Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Tatarczyk (spr.)

Sędziowie SO Krystyna Hadryś

SR (del.) Roman Troll

Protokolant Aneta Puślecka

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2014 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I C 540/13

postanawia:

1)  uchylić zaskarżony wyrok w punkcie 1 w części zasądzającej kwotę 1.563,51 (tysiąc pięćset sześćdziesiąt trzy i 51/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 28 marca 2013 r. i w tym zakresie postępowanie umorzyć;

2)  zasądzić od powoda na rzecz pozwanego kwotę 379 (trzysta siedemdziesiąt dziewięć) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III Ca 712/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 18 grudnia 2013r. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8337,81 złotych z ustawowymi odsetkami od 28 marca 2013r., oddalił powództwo w pozostałej części i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2291,93 złotych z tytułu zwrotu kosztów procesu. Z treści pisemnego uzasadnienia tego wyroku wypływa wniosek, że na zasądzoną tytułem należności głównej kwotę złożyło się dalsze odszkodowanie za uszkodzony w kolizji drogowej samochód w wysokości 7353,81 złotych oraz odszkodowanie obejmujące wydatek na najem samochodu zastępczego w wysokości 984 złotych. Sąd stwierdził, że wskutek omyłki ferując wyrok zasądził kwotę wyższą niż należało; pozwany w całości zgodnie z żądaniem powoda zrefundował mu koszty najmu pojazdu zastępczego. Ustalił Sąd, że w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki P.. Pozwany odpowiada za szkodę wobec zawarcia z jej sprawcą umowy ubezpieczenia OC. Poszkodowany przelał na powoda wierzytelność z tytułu uszkodzenia pojazdu. W oparciu o opinię biegłego koszt naprawy samochodu P. określił Sąd na 12.753,81 złotych. Pozwany wypłacił odszkodowanie w kwocie niższej, zasadnie, według Sądu, powód dochodził dopłaty. Przywołał Sąd jako podstawę prawną rozstrzygnięcia unormowanie art. 822, 363 § 1 i 481 k.c., w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu - art. 100 k.p.c.

W apelacji pozwany zarzucił naruszenie art. 321 k.p.c. przez błędne zastosowanie i orzeczenie ponad żądanie pozwu, domagał się zmiany wyroku przez zasądzenie na rzecz powoda kwoty 6774,30 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 28 marca 2013r., zasądzenia od powoda zwrotu kosztów postępowania odwoławczego, ewentualnie uchylenia wyroku w zaskarżonej części i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja odnieść musiała skutek.

Koszty naprawy uszkodzonego w kolizji samochodu powód określił na 12.174,30 złotych i ta kwota stanowiła podstawę sformułowania żądania pozwu w części dotyczącej odszkodowania za szkodę w pojeździe.

W oparciu o opinię biegłego z zakresu techniki motoryzacyjnej koszty naprawy samochodu ustalił Sąd Rejonowy na 12.753,81 złotych.

Na sumę należności głównej zasądzonej zaskarżonym wyrokiem składa się kwota 579,51 złotych stanowiąca różnicę pomiędzy wartością szkody w pojeździe oszacowaną przez biegłego w opinii a wartością tej szkody według wyliczeń powoda. Kwoty tej powód nie objął swoim żądaniem, zatem zasądzając ją Sąd Rejonowy orzekł ponad żądanie pozwu.

Podobnie postąpił zasądzając 984 złote z tytułu kosztów najmu samochodu zastępczego.

Z tytułu refundacji kosztów najmu samochodu zastępczego powód dochodził pozwem zapłaty kwoty 387,45 złotych wskazując, że koszty najmu wyniosły 1678,95 złotych a pozwany wypłacił 1291,50 złotych. Kwota 596,55 złotych ( różnica kwot 984 złote zasądzonej przez Sąd Rejonowy i 387,45 złotych żądanej w pozwie ) w ogóle nie była przedmiotem żądania powoda dochodzonego w sprawie. Natomiast co do żądania zapłaty kwoty 387,45 złotych z tytułu refundacji kosztów najmu samochodu zastępczego powód cofnął pozew i zrzekł się roszczenia w piśmie z 18 czerwca 2013r. Tym samym pismem powód cofnął pozew i zrzekł się roszczenia w zakresie żądania zapłaty kwoty 1772,07 złotych z tytułu odszkodowania za szkodę w pojeździe.

Wydanie wyroku co do obowiązku zapłaty z odsetkami kwoty 579,51 złotych z tytułu odszkodowania za szkodę w pojeździe i 596,55 złotych z tytułu refundacji kosztów najmu, których to kwot powód pozwem nie dochodził oraz co do obowiązku zapłaty z odsetkami kwoty 387,45, tj. w zakresie, w jakim powód pozew cofnął, było niedopuszczalne. Według art. 321 § 1 k.p.c., sąd nie może bowiem wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie.

Stosownie do art. 386 § 3 w związku z art. 355 § 1 k.p.c. zaskarżony wyrok w części zasądzającej tytułem należności głównej kwotę 1563,51 złotych i odsetki od tej kwoty należało zatem uchylić i postępowanie w tym zakresie umorzyć. Dlatego orzeczono jak w punkcie 1 postanowienia.

Rozstrzygnięcie do co przedmiotu, który wobec cofnięcia pozwu i zrzeczenia się roszczenia, żądaniem nie był objęty zawiera również punkt 2 wyroku Sądu Rejonowego. W tej części orzeczenie Sądu Rejonowego, w rezultacie niezaskarżenia, uprawomocniło się.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono po myśli art. 98 § 1 i 3 w związku z art. 99 k.p.c.; powód na żądanie pozwanego obowiązany jest zwrócić mu koszty obejmujące opłatę od apelacji i wynagrodzenie radcy prawnego.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Tatarczyk SSO Krystyna Hadryś