Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Katowicach

X Wydział Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2014 roku w Katowicach

odwołania M. C. (M. C.)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 29 stycznia 2014 roku

Nr: (...)

w sprawie M. C. (M. C.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia 1 stycznia 2014 roku.

SSO Barbara Reszczyńska - Łoboda

Przewodniczący

Sygn. akt: XU 514/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 stycznia 2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu M. C. (C.) prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym 60 lat życia, wskazując w jej uzasadnieniu, że na dzień 1 stycznia 1999r. wnioskodawca nie udowodnił 15 – to letniego okresu pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy- a 14 lat, 10 miesięcy i 1 dzień takiej pracy. Wskazał, że nie uwzględnił okresu zatrudnienia od 6 lutego 1970r. do 14 stycznia 1984r. w Przedsiębiorstwie (...) jako pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach ponieważ ubezpieczony nie przedłożył świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach za ten okres.

Od decyzji tej ubezpieczony wniósł odwołanie, domagając się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do wnioskowanego świadczenia. Wskazał, że spełnia warunki do przyznania mu prawa do wnioskowanego świadczenia bowiem przepracował więcej niż 15 lat w warunkach szczególnych. Podniósł, że od 6 lutego 1970r. do 14 stycznia 1984r. pracował w Przedsiębiorstwie (...) w P. przy naprawie samochodów ciężarowych w kanałach remontowych, co jest ujęte jako praca w szczególnych warunkach w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego – wykaz A, dział XIV, poz. 16. Na powyższą okoliczność wniósł o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków K. B. i T. K.. Wyjaśnił, że nie dysponuje świadectwem pracy w warunkach szczególnych za ten okres bowiem zakład pracy już nie istnieje.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji, wnosząc o oddalenie odwołania ubezpieczonego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony M. C. (ur. (...)) w dniu 23 stycznia 2014r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie mu prawa do emerytury. Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Decyzją z dnia 29 stycznia 2014r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym 60 lat życia - wskazując, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony nie udowodnił 15 – to letniego okresu pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Jednocześnie organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił łączy staż ubezpieczeniowy wynoszący 28 lat, 10 miesięcy i 22 dni (k. 47 a.e.).

Ubezpieczony domagał się ustalenia, że w okresie od 6 lutego 1970r. do 14 stycznia 1984r. pracował w Przedsiębiorstwie (...) w P. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych, określonych w wykazie wykaz A, dziale XIV, poz. 16., jako mechanik samochodowy w kanałach remontowych - co uprawnia go do uzyskania emerytury wobec ukończenia 60 lat życia.

Zgodnie z treścią świadectwa pracy z dnia 13 stycznia 2014r., wystawionego ubezpieczonemu przez Przedsiębiorstwie (...) w S. Oddział nr 2 w P., w okresie od dnia 6 lutego 1970r. do 14 stycznia 1984r. pracował on na stanowisku mechanika samochodowego (k. 35 a.e.). Świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych w tym okresie ubezpieczony nie posiada.

Sąd dopuścił i przeprowadził dowody z dokumentów zawartych w aktach emerytalno – kapitałowych ubezpieczonego, dołączonych do akt niniejszej sprawy, aktach kapitałowych świadka K. B., aktach osobowych ubezpieczonego i świadka K. B., ze świadectwa pracy świadka T. K., a także z zeznań zawnioskowanych przez skarżącego świadków T. K. i K. B. oraz z zeznań ubezpieczonego

- na okoliczność charakteru pracy ubezpieczonego w latach 1970 -1984 podczas zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w S. Oddział nr 2 w P. .

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego Sąd ustalił, że w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w S. Oddział nr 2 w P. ubezpieczony w latach 1970 - 1984 stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w warunkach szczególnych jako mechanik samochodowy w kanałach remontowych.

