Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII W 41/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2014r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kruszewska-Sobczyk

Protokolant: Agnieszka Michałowska

przy udziale oskarżyciela I. B.

po rozpoznaniu w dniu 27.10.2014r.

sprawy

R. Z.,

ur. (...) w O., syna S. i A., zd. R.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 20.02.2013r. do 31.01.2014r., w O., wbrew przepisom art. 21 ust. 1, 2 , 4 ustawy z dnia 20.11.1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.) uporczywie nie wpłacał w ustawowym terminie na rzecz Urzędu Skarbowego w O. zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych za okres: od stycznia do grudnia 2013r. w łącznej wysokości 4.474,00 zł

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks

orzeka:

I.  oskarżonego R. Z. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 57 § 1 k.k.s. skazuje go i wymierza mu karę grzywny w wysokości 1200 (jeden tysiąc dwieście) zł,

II.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 15, poz. 124 ze zm.) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. K. kwotę 360 zł tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu w postępowaniu sądowym i kwotę 82,80 zł tytułem podatku VAT od tego wynagrodzenia,

III.  na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt VII W 41/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. Z. od 23.07. 2010r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług- wspomaganie transportu lądowego (...) R. Z., którą zakończył w dniu 28.02.2014r.

Wymieniony w okresie od 20.02.2013r. do 31.01.2014r., wbrew przepisom art. 21 ust. 1, 2 , 4 ustawy z dnia 20.11.1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nie wpłacał w ustawowym terminie na rzecz Urzędu Skarbowego w O. zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych za okres: od stycznia do grudnia 2013r. w łącznej wysokości 4.474,00 zł.

Wymieniony częściowo spłacił przedmiotową zaległość, która na dzień 27.10.2014r. wynosiła 1698,40 zł.

(dowód: wyjaśnienia R. Z. k: 44v, 12, wniosek o ukaranie wraz z kartą kontową i listą zaległości k: 1-2, 8, kserokopia zeznania PIT-28 k: 18-20, lista zaległości k: 21, 43, wydruk o zakończeniu działalności gospodarczej k: 22-23 ).

Oskarżony R. Z. w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, korzystając z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Dodał też, iż postara się spłacić zaległość do dnia 08.08.2014r.

W czasie rozprawy oskarżony również przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż nie wpłacał pieniędzy w terminie, gdyż były one potrzebne na prowadzenie działalności. Nie prowadzi już tej działalności. Cały czas spłaca zaległości po 500 zł miesięcznie.

(wyjaśnienia oskarżonego k: 44v, 12).

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu zasługiwały na wiarę. Wymieniony przyznał, iż rzeczywiście posiada zaległości wobec Urzędu Skarbowego wynikające z nie wpłacania w terminie należnych zobowiązań podatkowych, które to wyjaśnienia znajdowały potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w szczególności w postaci załączonej dokumentacji podatkowej, odnośnie której brak podstaw do kwestionowania jej wiarygodności.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności w postaci dokumentacji podatkowej i wyjaśnień samego oskarżonego wskazuje, iż wymieniony w okresie od 20.02.2013r. do 31.01.2014r. uporczywie nie wpłacał w ustawowym terminie na rachunek Urzędu Skarbowego w O. zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych za okres: od stycznia do grudnia 2013r. w łącznej wysokości 4.474,00 zł, którym to zachowaniem wyczerpał dyspozycję czynu z art. 57§1 k.k.s., a wina jego w świetle zebranego materiału dowodowego nie budzi wątpliwości.

Uporczywe niepłacenie podatku w rozumieniu art. 57§1 k.k.s. to bądź długotrwałe, niekoniecznie powtarzające się, opóźnienie w jego uregulowaniu, bądź też wielokrotne, powtarzające się, niepłacenie podatku w terminie.

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego R. Z. nie wpłacał w terminie należnych podatków przez okres wielu miesięcy, mimo, iż miał on świadomość ciążących na nim zobowiązań podatkowych.

Oskarżony jako przyczyny nie płacenia podatków, wskazywał, iż pieniądze były mu potrzebne na prowadzenie działalności gospodarczej, podkreślić jednak należy, iż w orzecznictwie przyjmuje się, że podatnik nie może przerzucać na Skarb Państwa swoich niepowodzeń gospodarczych i nie płacić w terminie swoich zobowiązań podatkowych, tłumacząc to brakiem środków finansowych.

Wskazane wyżej okoliczności powodują, iż w ocenie Sądu zachowanie R. Z. polegające na nie wpłacaniu w terminie należnych podatków, miało charakter uporczywości w rozumieniu art. 57§1 k.k.s.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd ważył, aby w oparciu o ustawowe dyrektywy jej wymiaru była ona adekwatna do stopnia szkodliwości społecznej czynu i zawinienia oskarżonego.

Sąd wziął tu pod uwagę jako okoliczność obciążającą stosunkowo długi, kilkunastomiesięczny okres nie płacenia w terminie podatków.

Natomiast jako okoliczność łagodzącą Sąd przyjął dotychczasową niekaralność oskarżonego, to, iż przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu, jak również systematycznie spłaca powstałą zaległość.

Mając na uwadze całokształt podniesionych wyżej okoliczności Sąd uznał, że wobec R. Z. karą adekwatną i należycie prewencyjną, które zrealizuje wobec niego swe cele zapobiegawcze i wychowawcze oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa będzie kara 1200 zł grzywny.

O kosztach wynagrodzenia za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu orzeczono na podstawie obowiązujących przepisów jak w pkt II wyroku.

Mając na względzie trudną sytuację finansową oskarżonego, który obecnie nie pracuje, pozostając na utrzymaniu rodziny, Sąd zwolnił go od zapłaty kosztów sądowych w całości.