Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 8 października 2012 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) (k. 2 i nast.) powódka K. S. , prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą (...), wystąpiła przeciwko pozwanemu (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. z roszczeniem o nakazanie pozwanemu dokonania naprawy lub wymiany wadliwego telefonu komórkowego model ,,iPhone 4 16GB W.’’ na nowy wolny od wad telefon tej samej marki i modelu lub inny telefon o najbardziej zbliżonych parametrach jakościowo-technicznych w terminie 14 dni od uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie. Ponadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanego na swą rzecz kosztów procesu oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko powódka wskazała, iż w dniu 29 czerwca 2011 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyła od pozwanego telefon komórkowy ,,iPhone 4 16GB W.’’ o nr (...), zawierając z pozwanym razem z umową sprzedaży umowę gwarancyjną na okres jednego roku liczony od dnia wydania produktu. Zdaniem powódki pozwany przejął rolę gwaranta, a podstawę gwarancji stanowił dowód zakupu telefonu. W dniu 21 czerwca 2012 r. powódka oddała przedmiotowy telefon do sklepu firmowego pozwanego w celu dokonania jego naprawy, wskazując iż przestał poprawnie funkcjonować głośnik. Pozwany przyjął zgłoszenie, lecz reklamacja została rozpatrzona odmownie, albowiem serwis odmówił naprawy gwarancyjnej wskazując na mechaniczne uszkodzenie telefonu i sporządził kosztorys naprawy odpłatnej. Z ostrożności procesowej, gdyby Sąd uznał że pozwany nie jest gwarantem, powódka wniosła o dokonanie naprawy lub wymiany telefonu na podstawie przepisów o rękojmi, wskazując iż wada tkwiąca w rzeczy sprzedanej została zgłoszona w okresie roku od dnia wydania rzeczy.

W dniu 10 czerwca 2013 r. Sąd wydał wyrok zaoczny (k. 49), nakazując pozwanemu naprawę lub wymianę telefonu, zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego wniesionym w dniu 16 lipca 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) (k. 56 i nast.) pozwany (...)(wcześniej (...)) spółka akcyjna z siedzibą w W. zaskarżył wyrok zaoczny w całości, wnosząc o uchylenie wyroku zaocznego i oddalenie powództwa w całości, oraz zasądzenie od powódki na swą rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przewidzianych.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany przyznał fakt sprzedaży powódce przedmiotowego telefonu oraz pośredniczenia w przekazaniu zgłoszenia reklamacyjnego wraz z telefonem do serwisu producenta, podnosząc zarzut braku legitymacji biernej, albowiem gwarantem nie był pozwany, lecz producent telefonu. W zakresie roszczeń z tytułu rękojmi pozwany podniósł, iż powódka wybierając uprawnienia gwarancyjne utraciła uprawnienia z tytułu rękojmi, oraz zakwestionował jakoby wada fizyczna tkwiła w rzeczy sprzedanej przed jej wydaniem powódce.

W kolejnych pismach procesowych strony podtrzymały swe dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 czerwca 2011 r. K. S. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę sprzedaży wraz z aneksem do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Przedmiotem sprzedaży był telefon komórkowy ,,iPhone 4 16GB W.’’ o nr (...), objęty roczną gwarancją producenta (poświadczone za zgodność kserokopie: faktury VAT – k. 15, umów – k. 16-17; kserokopia informacji o produkcie i. (...) – k. 81-96v., analogiczna w zakresie warunków gwarancji dotyczącej produktu i. (...) – twierdzenia pozwanego nie zaprzeczone przez powódkę).