Wyżej wymienione przedsiębiorstwo zajmowało się pracami melioracyjnymi, budowami i związanymi z tymi urządzeniami melioracyjnymi. Do świadczenia tych usług potrzebny był sprzęt transportowy - przedsiębiorstwo dysponowało około 40 samochodami ciężkimi takimi jak S., J., Kamaz, T., które służyły do przewożenia maszyn wykorzystywanych do kopania robót drenarskich. Ponadto dysponowało 80 jednostkami sprzętowymi takimi jak ładowarki, spycharki, koparki. W P. znajdowała się baza, w której mieściły się warsztaty napraw samochodów – samochody były naprawiane na hali, na której znajdowały się dwa kanały na 4 stanowiska do naprawy samochodów. Kanały były jednakowej długości i wielkości - 20 metrów długości, szerokość metra, głębokość 1,20 metra.

Ubezpieczony będąc zatrudnionym na stanowisku mechanika samochodowego naprawiał silniki, skrzynie biegów, mechanizmy różnicowe, hamulce. Prace te były wykonywane w kanałach i poza kanałami. Przerwa w pracy w kanale wiązała się z koniecznością wykonania prac przygotowawczych umożliwiających dalszą naprawę w kanale. Wszyscy mechanicy pracowali w kanałach. Wymiar czasu pracy w kanale i poza nim zależał od rodzaju awarii, którą naprawiali.

Sąd ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udokumentował przeszło 28 - letni okres ubezpieczenia, w tym ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy – z uwzględnieniem okresu uwzględnionego przez organ rentowy w wymiarze 14 lat, 10 miesięcy i 1 dnia oraz okresu pracy mechanika samochodowego przy naprawach pojazdów mechanicznych wykonywanych w kanałach remontowych określonej w wykazie A, dziale XIV, poz. 16, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 z pózn. zm.).

Strony nie zgłaszały dalszych wniosków dowodowych.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009r. nr 153 poz. 1227), zwanej dalej ustawą emerytalną, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 ustawy jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy emerytalnej (ust. 1 art. 184 ustawy emerytalnej).

Emerytura na powyższych zasadach przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Wedle zaś art. 32 ustawy emerytalnej ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1 powoływanej ustawy.

Dla celów ustalenia uprawnień do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych (art. 32 ust. 2 ustawy emerytalnej).

Obniżony wiek emerytalny oraz rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych (art. 32 ust. 4 ustawy emerytalnej).

W rozpoznawanej sprawie kwestię sporną stanowiło ustalenie, czy odwołujący się przez okres co najmniej 15 lat wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace w warunkach szczególnych, określone w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 z pózn. zm.).

Dowody przeprowadzone w niniejszym postępowaniu dają w ocenie Sądu podstawy do stwierdzenia, że odwołujący się przez wymagany dla uzyskania uprawnień emerytalnych okres stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał prace w warunkach szczególnych. Sąd w pełni dał wiarę wyjaśnieniom ubezpieczonego i zeznaniom świadków co do charakteru zatrudnienia ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) – są one spójne, logiczne i wzajemnie korespondują ze sobą, a nadto korespondują z dokumentacja zgromadzoną w aktach emerytalnych ubezpieczonego oraz z jego zeznaniami w charakterze strony. Tym samym ubezpieczony udokumentował staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze wymaganym i koniecznym dla uzyskania uprawnień do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym 60 lat, udowadniając przeszło 15 letni okres wykonywania pracy w warunkach szczególnych, stale i pełnym wymiarze czasu pracy przy wykazanym 25 – letnim ogólnym stażu ubezpieczeniowym – na dzień 1 stycznia 1999r.

Zaznaczyć przy tym należy, że w postępowaniu sądowym dopuszczalne jest przeprowadzenie wszelkich dowodów dla wykazania okoliczności mających wpływ na prawo ubezpieczonego do świadczenia. W odniesieniu do uprawnień emerytalnych wywodzonych z tytułu pracy w warunkach szczególnych istotnym jest, by praca taka była faktycznie świadczona była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w ramach stosunku pracy.

Sąd stwierdził zatem, że ubezpieczony udokumentował staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze wymaganym i koniecznym dla uzyskania uprawnień do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym 60 lat - na dzień 1 stycznia 1999r.

Mając na uwadze wyżej przytoczone okoliczności i przepisy Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Barbara Reszczyńska – Łoboda