Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Krzysztof Korzeniewski

Protokolant: Aleksandra Duczemińska

po rozpoznaniu w dniu 6 października 2014r.

sprawy przeciwko A. M. (1) synowi J. i J. z domu S.

urodzonemu (...) w miejscowości W.

obwinionemu o to, że

w dniu 15.07.2013r o godz. 13:46 we W. na ul. (...) kierując pojazdem marki M. o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość na tym odcinku drogi o 48 km/h uzyskując prędkość według wskazania fotoradaru 98 km/h, czym nie dostosował się do ograniczenia prędkości w terenie zabudowanym do 50 km/h.

tj. o czyn z art. 92 a kw

*****************

I.  uznaje obwinionego A. M. (1) za winnego czynu opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego wykroczenie z art. 92a kw i za to na podstawie art. 92a kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 400 (czterystu) złotych;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 616 § 2 kpk w zw. z art. 119 kpw obciąża obwinionego kosztami postępowania w wysokości 100 zł oraz wymierza mu opłatę w kwocie 40 zł.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2013 r. o godz. 13:46 A. M. (1) kierował samochodem osobowym marki M. nr rej. (...) jadąc z prędkością 98 km/h ul. (...) we W..

dowód: dokumentacja fotograficzna k. 5, 31;

protokół k. 37;

A. M. (1) jest kawalerem. Utrzymuje się z wynagrodzenia w kwocie 1600 zł. Był wielokrotnie karany za wykroczenia przeciw porządkowi w komunikacji.

dowód: informacja k. 30;

wywiad środowiskowy k. 29;

dane osobopoznawcze k. 37;

A. M. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W dniu 2 czerwca 2014 r. nie był w stanie wskazać, czy to on kierował samochodem osobowym marki M. nr rej. (...) jadącym z prędkością 98 km/h ul. (...) we W.. Przypuszczał, że to jednak mogła być inna osoba. Z samochodu tego korzystało około 20 osób. Następnie wskazał, iż to nie on kierował w tym czasie i miejscu samochodem osobowym marki M. nr rej. (...). W dniu 6 października 2014 r. dodał, iż nigdy nie miał zarostu.

vide: wyjaśnienia A. M. (1) k. 37-38, 45;

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentacji fotograficznej oraz bezpośrednim wrażeniu odniesionym w toku rozprawy w dniu 2 czerwca 2014 r.

Dokumentacja fotograficzna wskazująca na kierującego samochodem osobowym marki M. nr rej. (...) jadącym z prędkością 98 km/h ul. (...) we W. nie wzbudza jakichkolwiek wątpliwości.

W ten sam sposób należy odnieść się do spostrzeżenia dokonanego w dniu 2 czerwca 2014 r. a odnotowanego w niezakwestionowanym protokole rozprawy, gdzie stwierdzono, iż wizerunek obwinionego, dysponującego zarostem okalającym dolną część twarzy, odpowiada wizerunkowi mężczyzny kierującego samochodem osobowym marki M. nr rej. (...) jadącym z prędkością 98 km/h ul. (...) we W..

Sąd nie dał wiary I. J.. Świadek J. zaprzeczył by A. M. (1) miał kiedykolwiek brodę. Co najwyżej był nieogolony. Jest to ewidentnie sprzeczne z utrwalonymi spostrzeżeniami odnotowanymi w toku rozprawy w dniu 2 czerwca 2014 r. gdzie stwierdzono jednoznacznie, iż obecny na sali rozpraw A. M. (1) ma zarost okalający dolną część twarzy. Świadek J., jako znajomy A. M. (1) miał na celu uchronienie go przed odpowiedzialnością za popełnione wykroczenie.

Z tych samych powodów nie dano wiary A. M. (1), tym bardziej, iż jak odnotowane w protokole rozprawy z dnia 2 czerwca 2014 r. jego wizerunek odpowiada wizerunkowi mężczyzny kierującego samochodem osobowym marki M. nr rej. (...) jadącym z prędkością 98 km/h ul. (...) we W..

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 5 ⁰⁰-23 ⁰⁰ wynosi 50 km/h. Tym samym A. M. (1) kierując samochodem osobowym marki M. nr rej. (...) jadącym z prędkością 98 km/h ul. (...) we W. w dniu 15 lipca 2013 r. o godz. 13:46 dopuścił się wybryku z art. 92a kw.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze jej społeczne oddziaływanie a także aspekt wychowawczy względem obwinionego.

Jako okoliczność obciążającą przyjęto uprzednią karalność A. M. (2) za podobne wybryki oraz znaczne przekroczenie dopuszczalnej prędkości.

Okoliczności łagodzących nie dostrzeżono.

O kosztach orzeczono nie widząc podstaw do zwolnienia obwinionego od tych należności.