Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2014r.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ostrołęce Wydział III

w składzie:

Przewodnicząca: SSR del. do SO Monika Obrębska

Protokolant: sekretarz sądowy Przemysław Dudziński

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2014r. w O.

sprawy z odwołania C. K.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wysokość emerytury rolniczej

na skutek odwołania C. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 10.03.2014r. nr (...)

orzeka:

1.  oddala odwołanie;

2.  przyznaje adwokatowi H. M. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką przy ul. (...) lok. (...)w O. ze Skarbu Państwa - Kasa Sądu Okręgowego w Ostrołęce wynagrodzenie za reprezentowanie odwołującego C. K. z urzędu w kwocie 73,80 zł (siedemdziesiąt trzy 80/100 zł) w tym podatek VAT.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.03.2014r. Prezes KRUS ustalił dla C. K. od dnia 01.03.2014r. nową wysokość emerytury wraz z przysługującymi dodatkami, określając ją na kwotę 1.649,57zł. W związku ze zbiegiem prawa do dwóch świadczeń w decyzji określono, że C. K. jest uprawniony do 50 % emerytury rolniczej w kwocie 460,23 zł. i 100 % renty pracowniczej w kwocie 1.269,58 złotych tj. łącznie 1.729,81zł. oraz do dodatku pielęgnacyjnego w kwocie 206,76zł. Po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy w kwocie 131zł. oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne potrącanej z podatku w kwocie 134,06zł. i składki na ubezpieczenie zdrowotne potrącanej z emerytury w kwocie 21,94zł., kwotę podlegającą wypłacie w decyzji określono na 1.647,57 złotych.

C. K. decyzję powyższą zaskarżył, wnosząc od niej odwołanie. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że jego zdaniem winien być zakwalifikowany jako inwalida pierwszej grupy a nie trzeciej. Pełnomocnik odwołującego na rozprawie w dniu 30.10.2014r. sprecyzował odwołanie wskazując, że odwołujący zgadza się z wysokością emerytury rolniczej natomiast chce by była mu wypłacana wyższa renta wypadkowa przy przyjęciu, że jest nie częściowo a całkowicie niezdolny do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że C. K. decyzją z dnia 31 sierpnia 2007 roku nabył prawo do świadczenia zbiegowego tj. 50 % emerytury rolniczej i 100 % renty pracowniczej. Od października 2011 roku odwołujący nabył prawo do dodatku pielęgnacyjnego z tytułu ukończenia 75 roku życia, co było podstawą do wydania w dniu 19 września 2011 roku decyzji zmieniającej wysokość emerytury rolniczej. Decyzją z dnia 10.03.2014r. Prezes KRUS ustalił od dnia 01.03.2014r. nową wysokość emerytury wraz z przysługującymi dodatkami, określając ją na kwotę 1.649,57zł.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie C. K. jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu.

C. K. decyzją z dnia 31 sierpnia 2007 roku nabył prawo do świadczenia zbiegowego tj. 50 % emerytury rolniczej i 100 % renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Od października 2011 roku odwołujący nabył również prawo do dodatku pielęgnacyjnego z tytułu ukończenia 75 roku życia, co było podstawą do wydania w dniu 19 września 2011 roku decyzji zmieniającej wysokość emerytury rolniczej. W kolejnych latach świadczenie było systematycznie podwyższane w związku z kolejnymi decyzjami waloryzacyjnymi. Ostania waloryzacja miała miejsce w marcu 2014r., gdzie decyzją z 01.03.2014r. ZUS dokonał waloryzacji przysługującej odwołującemu renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, określając ją na kwotę 1269,58zł. Następnie zaskarżoną w przedmiotowym postępowaniu decyzją z dnia 10.03.2014r. Prezes KRUS w związku z podwyższeniem kwoty emerytury podstawowej, która od dnia 01.02.2014r. wynosi 844,45zł, ustalił od dnia 01.03.2014r. nową wysokość emerytury wraz z przysługującymi dodatkami, określając ją na kwotę 1.649,57zł.

