Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Katowicach X Wydział Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2014 roku w Katowicach

sprawy A. M. (M.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 16 maja 2014roku znak (...)

Oddala odwołanie.

SSO Beata Torbus

/Przewodniczący /

Sygn. akt X U1426)14

UZASADNIENIE

Ubezpieczony A. M. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 16 maja 2014r. o odmowie przyznania mu prawa do wcześniejszej emerytury, domagając się zaliczenia do stażu emerytalnego okresu zatrudnienia w Centrali M. Biurowych w K. od 1 września 1970r. do 28 lutego 1971r. w charakterze mechanika maszyn biurowych.Wnosił także o obciążenie organu rentowego kosztami postępowania. (k. 2).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie wskazując, iż ubezpieczony nie spełnia przesłanek do uzyskania emerytury z art. 184 ustawy emerytalnej, z tytułu pracy warunkach szczególnych, gdyż na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udokumentował 24 lata 6 miesięcy i 1 dzień ogólnego stażu pracy, zamiast 25 lat, a także na podstawie art. 29 w zw. z art. 46 ustawy emerytalnej, bowiem na dzień 31 grudnia 2008r. nie osiągnął wieku 57 lat (k. 3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. M. urodził się (...)(wniosek emerytalny, zeznania ubezpieczonego e-protokół k. 32).

W latach 1968-1971 ubezpieczony uczęszczał do (...) Szkoły Zawodowejw K. P.. Nie była to szkoła przy żadnym zakładzie. W pierwszej i drugiej klasie uczniowie mieli zajęcia warsztatowe w K. L.przy ul. (...)w warsztatach szkolnych. W trzecim roku nauki, praktyki odbywali w Centrali Maszyn Biurowych w K., przy ul. (...). Zajęcia w szkole odbywały się przez 3 dni, a przez 3 dni praktyka. Razem z ubezpieczonym do tej szkoły chodzili D. M.i S. F.(zeznania świadków D. M., S. F., ubezpieczonego e-protokół k. 32).

(...) Szkołę Zawodową w K. P. ubezpieczony ukończył 23 czerwca 1971r. w zawodzie mechanik maszyn biurowych. W świadectwie ukończenia szkoły figuruje ocena z zajęć warsztatowych. W okresie od 3 czerwca 1971r. do 20 czerwca 1974r. ubezpieczony uczęszczał do 3letniego Technikum Energetycznego Ministerstwa Górnictwa i Energetyki w S. (akta emerytalne ubezpieczonego – wniosek k. 2-6, świadectwo ukończenia szkoły k. 7, życiorys k. 37,40 akt emerytalnych).

D. M., S. F. i ubezpieczony nie domagali się zaliczenia okresu praktyki do stażu pracy ubiegając się o kapitał początkowy, a D. M. także o emeryturę (zeznania świadka D. M., S. F., ubezpieczonego e-protokół k. 32).

Ubezpieczony był zatrudniony w okresie od 1 lipca 1974r. do 31 grudnia 1977r.stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Zespole Elektrowni (...) w Ł. na stanowisku elektromechanika układów pomiarowych i automatyki cieplnej. Za ten okres zatrudnienia ubezpieczony złożył w organie rentowym świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych wydane przez (...) S.A. 16 stycznia 2014r., z którego wynika, że w okresie od 1 lipca 1974r. do 31 grudnia 1977r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku elektromechanika przyrządów i aparatury cieplnej i elektromechanika układów pomiarowych i automatyki cieplnej wykonywał prace wymienione w wykazie A dział II poz. 1 pkt 5 stanowiącym załącznik do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z 12 sierpnia 1983r. w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach (świadectwo pracy k. 18 akt kapitałowych, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 15 akt emerytalnych).

Od 2 stycznia 1978r. do 31 sierpnia 1990r. ubezpieczony pracował w (...) Fabryce (...) w M. w pełnym wymiarze czasu pracy jako ślusarz, ślusarz brygadzista. Za ten okres zatrudnienia ubezpieczony uzyskał świadectwo pracy w warunkach szczególnych, z którego wynika, że od 2 stycznia 1978r. do 31 grudnia 1983r. ubezpieczony jako ślusarz remontowy wykonywał prace oczyszczaczy przemysłowych kotłów parowych i wodnych poz. 2 pkt 3 dział XIV wykazu A, od 1 stycznia 1984r. do 31 sierpnia 1990r. na stanowisku mistrza kotłowni – dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach, w których jako podstawowe są wykonywane prace wymienione w wykazie – poz. 24 pkt1 wykaz A dział XIV zał. nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z 12 sierpnia 1983r. w sprawie określenia stanowisk pracy w resorcie górnictwa i energetyki, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach (świadectwo pracy k. 17, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 16 akt kapitałowych).

