Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2014 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko L. R.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 30 października 2013 r., sygn. akt I C 974/13

zmienia zaskarżony wyrok w punktach 1 i 3 w ten sposób, że w miejsce zasądzonych w punkcie 1 świadczeń zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.083,32zł (cztery tysiące osiemdziesiąt trzy złote trzydzieści dwa grosze) z ustawowymi odsetkami od dnia 26 kwietnia 2013r;

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 3 w części oddalającej powództwo o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda odsetek umownych od kwoty 1.712,48zł (tysiąc siedemset dwanaście złotych czterdzieści osiem groszy) oraz w punkcie 2

i w punkcie 4 w części nadającej rygor natychmiastowej wykonalności rozstrzygnięciu zawartemu w punkcie 2 tego wyroku i w tym zakresie przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wodzisławiu Śląskim, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 866/14

UZASADNIENIE

Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. żądał zasądzenia na swoją rzecz

od pozwanej L. R. kwoty 4.083,22 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, od kwoty „1.712,48 zł umowne od wniesienia pozwu do dnia zapłaty” i od kwoty 2.370,84zł ustawowe od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty”.

Uzasadniając żądanie twierdził, że pozwana nie wywiązała się z umowy pożyczki łączącej ją z (...) Bank S.A. wskutek czego umowa została jej wypowiedziana. Powód nabył dochodzoną wierzytelność na mocy umowy cesji, wraz z prawem do naliczania odsetek.

Na kwotę 4.083,22 zł dochodzoną pozwem składają się:

- 1.322,49 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 29.02.2012r.,

- 21 zł tytułem kosztów wysłania wezwań i monitów określonych w umowie bądź regulaminie poniesionych przez poprzedniego wierzyciela,

- 83 zł tytułem odsetek umownych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela,

- 481,70 zł tytułem opłat windykacyjnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela,

- 1.712,48 zł tytułem niespłaconej kwoty kapitału,

- 462,65 zł tytułem odsetek karnych stanowiących czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 1 03 2012r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu w niniejszej sprawie.

Pozwana L. R. nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w wyroku z dnia 30 10 2013r. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.620,67 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26 04 2013r. do dnia zapłaty, orzekł o kosztach procesu, w pozostałej części powództwo oddalił, wyrokowi w zakresie zasądzającym na rzecz powoda dochodzone roszczenie oraz koszty procesu nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia stwierdził, że roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w części. Z załączników do umowy cesji (k. 28 i 30) wynika, że łączna kwota wierzytelności przysługujących pierwotnemu wierzycielowi wynosiła 3.620,67 zł. Również na zawiadomieniu o przelewie wierzytelności skierowanym do pozwanej przez (...) Bank S.A. wskazano, że przelane wierzytelności wyniosły łącznie 3.620,67 zł. Sąd Rejonowy stwierdził,

że powód udowodnił przejście wierzytelności na swoją rzecz w kwocie 3.620,67 zł. W pozostałym zakresie nie sprostał on natomiast ciężarowi dowodzenia z art. 6 k.c. i powództwo należało oddalić. O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. O rygorze natychmiastowej wykonalności orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżył powód (...) Fundusz inwestycyjny Zamknięty w W. w części tj. w zakresie oddalenia powództwa co do odsetek umownych od kwoty 1.712,48 zł oraz w zakresie oddalenia powództwa co do kwoty 462,65 zł tytułem odsetek karnych stanowiących czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 1 03 2012r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu. Wnosił o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez zasądzenie na jego rzecz od pozwanej:

- odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego od kwoty 1.712,48 zł od dnia 26 04 2013r.,

- kwoty 462,65 zł tytułem odsetek karnych stanowiących czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 1 03 2012r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu,

- kwoty 679,84 zł tytułem zwrotu kosztów procesu przed Sądem pierwszej instancji,

- kosztów postępowania odwoławczego.

Skarżący zarzucił naruszenie przy ferowaniu wyroku przepisów prawa materialnego oraz procesowego tj.:

- art. 509 § 1 i 2 k.c. poprzez przyjęcie, że powód nie udowodnił przejścia na siebie wierzytelności w kwocie 462,65 zł podczas gdy do akt sprawy została złożona umowa prostej pożyczki gotówkowej, z której wynika prawo do naliczania odsetek umownych,

- art. 339 § 2 k.p.c. poprzez uznanie, że w sprawie zachodzą uzasadnione wątpliwości uniemożliwiające wydanie wyroku zaocznego uwzględniającego powództwo w całości, jako że nie zostało przez powoda udowodnione przejście wierzytelności ponad kwotę 3.620,67 zł,

- art. 328 § 2 k.p.c. poprzez niewskazanie przyczyn oddalenia powództwa co do odsetek umownych naliczonych przez powoda od kwoty niespłaconego kapitału (1.712,48 zł) od dnia 26 06 2013r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu w przedmiotowej sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Sąd pierwszej instancji prawidłowo zakwalifikował roszczenie powoda przyjmując, że ma ono swoje źródło w reżimie odpowiedzialności kontraktowej oraz w regulacji art. 481 § 1 k.c. statuującej obowiązek dłużnika zapłaty wierzycielowi odsetek ustawowych za opóźnienie się w zapłacie.

Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną orzeczenia mają odniesienie w twierdzeniach powódki i dodatkowo potwierdzone w informacjach zawartych we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia źródłach dowodowych i co należy podkreślić nie były kwestionowane w apelacji.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.

Przy ferowaniu zaskarżonych rozstrzygnięć umknęło jednak uwadze Sądu pierwszej instancji, iż stosownie do regulacji art. 509 § 2 k.c., wraz z wierzytelnościami będącymi przedmiotem umowy przelewu przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Zasada ta legła u podstaw poglądów prawnych wyrażonych przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 10 2011r. w którym podkreślono, że w świetle powyższej regulacji zasadą jest przeniesienie wraz z przelaną wierzytelnością wszelkich związanych z nią praw i dopiero ewentualne pominięcie powyższego skutku tj. wyłączenie jednoczesnego (automatycznego) przeniesienia niektórych praw związanych z przelaną wierzytelnością - w razie przyjęcia dopuszczalności takiego wyłączenia - wymagałoby wykazania, że treść umowy przelewu nie obejmowała tych praw. Nie jest natomiast niezbędne odrębne wykazywanie faktu przeniesienia praw związanych z przelaną wierzytelnością, gdyż taki skutek wynika wprost ze sformułowanej w art. 509 § 2 k.c. zasady, o której jest mowa wyżej (sygn. akt I CSK 788/10, LEX nr 1101645).

W niniejszej sprawie strony umowy cesji nie wykluczyły prawa cesjonariusza do naliczania odsetek, więcej w postanowieniach jej § 6 ust. 1 jednoznacznie postanowiono, że „wraz z przedmiotowymi wierzytelnościami przechodzą wszelkie związane z nim prawa...” (k-25).

Dlatego w świetle powyższego przyjąć więc należy, że przedmiotem tej umowy były wszelkie prawa związane z wierzytelnością tj. także prawo do przyszłych (naliczanych po dacie zawarcia umowy cesji) odsetek od niespłaconej kwoty kapitału, co w części żądania zapłaty należności głównej oraz odsetek za opóźnienie się pozwanej w ich zapłacie ( wymiarze równoważnym odsetkom ustawowym) czyniło powództwo i apelacje uzasadnionym i prowadziło do zmiany zaskarżonego wyroku.

Przy rozpoznaniu sprawy umknęło również uwadze Sądu pierwszej instancji, że zawarte w pozwie żądanie dotyczące zasądzenia od pozwanej na rzecz powodai odsetek za opóźnienie się pozwanej w zapłacie części dochodzonych należności głównej w kwocie 1.712,48zł jest nieprecyzyjne, gdyż powód dotychczas nie skonkretyzowała ich procentowej wysokości.

Nieprecyzyjność ta nie została usunięta, co równoznaczne jest z nierozpoznaniem w tym zakresie istoty sprawy (nie została ona ustalona) i prowadziło do uchylenia zaskarżonego w części wskazanej w sentencji

Reasumując wyrok w zaskarżonej części jest wadliwy i dlatego apelację powoda jako uzasadnioną uwzględniono, zmieniając i uchylając wyrok w sposób wskazany w sentencji, odpowiednio w oparciu o regulację art. 386

§ 1 k.p.c. i art. 386 § 4 k.p.c.

Sąd Rejonowy rozpoznając ponownie sprawę uwzględni zawartą powyżej ocenę prawna oraz zobowiąże powoda– pod rygorem zawieszenia postępowania w oparciu o regulację art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. - do jednoznacznego sprecyzowania żądania dotyczącego zasądzenia od pozwanej na jej rzecz odsetek

od części należności głównej w kwocie 1.712,48zł, poprzez wskazania ich konkretnej procentowej wysokości.

Następnie w zależności od zajętego stanowiska powoda postępowanie zawiesi albo ponownie orzeknie w sprawie, mając na uwadze, iż od tej kwoty zostały prawomocnie zasądzone odsetki ustawowe i w tej części powództwo podlega ewentualnemu uwzględnieniu tylko w zakresie różnicy pomiędzy skonkretyzowanymi odsetkami umownymi a zasądzonymi odsetkami ustawowymi.

SSO Leszek Dąbek