunków atmosferycznych.

Ubezpieczony za prace w warunkach szkodliwych otrzymywał mleko oraz posiłki regeneracyjne.

Ubezpieczony nie korzystał z urlopów bezpłatnych, nie miał nieusprawiedliwionych nieobecności.

W okresie spornym, razem z ubezpieczonym pracowali słuchani w sprawie świadkowie J. K. - operator koparki i J. M. - mechanik samochodowy, operator koparki, cysterny.

Nadto ubezpieczony zatrudniony był:

- od 10.10.1994r. do 31.12.1995r.w Zakładzie Budowlanym i (...) W. M. (1) w R. przy ul. (...), na stanowisku operatora sprzętu,

- od 01.01.1996r. do 31.12.1996r. w Zakładach Budowlanych (...) s.c. M. M., W. M. w R., przy ul. (...), na stanowisku operatora sprzętu,

- od 06.01.1997r. do 10.02.1997r.w Zakładzie Budowlanym i (...) W. M. (1) w R. przy ul. (...), na stanowisku operatora sprzętu budowlanego.

W dniu 07.08.2014r. pracodawca - Zakład Budowlany (...) s.c. M. M., W. M. w R. wystawił ubezpieczonemu świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach za okres od 01.01.1996r. do 31.12.1996r., z którego wynika, iż ubezpieczony w okresie jw. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę maszynisty ciężkich maszyn budowlanych na stanowisku operatora sprzętu budowlanego, wymienionym w wykazie A, Dziale Budownictwo i Przemysł Materiałów Budowlanych, poz. 3, pkt 1 wykazy stanowiącego załącznik do zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 12.07.1983r.

Nadto i (...) Zakład Budowlany s.c. W. M., M. M., A. M. w R. wskazując, iż jest następcą prawnym od 01.2009r. Zakładu Budowlanego i (...) W. M. (1), wystawił ubezpieczonemu świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach za okresy od 10.10.1994r. do 31.12.1995r. i od 06.01.1997r. do 10.02.1997r., z którego wynika, iż ubezpieczony w okresach tych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę maszynisty ciężkich maszyn budowlanych na stanowisku operatora sprzętu budowlanego, wymienionym w wykazie A, Dziale Budownictwo i Przemysł Materiałów Budowlanych, poz. 3, pkt 1 wykazy stanowiącego załącznik do zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 12.07.1983r.

W okresach zatrudnienia w Zakładach Budowlanych jw. ubezpieczony faktycznie pracował jako operator koparki samochodowej oraz gąsienicowej. Zakłady te wykonywały prace budowlane na terenie elektrowni. Ubezpieczony wykonywał tę pracę stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony w okresach tych przebywał na urlopie bezpłatnym w wymiarze 2 dni, nie miał nieusprawiedliwionych nieobecności.

Ubezpieczony nie przystąpił do OFE.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonego z okresów pracy w Przedsiębiorstwie (...) w R., Zakładzie Budowlanym i (...) W. M. (1) oraz Zakładach Budowlanych (...) s.c. M. M., W. M., świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 19-20 akt sądowych, dokumentu prawa jazdy okazanego na rozprawie w dniu 03.09.2014r., zeznania świadków J. K. i J. M. oraz ubezpieczonego złożone na rozprawie w dniu 03.09.2014r., czas nagrania 00:15:20- 00:39:20.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, przekonywujący, spójny i logiczny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zdaniem Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie wykazało, iż ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę w warunkach szczególnych w powoływanym okresie od 02.03.1979r. do 30.06.1991r., podlegającą takiej kwalifikacji z Działu V, pkt 3 oraz Działu VIII, pkt 2 wykazu A załącznika do Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.), gdy wszystkie prace wykonywane przez ubezpieczonego w tym okresie spornym były pracami w warunkach szczególnych, tj. prace kierowcy i operatora betoniarki, dźwigu – ciężkich maszyn budowlanych o masie powyżej 6 ton oraz prace kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, przy bezsporności posiadania przez ubezpieczonego uprawnień do kierowania wskazanymi pojazdami i gdy ubezpieczony innych prac w okresie spornym nie wykonywał.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania słuchanych w sprawie świadków i ubezpieczonego jako spójne w swej treści, logiczne i przekonywujące, zeznania korelujące z treścią akt osobowych ubezpieczonego.

Sąd uznał nadto, iż ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych w Zakładach Budowlanych od 10.10.1994r. do 31.12.1995r., od 01.01.1996r. do 31.12.1996r. oraz od 06.01.1997r. do 10.02.1997r., wykonując pracę maszynisty ciężkich maszyn budowlanych określoną w Dziale V, pkt 3 wykazu A załącznika do Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach…, na co wskazują przekonywujące zeznania ubezpieczonego, znajdujące potwierdzenie w dokumentacji osobowej, w tym w treści świadectw pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

W sprawie sporny był wyłącznie okres pracy w warunkach szczególnych i przy ustaleniu wykonywania takiej pracy przez ubezpieczonego w okresach spornym jw. ubezpieczony na dzień ukończenia 60 roku życia, tj. od dnia 22.05.2014r., spełnia wszystkie warunki prawa do emerytury na postawie powołanych przepisów, gdy legitymuje się 25 -letnim okresem składkowym i nieskładkowym, nie jest członkiem OFE i gdy legitymuje się ponad 15 latami pracy w warunkach szczególnych łącznie z okresem pracy w warunkach szczególnych uznanym przez organ rentowy.

Zgodnie z treścią przepisu art. 100 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje
z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie powołanych przepisów, z mocy
art. 477 14 §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia 22 maja 2014r., tj. dnia ukończenia przez ubezpieczonego 60 roku życia, zgodnie z uregulowaniem powołanego art. 100 ustawy z dnia 17.12.1998r.

SSO Mariola Łącka