Od 1 września 1990r. do 31 grudnia 1991r. ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy jako ślusarz w Firmie Produkcyjno-Usługowo-Handlowej (...) w M. (świadectwo pracy k. 19 akt kapitałowych).

Od 2 stycznia 1992r. ubezpieczony jest zatrudniony w (...) SA KWK (...) w wymiarze pełnego etatu kolejno na stanowiskach do 31 października 2004r. ślusarza pod ziemią, od 1 listopada 2004r. do 31 grudnia 2004r. starszego ślusarza pod ziemią, od 1 stycznia do 30 czerwca 2005r. ślusarza pod ziemią i od 1 lipca 2007r. do nadal starszego ślusarza pod ziemią (zaświadczenie pracy k. 16akt emerytalnych).

Ubezpieczony ukończył 60 lat w dniu 30 października 2013r., nie jest członkiem OFE.

Organ rentowy uznał za udowodnione:

- na dzień 1 stycznia 1999r. 24 lata 2 miesiące i 21 dni okresów składkowych i 3 miesiące 10 dni okresów nieskładkowych tj. łącznie 24 lata 6 miesięcy i 1 dzień stażu pracy i 6 lat 9 miesięcy i 5 dni okresu pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy,

- na dzień 1 stycznia 2009r. 4 miesiące 26 dni okresów nieskładkowych i 34 lata 1 miesiąc 10 dni okresów składkowych oraz 16 lat 7 miesięcy i 24 dni okresów pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy(karta przebiegu zatrudnienia w aktach emerytalnych k.47).

27 lutego 2014r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o emeryturę(wniosek emerytalny k. 2 a.e.).

S. F. ur. (...) wystąpił 2 sierpnia 2013r. z wnioskiem o emeryturę do (...) Oddział w C.. Decyzją z dnia 21 października 2013r. organ rentowy odmówił mu prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych, wskazując, że na dzień 1 stycznia 1999r. nie osiągnął 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego, a jedynie 24 lata 4 miesiące i 15 dni.

Sprawa z odwołania S. F.od tej decyzji toczy się przed tut, Sądem pod sygn.akt XU 3690)13. W sprawie tej S. F.wnosi o zaliczenie do stażu pracy okresu zatrudnienia w Centrali Maszyn Biurowych w K.od 1 września 1970r. do 28 lutego 1970r. na stanowisku mechanika maszyn biurowych. Zawnioskował m.in.świadków A. M.i D. M.. Ubiegając się o ustalenie kapitału początkowego nie wskazywał, aby w tym czasie wykonywał pracę w Centrali M.Biurowych. Nie złożył też w toku postępowania przed organem rentowym ani przed Sądem dokumentów potwierdzających zawarcie z Centralą M.Biurowych umowy o praktyczną naukę zawodu (akta tut. Sądu XU 3690)13 i zawarte w nich akta kapitałowe i emerytalne S. F., zeznania świadka S. F.e-protokół k. 32).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013r., poz. 1440), zwanej dalej ustawą emerytalną, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 ustawy, jeżeli w dniu jej wejścia w życie tj. 1 stycznia 1999r. osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy emerytalnej – wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn.

Z mocy art. 32 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r., będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1 powoływanej ustawy. Dla celów ustalenia uprawnień do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

W myśl art. 32 ust. 4 ustawy emerytalnej obniżony wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. Do przepisów tych należy zaliczyć rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 z późn. zm.).

Na zasadzie § 2 ust. 1 owego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Z mocy § 4 ust. 1 rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn i ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Art. 6 ust.2 ustawy emerytalnej stanowi, że za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. następujące okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne:

pkt 1a zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia na obszarze Państwa Polskiego - w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową,

pkt 3 zatrudnienia młodocianych na obszarze Państwa Polskiego na warunkach określonych w przepisach obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1975 r.

Zatrudnianie młodocianych w latach 1968-1971 odbywało się na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1958 r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy (Dz. U. Nr 45, poz. 226 z późn. zm.).

