Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 19 listopada 2014 roku

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jerzy Geisler (spr.)

Sędziowie: SA Bogusława Żuber

SA Roman Stachowiak

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. Z.

przeciwko K. M.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 1 września 2014 roku, sygn. akt: IX GC 568/13

postanawia:

odrzucić zażalenie.

SSA B. Żuber SSA J. Geisler SSA R. Stachowiak

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy odrzucił wniosek pozwanej z dnia 4 sierpnia 2014 roku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 5 maja 2014 roku, uznając go za spóźniony. Uzasadniając rozstrzygnięcie wskazał, że pozwana powzięła wiadomość o uchybieniu terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 5 maja 2014 roku najpóźniej w dniu doręczenia jej pełnomocnikowi odpisu postanowienia z dnia 12 czerwca 2014 roku o odrzuceniu w/w zażalenia, tj. w dniu 18 czerwca 2014 roku. Zatem termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia upłynął pozwanej z dniem 25 czerwca 2014 roku. Tymczasem pozwana złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia w dniu 4 sierpnia 2014 roku.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła pozwana, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej jest niedopuszczalne.

Możliwość zaskarżenia postanowienia odrzucającego wniosek o przywrócenie terminu rozpatrywać należy w kontekście przewidzianego w art. 384 § 1 k.p.c. uregulowania ogólnego, przewidującego zaskarżalność postanowień sądu pierwszej instancji kończących postępowanie w sprawie (vide: uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 4 stycznia 2008 roku, sygn. akt: III CZP 119/07, LEX nr 333045, OSNC-ZD 2008/4/98, Biul.SN 2008/1/11, Wspólnota 2008/4/30, M.Prawn. 2009/6/340-342). Nie budzi bowiem wątpliwości, że postanowienia o takim przedmiocie nie zostały wymienione jako zaskarżalne w katalogu zawartym w tym przepisie.

Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 31 maja 2000 roku, sygn. akt: III ZP 1/00 (OSNP 2000/24/887), wyraził pogląd dominujący w doktrynie, który Sąd Apelacyjny aprobuje, że postanowieniami kończącymi postępowanie w sprawie są te postanowienia, których uprawomocnienie się trwale zamyka drogę do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty przez sąd danej instancji.

Z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Pozwana wnioskowała o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 5 maja 2014 roku o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych. Uprawomocnienie się tego rozstrzygnięcia nie zamyka trwale drogi do rozstrzygnięcia sprawy. Skarżąca wniosła bowiem apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31 stycznia 2014 roku, a dopiero wydanie rozstrzygnięcia w tym przedmiocie zakończy sprawę co do istoty.

Tym samym kwestionowane postanowienie nie może zostać uznane za kończące postępowanie w sprawie.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie pozwanej na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSA B. Żuber SSA J. Geisler SSA R. Stachowiak