Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI C 279/14

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w B. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanej B. C. kwoty 1.032,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od poszczególnych wymienionych w pozwie kwot do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów sądowych, kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz innych kosztów.

W uzasadnieniu swojego roszczenia powód wskazał, że na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 10 stycznia 2012 r. nabył od (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wierzytelność pieniężną przysługującą zbywcy wobec pozwanego. Pozwany nie wykonał obowiązku wynikającego z zawartej ze zbywcą umowy polegającej na spełnieniu świadczenia pieniężnego wynikającego z najmu terminali płatniczych (...) użytkowanych przez niego pod następującymi adresem (...)-(...) R. Dworcowa 6. Nadto wskazał na dokumenty rozliczeniowe, tj. faktury niezapłacone przez pozwanego.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny 18 marca 2014 r. stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i sprawę przekazał do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej pozwanej.

Pozwana B. C. nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Powództwo nie było zasadne i podlegało oddaleniu.

Ponieważ pozwana nie złożyła odpowiedzi na pozew i nie stawiła się na wyznaczone posiedzenie Sąd, stosownie do treści art. 339 § 1 kpc, zobligowany był do wydania w przedmiotowej sprawie wyroku zaocznego.

W przypadku nie podjęcia obrony przez pozwanego stosownie do art. 339 § 2 kpc, w którym określono podstawę faktyczną wyroku zaocznego, sąd - jeżeli nie ma uzasadnionych wątpliwości - zobligowany jest do uznania podanej przez powoda podstawy faktycznej (tj. twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych) za zgodną z prawdą bez przeprowadzania postępowania dowodowego. Niezależnie od ustalenia podstawy faktycznej sąd zawsze jest zobowiązany rozważyć, czy żądanie pozwu jest zasadne w świetle norm prawa materialnego. Negatywny wynik takiej analizy powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo (por. m.in. wyrok SN z dnia 7 czerwca 1972 r., III CRN 30/72, LEX nr 7094).

W ocenie Sądu powód nie wykazał, jakoby przysługiwała mu wierzytelność dochodzona pozwem. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem art. 6 kc jest przepis art. 232 kpc, zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne . W myśl przytoczonych przepisów, to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie. Reguła ta nabiera szczególnego znaczenia w sytuacji, gdy strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, co miało miejsce w niniejszej sprawie. Jeśli powód twierdził, że nabył konkretną wierzytelność winien to skutecznie wykazać. Powód wywodził swe roszczenie z zawartej z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.. Jednakże umowy przelewu wierzytelności, która potwierdzałby legitymację czynną strony powodowej, nie przedłożył. Nadto warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi (art. 509 kc, por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., sygn. akt V CSK 187/06, M. Prawn. 2006/16/849). Pozew natomiast nie zawierał żadnego dowodu wskazującego na istnienie zobowiązań pozwanej wobec (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.. Co prawda powód w uzasadnieniu pozwu wskazał na faktury, z których miało wynikać zobowiązanie B. C., jednakże w tej części pozwu posługiwał się sformułowaniem „pozwany”, a zatem była to kolejna wątpliwość co do prawdziwości przedstawionych twierdzeń i istnienia wierzytelności wobec pozwanej.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  za 14 dni lub z apelacją,

Pisz, 13.06.2014 r.