Na podstawie art. 3 ustawy z 2lipca 1958r. powołanej wyżej, młodociani mogli być zatrudniani przez zakłady pracy tylko w celu nauki zawodu, przyuczenia do określonej pracy, odbycia wstępnego stażu pracy (ust.1). Poza przypadkami określonymi w ust. 1 zakłady pracy mogły zatrudniać młodocianych przy lekkich pracach sezonowych i dorywczych, których rodzaje i czas trwania określi w drodze rozporządzenia Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych(ust.2).Młodociani w wieku powyżej lat 16 mogli być zatrudniani:

1) jeżeli posiadali kwalifikacje zawodowe i odbyli wstępny staż pracy (art. 6) - przy pracach odpowiadających posiadanym przez nich kwalifikacjom;

2) jeżeli nie spełniali warunków określonych w pkt 1 - przy pracach nie wymagających kwalifikacji zawodowych; rodzaje tych prac określą w drodze rozporządzenia właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Oświaty oraz z zarządami głównymi odpowiednich związków zawodowych.

Z mocy art. 4 ust. 1 tej ustawy, nauka zawodu młodocianego trwała zależnie od zawodu od 2 do 4 lat i kończyła się egzaminem.

W oparciu o art. 5 ww ustawy, zakład pracy mógł przyjąć młodocianego w celu przyuczenia do określonej pracy, jeżeli rodzaj tej pracy nie wymaga innego przygotowania zawodowego (art. 4 ust. 2). Okres przyuczania do określonej pracy nie może być krótszy niż 3 miesiące i nie powinien przekraczać 1 roku.

Stosownie do treści art. 9 ustawy, zakład pracy przyjmując młodocianego na naukę zawodu w celu przyuczenia do określonej pracy oraz odbycia wstępnego stażu pracy był obowiązany zawrzeć z nim na piśmie umowę określającą zawód albo rodzaj pracy, w jakim młodociany będzie szkolony, czas trwania nauki zawodu, przyuczenia do określonej pracy lub wstępnego stażu pracy oraz zasadnicze obowiązki i uprawnienia młodocianego.

Okresy nauki zawodu, przyuczenia do określonej pracy oraz wstępnego stażu pracy były okresami zatrudnienia (art. 10 ustawy z 2.07.1958r.).

W okresie nauki zawodu i przyuczania do określonej pracy obowiązywały uczniowskie stawki płac (art. 18 ust. 1 ustawy z 2.07.1958r.).

Podstawą zaliczenia okresów zatrudnienia młodocianego do okresów składkowych jest nawiązanie stosunku pracy (umowy o naukę zawodu lub w celu przygotowania zawodowego) pomiędzy młodocianym a pracodawcą (zob. wyroki Sądu Apelacyjnego w Katowicach: z dnia 13 czerwca 2006r., III AUa 250/05, Biul. SAKa 2007, nr 1; z dnia 14 czerwca 2006r., III AUa 457/05, Biul. SAKa 2007, nr 1; z dnia 14 czerwca 2006r., III AUa 455/05, Biul. SAKa 2007, nr 1), choć dopuszcza się również wykonywanie pracy w okresie uczęszczania do zasadniczej szkoły przysposobienia zawodowego, gdyż uczniowie (młodociani pracownicy) byli w tym czasie przyjmowani do pracy i zatrudniani w celu przyuczenia do zawodu, a obowiązek pogłębiania wiedzy teoretycznej był realizowany ubocznie (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2000r., II UKN 294/99, OSNAPiUS 2001, nr 9, poz. 322).

Na poparcie tezy, że ubezpieczony wykonywał pracę w Centrali Maszyn Biurowych w K.w okresie od 1 września 1970r. do 28 lutego 1971r. ubezpieczony nie przedstawił żadnych dokumentów, a jedynie zeznania świadków D. M.i S. F.. Brak jest jakichkolwiek dowodów aby wykonywał tę pracę w rozumieniu art. 6 ust. 2 pkt 1a ustawy emerytalnej. Nie wykazał bowiem, aby w tym czasie świadczył pracę w co najmniej połowie wymiaru czasu pracy i otrzymywał wynagrodzenie, mając zawartą umowę o pracę z Centralą Maszyn Biurowych. W trakcie zeznań zarówno ubezpieczony, jak i świadkowie twierdzili, że w dwóch pierwszych klasach szkoły zawodowej mieli zajęcia praktyczne w warsztatach szkolnych, w ostatniej klasie w Centrali Maszyn Biurowych, z którą zawierali umowę o praktyczną naukę zawodu na okres pół roku od 1 września 1970r.

