Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 214/14

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2013 roku (data nadania w placówce pocztowej) pełnomocnik powoda Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego I. O. kwoty 347.541,91 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10m września 2013 roku do dnia zapłaty. Pozew zawierał ponadto żądanie zasądzenia od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że kwota dochodzona pozwem stanowi odszkodowanie wypłacone przez stronę powodową osobom poszkodowanym w wyniku wypadku, którego sprawcą był pozwany. Pozwany powodując wypadek komunikacyjny znajdował się pod wpływem alkoholu i zbiegł z miejsca wypadku.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym uwzględniono powództwo w całości.

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, skarżąc nakaz zapłaty w całości i wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazał, że strona powodowa nie podjęła żadnych czynności mediacyjnych, on zaś nie dysponuje żadnymi możliwościami majątkowymi umożliwiającymi pokrycie należności powoda w jakiejkolwiek części. (k. 51-52)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 czerwca 2011 roku I. O. kierując pojazdem marki B. umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa, znajdując się w stanie nietrzeźwości, prowadzącym do stężenia 0,84 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, nie stosując się do orzeczonego wcześniej zakazu prowadzenia pojazdów, a także będąc uprzednio skazanym za niestosowanie się do orzeczonego przez Sąd zakazu prowadzenia pojazdów – przekroczył dozwoloną prędkość co najmniej o 46 km/h, nieuważnie obserwował drogę i nie podjął w porę manewru hamowania uderzając w tył poprzedzającego go pojazdu P. powodując przemieszczenie tego pojazdu na przeciwległy pas ruchu, gdzie zderzył się on z nadjeżdżającym z przeciwka pojazdem marki O. (...), po czym zbiegł (I. O.) z miejsca zdarzenia, nie udzielając pomocy poszkodowanym.. W następstwie tego wypadku pasażer pojazdu P. P. T. poniosła śmierć na miejscu, a kierujący pojazdem R. K. doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 12 marca 2012 roku I. O. został skazany za popełnienie tego przestępstwa na karę dziewięciu lat pozbawienia wolności.

/okoliczność niesporna: dowód: kopia wyroku z uzasadnieniem – k 27-29/

Kierowany przez I. O. pojazd był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Spółce Akcyjnej w W., które zostało przejęte przez powoda Towarzystwo (...) Spółkę Akcyjną w W..

/okoliczność niesporna/

(...) Spółka Akcyjna w W. wypłaciło poszkodowanym przez I. O. osobom odszkodowania w łącznej kwocie 347.541,91 złotych.

/okoliczność niesporna; dowód: decyzje i wyrok Sądu Okręgowego w P. – k. 30; 44, 45, 46./

Pismem z dnia 21 sierpnia 2013 roku Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. zwróciło się do I. O. o zapłatę kwoty 347.541,91 złotych.

W piśmie z dnia 14 października 2013 roku I. O. zwrócił się do powoda o przesunięcie terminu płatności i rozłożenie należności na raty.

/okoliczności niesporne: dowód: pisma stron – k. 22, 23/

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie nie budziło wątpliwości, że pozwany był sprawcą wypadku drogowego, którego dopuścił się będąc w stanie nietrzeźwości oraz zbiegając z miejsca wypadku.

Okoliczności te wynikają z treści wyroku skazującego pozwanego za popełnienie tego przestępstwa. Stan nietrzeźwości jak i fakt zbiegnięcia z miejsca wypadku opisane zostały jako znamiona kwalifikujące popełnienie tego czynu. Wyrok jest wyrokiem skazującym.

Stosownie do art. 11 kodeksu postepowania cywilnego ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym.

Zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (tekst jednolity - Dz. U. z 2013 r., poz. 392 ze zm.), zwanej dalej w skrócie ustawą, zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący:

1) wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii;

2) wszedł w posiadanie pojazdu wskutek popełnienia przestępstwa;

3) nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem mechanicznym, z wyjątkiem przypadków, gdy chodziło o ratowanie życia ludzkiego lub mienia albo o pościg za osobą podjęty bezpośrednio po popełnieniu przez nią przestępstwa;

4) zbiegł z miejsca zdarzenia.

Zastosowanie dyspozycji art. 43 pkt 1 i 4 ustawy wymaga ustalenia, iż zakład ubezpieczeń wypłacił odszkodowanie, a sprawca wypadku znajdował się w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości, bądź zbiegł z miejsca wypadku.

Wszystkie te okoliczności są w sprawie niewątpliwe i uzasadniają zastosowanie powołanego przepisu.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu stanowił przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Na zasadzoną z tytułu zwrotu kosztów procesu kwotę składają się: koszt opłaty sądowej od pozwu, oraz koszty zastępstwa procesowego ustalone w oparciu o § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity - Dz. U. z 2013 r. poz..461) oraz wydatek na opłatę skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

ZARZĄDZENIE

(...)