Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek

Sędzia SO Lucyna Morys - Magiera

SO Anna Hajda (spr.)

Protokolant Dominika Tarasiewicz

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2014 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I C 1520/13

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1:

a)  w części zasądzającej kwotę 1993,24 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 14 lutego 2012 roku poprzez jego uchylenie i w tym zakresie umarza postępowanie;

b)  w części dotyczącej kosztów procesu w ten sposób, że zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 174,65 zł (sto siedemdziesiąt cztery złote i sześćdziesiąt pięć groszy) z tytułu zwrotu kosztów procesu;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 400 zł (czterysta złotych) z tytułu zwrotu kosztów procesu w postępowaniu odwoławczym, w tym kwotę 300 zł (trzysta złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Anna Hajda SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys - Magiera

Sygn. akt III Ca 575/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2013 r. Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim zasądził od pozwanej Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda K. K. kwotę 1.993,44 złote z ustawowymi odsetkami od dnia 14 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty, oddalając powództwo w pozostałej części. Nadto Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 189,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Podstawę prawną orzeczenia Sądu stanowił art. 822 k.c. i art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż powodowi przysługiwało uprawnienie do żądania odszkodowania z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy kolizji, które stanowić powinno pełną kompensatę doznanego uszczerbku majątkowego, niezależnie od faktycznego zakresu i kosztów przeprowadzonej naprawy. Opierając się na opinii biegłego Sąd wskazał między innymi, iż uszkodzony pojazd mógł być bezpiecznie eksploatowany do czasu naprawy, a ekonomicznie uzasadniony czas naprawy wynosił 4 dni. Zatem uzasadniony koszt najmu pojazdu to kwota 738 zł brutto.

Na skutek apelacji powoda, który zaskarżył wyrok w części oddalającej powództwo, Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok w punktach 2 i 3 i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, pozostawiając temu Sadowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.Sąd II instancji wskazał, iż w zakresie objętym zaskarżeniem, nie doszło do rozpoznania istoty sprawy. Orzeczenie o odszkodowaniu z tytułu najmu pojazdu zastępczego oparte wyłącznie na opinii biegłego, z pominięciem wniosków dowodowych strony powodowej, było wadliwe. Sąd Rejonowy powinien ustalić z jakich przyczyn czas najmu pojazdu był dłuższy aniżeli 4 dni oraz czy były one usprawiedliwione. Wyjaśnienia wymagało również, z jakich przyczyn poszkodowana nie użytkowała pojazdu przed naprawą, skoro uszkodzenia zostały przez biegłego określone jako znikome.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim wyrokiem z dnia 18 grudnia 2013 r. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.993,24 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 14 lutego 2012 r. oraz koszty procesu w wysokości 557 zł, oddalając powództwo w pozostałej części.

Sąd Rejonowy wskazał, iż żądanie powoda zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego jest zupełnie pozbawione podstaw. Poszkodowana zeznała bowiem, iż samochodu nie oddawała do naprawy powodowi, a osobie o nazwisku S.. Nadto świadek nie wskazała żadnych okoliczności, które potwierdzałyby, iż to od powoda wynajmowała samochód. Sąd uwzględnił zatem roszczenie jedynie w zakresie kosztów naprawy pojazdu niezapłaconych przez pozwaną tj. kwoty 1993,24 zł.

Apelację od wskazanego wyroku wniosła strona pozwana, zaskarżając go w części zasądzającej kwotę 1993,24 zł oraz koszty procesu i zarzuciła:

- naruszenie art. 353 k.c. w zw. z art. 358 ¹ § 1 k.c. polegające na zasądzeniu kwoty, która została już wypłacona, wobec czego nastąpiło wygaśnięcie zobowiązania;

- naruszenie przepisu art. 405 k.c. polegające na zasądzeniu kwoty wypłaconej przez pozwaną, co w rezultacie prowadzi do bezpodstawnego wzbogacenia powoda;

- orzeczenie ponad żądanie powoda o biegu ustawowych odsetek od zasądzonego świadczenia od dnia 14.02.2012 r., podczas gdy powód określił początkową datę zwłoki dłużnika w wykonaniu zobowiązania na dzień 14.04.2012 r.

Skarżąca wniosła o zmianę wyroku, poprzez oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego za dwie instancje lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelację powód domagał się jej oddalenia i zasądzenia na swoją rzecz kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie, jednakże nie z uwagi na podnoszone przez stronę pozwaną argumenty.

Umknęło zarówno Sądowi Rejonowemu, jak i skarżącemu, że w zakresie kwoty 1.993,44 złote z ustawowymi odsetkami, wyrok z dnia 30 stycznia 2013 roku ( k. 58 akt) uzyskał walor prawomocności. Apelacją z dnia 22 marca 2013 roku powód zaskarżył wyrok w części oddalającej powództwo i w zakresie kosztów postępowania, w konsekwencji czego wyrok ten został uchylony w punktach 2 i 3 i wyłącznie w tym zakresie sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wodzisławiu Śląskim, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego. Dlatego ponowne orzekanie w tym zakresie stało się niedopuszczalne, co musiało skutkować uchyleniem orzeczenia w tej części i umorzeniem postępowania, stosownie do dyspozycji art. 386 § 3 kpc w zw. z art. 355 kpc.

W konsekwencji zmianie podlegało także orzeczenie Sądu I instancji dotyczące kosztów procesu za postępowanie przed sądami I i II instancji. Podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowił art. 100 k.p.c. Wysokość kosztów procesu wyniosła 2.729,12 zł, z czego powód poniósł 1812, 12 zł, a pozwana 917 zł. Na koszty te złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 248 zł, wynagrodzenie pełnomocników za postępowanie przed sądem I instancji w wysokości 1200 zł (2x600zł), wynagrodzenie pełnomocników za postępowanie przed sądem II instancji 600 zł (2x300 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictw w kwocie34 zł (2x17 zł), opłata od apelacji powoda w wysokości 130 zł oraz wynagrodzenie biegłego w kwocie 517,12 zł. Powód utrzymał się z roszczeniem w 40 %, obowiązany był zatem zwrócić pozwanej kwotę 174,65 zł.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Złożyło się na nie: 100 zł tytułem opłaty od apelacji oraz wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej w wysokości 300 zł, zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu.

SSO Anna Hajda SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys – Magiera