Sądnie dał wiary zeznaniom ubezpieczonego i tych świadków, że w spornym okresie tj. od 1 września 1970r. do 28 lutego 1971r. mieli zawarte z Centralą Maszyn Biurowych umowy o praktyczną naukę zawodu i z jej tytułu otrzymywali wynagrodzenie, z uwagi na fakt, że nie przedstawili oni jakikolwiek dokumentów świadczących o zawarciu umowy o praktyczną naukę zawodu i uzyskiwaniu wynagrodzenia.

Dla wykazania, że dany okres stanowi okres składkowy, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 3 ustawy emerytalnej, bezwzględnie wymaganym jest przedstawienie dokumentów potwierdzających fakt zatrudnienia przez zakład pracy w celu przyuczenia do zawodu na podstawie indywidualnej umowy o pracę (vide : wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia z dnia 28 marca 2013r., (...))12,LEX nr 1311958).

Jak wynika z zeznań świadków D. M., S. F.i ubezpieczonego, przez pierwsze dwa lata mieli praktyki w warsztatach szkolnych, a następnie praktyczną naukę zawodu odbywali w Centrali Maszyn Biurowych. W świadectwa ukończenia przez ubezpieczonego (...) Szkoły Zawodowejfiguruje ocena z zajęć warsztatowych. Nie ma mowy w tym świadectwie o praktycznej nauce zawodu. Szkoła zawodowa, do której uczęszczał ubezpieczony i świadkowie, nie była szkołą przyzakładową. Nauka zawodu zgodnie z powołaną ustawą z 2 lipca 1958r.,w odniesieniu do której zawierane były umowy o praktyczną naukę zawodu trwała od 2 do 4 lat i kończyła się egzaminem. Taka zaś sytuacja w przypadku ubezpieczonego nie miała miejsca. Znamiennym jest również i to, że zarówno ubezpieczony, jak i świadkowie nie dochodzili zaliczenia okresu praktycznej nauki zawodu do stażu pracy we wcześniejszym okresie, chociażby dla potrzeb ustalenia kapitału początkowego, świadek D. M.także przy ustalaniu wysokości emerytury. Zarówno ubezpieczony, jak i świadek S. F.domagali się uwzględnienia okresu półroczego wykonywania praktycznej nauki zawodu dopiero, gdy organ rentowy odmówił im prawa do wcześniejszych emerytur, tj. gdy okazało się, że brakuje im okresów składkowych i nieskładkowych na dzień 1 stycznia 1999r.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, ustalenie prawa do świadczenia z ubezpieczenia lub też określenie jego wysokości wymaga przedstawienia dowodów precyzyjnych, jednoznacznych i pewnych (zob. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 9 stycznia 1998 r. II UKN 440/97 - LEX 34199 oraz z dnia 22 listopada 2001 r. I PKN 660/2000 - LEX 54 095). Zgodnie z art. 232 k.p.c. obowiązek przedstawienia takich dowodów spoczywa na wnioskodawcy.

Sąd uznał, że ubezpieczony w toku postępowania nie wykazał, aby wykonywał pracę w okresie od 1 września 1970r. do 28 lutego 1971r., będąc zatrudnionym w Centrali Maszyn Biurowych w oparciu o umowę o praktyczną naukę zawodu. Dowód tylko z zeznań świadków, z uwagi na szczególny i wyjątkowy charakter prawa do emerytury, nie może przesądzać o wykonywaniu pracy w ramach praktycznej nauki zawodu, zwłaszcza, gdy fakty wynikające z zeznań świadków nie znajdują potwierdzenia w dokumentacji oraz są sprzeczne z obowiązującą wówczas ustawą z 2 lipca 1958r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy.

Zdaniem Sądu, ubezpieczony spełnił pozostałe ustawowe przesłanki warunkujące przyznanie mu wcześniejszej emerytury z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnych.Osiągnął 60 lat życia w dniu 30 października 2013r. Nie jest członkiem OFE. W ocenie Sądu, w dniu wejścia w życie ustawy emerytalnej tj. 1 stycznia 1999r. legitymował się 15 letnim okresem zatrudnienia w warunkach szczególnych. Pracę w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy świadczył bowiem w okresie:

- od 1 lipca 1974r. do 31 grudnia 1977r. w Zespole Elektrowni (...) w Ł. na stanowisku elektromechanika układów pomiarowych i automatyki cieplnej – dział II wykazu A stanowiącego załącznik do rozp. RM z 7 lutego 1983r.,

