Dnia 19 listopada 2014 roku
Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSA Jerzy Geisler (spr.)
Sędziowie: SA Bogusława Żuber
SA Roman Stachowiak
po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 roku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa M. Z.
przeciwko K. M.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 1 września 2014 roku, sygn. akt: IX GC 568/13
postanawia:
odrzucić zażalenie.
SSA B. Żuber SSA J. Geisler SSA R. Stachowiak
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy odrzucił wniosek pozwanej z dnia 4 sierpnia 2014 roku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 5 maja 2014 roku, uznając go za spóźniony. Uzasadniając rozstrzygnięcie wskazał, że pozwana powzięła wiadomość o uchybieniu terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 5 maja 2014 roku najpóźniej w dniu doręczenia jej pełnomocnikowi odpisu postanowienia z dnia 12 czerwca 2014 roku o odrzuceniu w/w zażalenia, tj. w dniu 18 czerwca 2014 roku. Zatem termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia upłynął pozwanej z dniem 25 czerwca 2014 roku. Tymczasem pozwana złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia w dniu 4 sierpnia 2014 roku.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła pozwana, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie pozwanej jest niedopuszczalne.
Możliwość zaskarżenia postanowienia odrzucającego wniosek o przywrócenie terminu rozpatrywać należy w kontekście przewidzianego w art. 384 § 1 k.p.c. uregulowania ogólnego, przewidującego zaskarżalność postanowień sądu pierwszej instancji kończących postępowanie w sprawie (vide: uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 4 stycznia 2008 roku, sygn. akt: III CZP 119/07, LEX nr 333045, OSNC-ZD 2008/4/98, Biul.SN 2008/1/11, Wspólnota 2008/4/30, M.Prawn. 2009/6/340-342). Nie budzi bowiem wątpliwości, że postanowienia o takim przedmiocie nie zostały wymienione jako zaskarżalne w katalogu zawartym w tym przepisie.
Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 31 maja 2000 roku, sygn. akt: III ZP 1/00 (OSNP 2000/24/887), wyraził pogląd dominujący w doktrynie, który Sąd Apelacyjny aprobuje, że postanowieniami kończącymi postępowanie w sprawie są te postanowienia, których uprawomocnienie się trwale zamyka drogę do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty przez sąd danej instancji.
Z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Pozwana wnioskowała o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 5 maja 2014 roku o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych. Uprawomocnienie się tego rozstrzygnięcia nie zamyka trwale drogi do rozstrzygnięcia sprawy. Skarżąca wniosła bowiem apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31 stycznia 2014 roku, a dopiero wydanie rozstrzygnięcia w tym przedmiocie zakończy sprawę co do istoty.
Tym samym kwestionowane postanowienie nie może zostać uznane za kończące postępowanie w sprawie.
Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie pozwanej na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
SSA B. Żuber SSA J. Geisler SSA R. Stachowiak