Podstawą prawną do wydania zaskarżonej decyzji jest art. 48 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zgodnie z ust. 1 tego art. wysokość świadczenia lub jego określonej części ustala się za pomocą wskaźnika wymiaru, jeżeli przewiduje to ustawa lub jeżeli wysokość ta pozostaje w stałym stosunku do wysokości emerytury podstawowej, a świadczenie nie ma charakteru jednorazowego. Stosownie do treści art. 48 ust. 2 świadczenie, którego wysokość jest ustalona za pomocą wskaźnika wymiaru, wypłaca się w kwocie odpowiadającej iloczynowi tego wskaźnika i aktualnej emerytury podstawowej. Zgodnie z ust. 3 tego przepisu w każdym przypadku zmiany wysokości emerytury podstawowej wypłaca się świadczenie, o którym mowa w ust. 1, w odpowiednio zmienionej wysokości, z uwzględnieniem terminów waloryzacji emerytur i rent przysługujących na podstawie przepisów emerytalnych - o czym zawiadamia się uprawnionego.

Zgodnie z art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Prezes Zakładu ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, co najmniej na 7 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji: należne od terminu waloryzacji kwoty najniższej emerytury i renty oraz dodatku pielęgnacyjnego i dodatku dla sierot zupełnych.

Odnosząc powyższe do realiów przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, że przedmiotowa waloryzacja została przez organ rentowy dokonana prawidłowo. W myśl komunikatu Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18.02.2014r. w sprawie kwoty najniższej emerytury i renty, dodatku pielęgnacyjnego i dodatku dla sierot zupełnych oraz kwot maksymalnych zmniejszeń emerytury i rent (M.P. z dnia 27.02.2014r.) kwota najniższej emerytury od dnia 01.03.2014r. wynosi 844,45zł. miesięcznie, a kwota dodatku pielęgnacyjnego 206,76zł miesięcznie. Takie też kwoty, co bezsporne, zostały przyjęte w zaskarżonej decyzji. Część składkowa emerytury określona na 118,22zł. została obliczona poprzez pomnożenie wysokości emerytury podstawowej tj. 844,45zł. przez wskaźnik wymiaru części składkowej 0,14 %, natomiast część uzupełniająca poprzez pomnożenie kwoty emerytury podstawowej poprzez wskaźnik wymiaru części uzupełniającej 0,95%. Łączna wysokość emerytury zamknęła się więc kwotą 920,45zł., a jej 50% stanowi kwota 460,23zł.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zgodnie z ugruntowanym i jednolitym orzecznictwem Sądu Najwyższego, w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy przez sąd wyznacza decyzja organu rentowego, od której wniesiono odwołanie (vide postanowienie Sądu Najwyższego z 20.01.2010r., sygn. akt. II UZ 49/09, LEX 583831). Przedmiotem niniejszej sprawy była więc jedynie ocena formalnej poprawności i merytorycznej zasadności decyzji organu rentowego z dnia 10.03.2014r. dotyczącej waloryzacji emerytury rolniczej oraz określeniu jej wysokości w związku z pozostającym w zbiegu prawem do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy i z przysługującym prawem do dodatku pielęgnacyjnego, bowiem taki był tylko zakres zaskarżonej decyzji. Podkreślić w tym miejscu należy, że odwołujący nie kwestionował ostatecznie wysokości emerytury rolniczej (vide sprecyzowanie odwołania na rozprawie w dniu 30.10.2014r.) Wskazać też należy, że odwołujący nie skarżył decyzji ZUS o waloryzacji wysokości renty wypadkowej dokonanej decyzją z dnia 01.03.2014r., w której ZUS określił jej wysokość na 1.269,58zł, przy przyjęciu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.

Tak więc biorąc pod uwagę zakres zaskarżonej w przedmiotowym postępowaniu decyzji Prezesa KRUS z 10.03.2014r, w przedmiotowym postępowaniu Sąd nie był władny badać czy odwołującemu winna być wypłacana renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, a nie jak dotychczas z tytułu częściowej niezdolności do pracy, gdyż wykracza to poza przedmiot i ramy zaskarżonej decyzji. Jedynie na marginesie wskazać należy, że jeśli odwołujący stoi na stanowisku, że jest całkowicie, a nie jedynie częściowo niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, winien wystąpić ze stosownym do wnioskiem do ZUS.

Mając na uwadze wszystkie podniesione wyżej argumenty, Sąd Okręgowy uznając, iż decyzja Prezesa KRUS z dnia 10 marca 2014r. dotycząca waloryzacji przysługującego C. K. prawa do emerytury rolniczej, pozostającego w zbiegu z prawem do renty pracowniczej odpowiada prawu, działając na zasadzie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc, oddalił wniesione od niej odwołanie.

O wynagrodzeniu za reprezentowanie odwołującego z urzędu Sąd orzekł w oparciu o § 19 w zw. z 12 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.