W dniu 21 czerwca 2012 r. K. S. w ramach uprawnień z tytułu gwarancji zgłosiła w sklepie (...) usterkę telefonu w postaci problemów z mikrofonem. K. S. otrzymała od operatora telefon zastępczy na okres naprawy własnego telefonu, zaś zgłoszenie wraz z uszkodzonym telefonem zostało przekazane przez (...) do serwisu producenta ,,R. (W.)’’ sp. z o.o., który stwierdził uszkodzenie mechaniczne obudowy telefonu i odmówił naprawy gwarancyjnej, przedstawiając kosztorys naprawy odpłatnej. Sprzedawca telefonu wskazał kupującej, iż gwarantem jest producent telefonu i to z nim w razie wątpliwości powinna kontaktować się K. S., która wobec sprzedawcy mogła skorzystać z uprawnień z tytułu rękojmi w okresie 1 roku (poświadczone za zgodność kserokopie: umowy użyczenia – k. 13, potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia – k. 14, pisma serwisu – k. 18, pisma operatora – k. 19; wydruki wiadomości e-mail – k. 20-23).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zebranych w sprawie kserokopii i poświadczonych za zgodność z oryginałem kserokopii dokumentów i wydruków, którym dał wiarę w pełni wobec nie kwestionowania ich przez strony oraz braku podstaw do zakwestionowania ich prawdziwości przez Sąd z urzędu. Sąd uznał również za przyznane, iż przedstawione przez pozwanego warunki gwarancji producenta były takie same dla przedmiotowego telefonu model ,,4’’ jak dla modelu ,,3G’’, albowiem powódka nie zaprzeczyła tym twierdzeniom, ani nie wykazała aby warunki te były inne dla modelu ,,4’’.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo powódki K. S. przeciwko pozwanemu (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

Zgodnie z ogólnymi regułami postępowania dowodowego, obowiązek przedstawienia dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na stronach, a ciężar udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne – art. 6 k.c. w zw. z art. 3 k.p.c. w zw. z art. 232 k.p.c.

W niniejszej sprawie bezspornym był fakt zawarcia w dniu 29 czerwca 2011 r. przez pozwanego sprzedawcę i powodową kupującą umowy sprzedaży (art. 535 k.c. i nast.) wskazanego telefonu komórkowego, oraz fakt zgłoszenia przez powódkę w dniu 21 czerwca 2012 r. w sklepie firmowym pozwanego roszczenia gwarancyjnego z uwagi na usterkę telefonu. Bezspornym było też, iż serwis naprawczy odmówił wykonania bezpłatnej naprawy gwarancyjnej, wskazując na uszkodzenie mechaniczne telefonu.

Spornym między stronami było, czy pozwany był gwarantem jakości sprzedanego telefonu, oraz czy wada telefonu podlegała naprawie w ramach gwarancji, a także to, czy w przypadku uznania, iż pozwany nie był gwarantem, powódce przysługiwały wobec pozwanego skuteczne uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne telefonu.

Zgodnie z art. 577 § 1 k.c.: ,,W wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji’’.

W niniejszej sprawie powódka w żaden sposób nie wykazała, aby otrzymała od pozwanego dokument gwarancyjny, a tym samym Sąd nie znalazł podstaw aby uznać, że gwarantem jakości przedmiotowego telefonu był pozwany sprzedawca, a nie producent. W szczególności o odpowiedzialności pozwanego z tytułu gwarancji w żadnym wypadku nie świadczy okoliczność, iż pośredniczył w przekazaniu zgłoszenia gwarancyjnego wraz z uszkodzonym telefonem do serwisu naprawczego producenta telefonu, ani okoliczność udostępnienia powódce przez pozwanego telefonu zastępczego w celu umożliwienia powódce korzystania z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez pozwanego w czasie, kiedy powódka pozbawiona była możliwości korzystania z własnego aparatu.

Zdaniem Sądu gwarantem jakości telefonu sprzedanego powódce przez pozwanego był wystawca dokumentu gwarancyjnego. Skoro powódka nie przedłożyła dokumentu gwarancji, jak tez innych dowodów wykazujących jednoznacznie odpowiedzialność pozwanej spółki, wobec tego nie można było ustalić podmiotu zobowiązanego a ona nie wykazała aby pozwany był legitymowany biernie w zakresie roszczeń z tytułu gwarancji.

Na podstawie art. 579 k.c.: ,,Kupujący może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy, niezależnie od uprawnień wynikających z gwarancji’’.

Sąd nie podzielił stanowiska pozwanego, iż skorzystanie z uprawnień gwarancyjnych pozbawiało bezwzględnie powódkę możliwości skorzystania z przepisów dotyczących rękojmi za wady fizyczne.