- od 2 stycznia 1978r. do 31 sierpnia 1990r. w (...) Fabryce (...) w M., przy czym od 2 stycznia 1978r. do 31 grudnia 1983r. na stanowisku ślusarza remontowego wykonując prace oczyszczaczy przemysłowych kotłów parowych i wodnych - poz. 2 dział XIV wykazu A zał. do rozporządzenia RM z 7.02.1983r., od 1 stycznia 1984r. do 31 sierpnia 1990r. na stanowisku mistrza kotłowni – dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach, w których jako podstawowe są wykonywane prace wymienione w wykazie – poz. 24 wykaz A dział XIV zał. do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983r.

Za te okresy bowiem otrzymał świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Nadto w warunkach szczególnych pracował w okresie od 2 stycznia 1992r. do 31 grudnia 1998r. w KWK (...) jako ślusarz pod ziemią – dział I poz. 1 wykazu A zał. do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983r.

Ubezpieczony nie posiadał jednak na dzień 1 stycznia 1999r. okresu składkowego i nieskładkowy wynoszącego 25 lat, a jedynie 24 lata 6 miesięcy i 1 dzień.

Reasumując, Sąd uznał, że ubezpieczony nie spełnił warunków do przyznania mu wcześniejszej emerytury z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnych: nie osiągnął przed 1999r. okresu składkowego i nieskładkowego wynoszącego co najmniej 25 lat. Brak więc podstaw do przyznania mu wcześniejszej emerytury na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej.

W odwołaniu ubezpieczony domagał się uwzględnienia okresu zatrudnienia w Centrali Maszyn Biurowych, przy ustalaniu prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej, w oparciu o art. 10 ust. 3 ustawy emerytalnej. Przypomnieć należy, że 10 ust. 1 ustawy emerytalnej stanowi, że przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1)okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2)przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3)przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

W oparciu o art. 10 ust. 3 ustawy emerytalnej, okresów tych nie uwzględnia się, jeżeli zostały one zaliczone do okresów, od których zależy prawo do emerytury lub renty, na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Wbrew twierdzeniom ubezpieczonego więc art. 10 ustawy emerytalnej, nie dotyczy zatrudnienia w ramach umowy o praktyczną naukę zawodu.

Ubezpieczony nie nabył także prawa do emerytury górniczej. Stosownie do art. 50a ust. 1 ustawy emerytalnej w związku z art. 50c ust. 1 pkt 1 nie ma bowiem okresu pracy górniczej wynoszącego łącznie z okresami równorzędnymi co najmniej 25 lat dla mężczyzn. Nie spełnił też przesłanek do nabycia prawa do emerytury górniczej bez względu na wiek na podstawie art. 50e ust. 1 ustawy emerytalnej jako, że nie wykonywał pod ziemią pracy górniczej stale i w pełnym wymiarze przez okres wynoszący co najmniej 25 lat.

Ubezpieczonemu nie przysługuje też emerytura na podstawie art. 46 ust. 1 ustawy emerytalnej. Zgodnie z tym przepisem prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39, przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. a przed 1 stycznia 1969r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki :

1)  nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa,

2)  warunki do uzyskania emerytury określone w tym przepisach spełnią do dnia 31 grudnia 2008r.

W przypadku ubezpieczonego niewątpliwie na dzień 31 grudnia 2008r. osiągnąłby 25 letni okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 kt 2 ustawy emerytalnej. Na dzień 31 grudnia 2008r. posiadał 16 lat 7 miesięcy i 24 dni pracy górniczej wykonywanej pod ziemia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, co pozwala na obniżenie wieku emerytalnego do 57 lat, którego to wieku ubezpieczony jednak nie osiągnął w dniu 1 stycznia 2009r. Nie spełnił więc przesłanek do uzyskania emerytury, zgodnie z art. 46 ust.1 w zw. z art. 39 i art. 27 pkt 1 ustawy emerytalnej.

Mając powyższe na względzie na mocy powołanych przepisów i art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. odwołanie ubezpieczonego należało oddalić jako bezzasadne.

SSO Beata Torbus

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ubezpieczonego adw. D. T. na adres Kancelarii Adwokackiej w Ż., ul. (...),

3.  Proszę wyłączyć akta dot. S. F. z uwagi na wyznaczony termin rozprawy w tej sprawie,

4.  kal. 14 dni lub z wpływem.