Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1062/14

POSTANOWIENIE

Dnia 23 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Tatarczyk (spr.)

Sędzia SO Gabriela Sobczyk

Sędzia SR del. Marcin Rak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 września 2014 r.

sprawy z powództwa M. B.

przeciwko K. B.

o alimenty

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 13 czerwca 2014 r., sygn. akt III RC 642/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR del. Marcin Rak SSO Tomasz Tatarczyk SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Cz 1062/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 13 czerwca 2014r. Sąd Rejonowy odmówił powódce udzielenia zabezpieczenia roszczenia o alimenty uznając, że roszczenie nie zostało uprawdopodobnione, brak jest podstaw do przyjęcia, że powódka znalazła się w stanie niedostatku. Sąd wskazał, że powódka żądając alimentów od małżonka rozwiedzionego przywołała schorzenia, na które cierpiała już przed rozwodem. Jak ustalił, otrzymuje ona rentę, mieszka z synem, który uzyskuje dochody z tytułu zatrudnienia w warunkach pracy chronionej, pozwany ożenił się ponownie, otrzymuje świadczenia rentowe wyższe niż renta powódki.

W zażaleniu powódka zarzuciła naruszenie prawa procesowego – art. 753 § 1 k.p.c. przez niezastosowanie i przyjęcie, że nie uprawdopodobniła ona istnienia roszczenia; domagała się zmiany postanowienia przez uwzględnienie wniosku o udzielenie zabezpieczenia, obciążenia pozwanego kosztami postępowania zażaleniowego.

Pozwany wniósł o oddalenie zażalenia i zasądzenie od powódki kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Podstawą zabezpieczenia w sprawach o alimenty, według art. 753 § 1 k.p.c., jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia.

Za słuszny uznać trzeba wniosek Sądu Rejonowego co do nieuprawdopodobnienia istnienia roszczenia.

Zabezpieczenie, zgodnie z żądaniem powódki, polegać miało na zobowiązaniu pozwanego do okresowego uiszczania jej środków utrzymania.

Z winy obu stron rozwiązany został przez rozwód ich związek małżeński. Podstawę roszczeń alimentacyjnych powódki stanowi przeto art. 60 § 1 k.r i op., w myśl którego prawo żądania od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego przysługuje małżonkowi rozwiedzionemu, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku.

Niedostatek w rozumieniu tego przepisu ma charakter względny, dlatego małżonek domagający się alimentów winien w pełni wykorzystać wszystkie możliwości w celu uzyskania dochodów niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych własnych potrzeb.

Pozwany zaprzeczył twierdzeniu powódki, jakoby stan zdrowia uniemożliwiał jej kontynuowanie zatrudnienia, podniósł, że schorzenia powódki istniały już w czasie świadczenia przez nią pracy zawodowej.

Nie zostało uprawdopodobnione twierdzenie powódki co do wywołanej pogorszeniem stanu zdrowia niemożności zatrudnienia i uzyskiwania przez nią dodatkowych dochodów z tego tytułu.

W rezultacie nie może być uznane za uprawdopodobnione twierdzenie, że powódka znalazła się w niedostatku.

Odmowa udzielenia zabezpieczenia nie przesądza o końcowym wyniku sprawy. W toku postępowania sąd dokona ustaleń faktycznych, a następnie dopiero rozstrzygnie o zasadności zgłoszonego roszczenia alimentacyjnego.

Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 385 w związku z art. 397 § 2 i 13 § 2 k.p.c. Ponieważ orzeczenie sądu odwoławczego nie kończy sprawy, w myśl art. 108 § 1 k.p.c. nie zawiera rozstrzygnięcia o kosztach.

SSR del. Marcin Rak SSO Tomasz Tatarczyk SSO Gabriela Sobczyk