W ocenie Sądu słuszny jest pogląd, iż ,,wybór roszczenia opartego na jednym reżimie prawnym (np. na przepisach o gwarancji) powoduje zawieszenie możliwości realizacji roszczeń opartych na drugim reżimie prawnym (np. na przepisach o rękojmi). Jeżeli pierwsze ze zgłoszonych roszczeń zostanie zaspokojone (np. z gwarancji), to kupujący zostaje pozbawiony możliwości realizacji – w odniesieniu do tej samej wady – roszczenia z rękojmi. Natomiast jeżeli roszczenie z gwarancji nie zostanie zaspokojone, to po stronie uprawnionego aktualizuje się roszczenie oparte na przepisach o rękojmi’’ (Uliasz R., Komentarz do art. 579 Kodeksu cywilnego, LEX/el. 2013; ponadto: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 2003 r., sygn. akt II CKN 1248/00, LEX nr 78871).

Art. 556 § 1 k.c. stanowi, iż: ,,Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne)’’.

,,Sprzedawca nie jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które powstały po przejściu niebezpieczeństwa na kupującego, chyba że wady wynikły z przyczyny tkwiącej już poprzednio w rzeczy sprzedanej’’ (art. 559 k.c.).

Zgodnie z art. 560 § 1 zd. 1 k.c.: ,,Jeżeli rzecz sprzedana ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny’’.

,,Uprawienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne wygasają po upływie roku (...) licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana’’ (art. 568 § 1 k.c.); ,,Jednakże przy sprzedaży między osobami prowadzącymi działalność gospodarczą utrata uprawnień z tytułu rękojmi następuje, jeżeli kupujący nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o dostrzeżonej wadzie, a w wypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później - jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej wykryciu’’ (art. 563 § 2 k.c.).

Powódka, po której stronie spoczywał ciężar dowodu, w ocenie Sądu nie wykazała, aby zawiadomiła pozwanego o wadzie telefonu niezwłocznie po jej wykryciu, ani aby wada fizyczna powstała po wydaniu telefonu powódce wynikła z przyczyny tkwiącej już poprzednio w rzeczy, a nie jak wskazał profesjonalny serwis naprawczy z przyczyny mającego miejsce w toku używania telefonu uszkodzenia mechanicznego, za które sprzedający nie odpowiada.

Tym samym, powódka nie wykazała zaistnienia ustawowych przesłanek, koniecznych dla skutecznego dochodzenia od pozwanego roszczeń z tytułu rękojmi za wady fizyczne.

Reasumując powyższe, Sąd zgodnie z art. 347 k.p.c. uchylił wyrok zaoczny z dnia 10 czerwca 2013 r. i orzekł o żądaniu pozwu oddalając powództwo, z uwagi na niewykazanie przez powódkę, iż: to pozwany sprzedawca, a nie producent był gwarantem jakości przedmiotowego telefonu; wada telefonu wynikła z przyczyny tkwiącej w tym telefonie, a nie z przyczyny zewnętrznej; pozwany został zawiadomiony o wadzie niezwłocznie po jej wykryciu przez powódkę.

Na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, Sąd zasądził od przegrywającej niniejszą sprawę powódki na rzecz pozwanego kwotę 197,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składała się kwota 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w wysokości wynagrodzenia radcy prawnego w stawce minimalnej za prowadzenie niniejszej sprawy, określonej na podstawie § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. 2013, Nr 490), oraz kwota 17,00 zł tytułem zwrotu uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W zakresie poniesionych przez pozwanego kosztów sprzeciwu od wyroku zaocznego w postaci opłaty sądowej w kwocie 30,00 zł, zastosowanie znajdował art. 348 k.p.c., stanowiący iż: ,,Koszty rozprawy zaocznej i sprzeciwu ponosi pozwany, choćby następnie wyrok zaoczny został uchylony, chyba że niestawiennictwo pozwanego było niezawinione lub że nie dołączono do akt nadesłanych do sądu przed rozprawą wyjaśnień pozwanego’’, albowiem pozwany nie wniósł odpowiedzi na pozew i nie stawił się na terminie rozprawy zakończonej wydaniem wyroku zaocznego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.