Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 18 września 2014r..

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Janas

Sędziowie: SO Danuta Morys-Woźniak (spr) SR(del.) Monika Zielińska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 września 2014r r.

sprawy z powództwa Ł. A. i M. A.

przeciwko D. A.

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jastrzębiu -Zdroju

z dnia 10 czerwca 2014r. w sprawie sygn. akt III RC 331/14

postanawia:

1.oddalić zażalenie;

2. pozostawić Sądowi Rejonowemu w Jastrzębiu –Zdroju rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu końcowym.

SSR(del.) Monika Zielińska SSO Aleksandra Janas SSO Danuta Morys-Woźniak

Sygn. akt III Cz 1063/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 10 czerwca 2014r. Sąd Rejonowy w Jastrzębiu- Zdroju udzielił zabezpieczenia poprzez zobowiązanie D. A. do uiszczania na rzecz małoletniego Ł. A. kwoty po 500 zł miesięcznie do rąk matki małoletniego powoda R. A. do dnia 15-go każdego miesiąca wraz z 13 % odsetkami ustawowymi w stosunku rocznym w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie oraz do uiszczania na rzecz powoda M. A. kwoty po 600 zł miesięcznie do dnia 15-go każdego miesiąca wraz z 13 % odsetkami ustawowymi w stosunku rocznym w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie, a w pozostałej części wniosek o zabezpieczenie powództwa oddalił.

Orzeczenie to poprzedził ustaleniem, że małoletni powód Ł. A. urodził się (...) a powód M. A. urodził się (...).

R. i D. A. są małżeństwem jednak od maja 2014r. mieszkają osobno gdyż pozwany wyprowadził się z miejsca zamieszkania stron i zamieszkał z inna kobietą. Pozwany nie reguluje opłat za mieszkanie stron.

Powódka R. A. mimo stwierdzonego u niej stopnia niepełnosprawności zmuszona była podjąć pracę z której uzyskuje dochód w kwocie 1.200 zł miesięcznie. Opłaty za utrzymanie mieszkania wynoszą miesięcznie: czynsz 370 zł, prąd 150 zł, gaz 70 zł.

Powódka R. A. na swoje leczenie wydaje 150 zł miesięcznie a na zakup biletu miesięcznego do pracy wydaje 130 zł. Koszt miesięcznych wizyt u ortodonty powoda M. A. to kwota 50 zł miesięcznie. Łączne koszty związane z utrzymaniem rodziny przekraczają kwotę 3.000 zł.

Pozwany pracuje w firmie (...) w S. i zarabia 2.600 zł, a niezależnie od tego wykonuje usługi remontowe na własny rachunek i osiąga z tego tytułu dochód po około 3000zł miesięcznie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, iż kwoty zabezpieczenia odpowiadają możliwościom zarobkowym pozwanego. Kwota zabezpieczenia pozwoli także częściowo zabezpieczyć usprawiedliwione potrzeby powodów w zakresie kosztów ich utrzymania – do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie i nie zmierza do zaspokojenia roszczenia w całości. Sąd wskazał, że R. A. przez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie małoletniego powoda spełnia swój obowiązek alimentacyjny względem syna, zaś na pozwanym ojcu winien spoczywać obowiązek dostarczania części kosztów utrzymania dziecka. Zdaniem Sądu nie można dopuścić do wytworzenia sytuacji, w której jeden z rodziców lub jego najbliżsi będą wyręczać drugiego rodzica z obowiązku utrzymywania jego dziecka.

Zażalenie na to postanowienie, zaskarżając je w zakresie punktu 1 i 2, wniósł pozwany domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia poprzez udzielenie powodom zabezpieczenia do kwoty po 350 zł miesięcznie dla każdego z nich, ewentualnie wniósł o uchylenie postanowienia i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd pierwszej instancji.

W uzasadnieniu podniósł, że Sąd udzielił zabezpieczenia w oparciu o błędnie ustalony stan faktyczny, w szczególności w wysokości przekraczającej możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego. Kwestionując wysokość kosztów utrzymania rodziny podniósł, że dobrowolnie przekazuje na utrzymanie synów kwoty po 350 zł miesięcznie. W ocenie pozwanego, kwota ta winna zaspokajać potrzeby powodów oraz, że matka powodów winna partycypować w kosztach ich utrzymania.

Nadto zakwestionował swoje możliwości majątkowe, podnosząc, że średni dochód z umowy o pracę wynosi około 2.255 zł, jak również wskazał, że samodzielnie ponosi koszt spłaty zobowiązań małżonków.

W odpowiedzi na zażalenie powodowie wnieśli o jego oddalenie oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Celem zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego nie jest zapewnienie egzekucyjnego wykonania przyszłego wyroku, lecz natychmiastowe dostarczenie uprawnionemu środków utrzymania (patrz: Komentarz do art. 753 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.).

W tym miejscu należy nadmienić, iż niezależnie od treści art. 753 § 1 k.p.c., dokonując zabezpieczenia na tym etapie postępowania Sąd Rejonowy powinien był wziąć pod uwagę nie tylko ocenę tego, czy roszczenie powódki zostało uprawdopodobnione, ale winien był też dokonać oceny wniosku o zabezpieczenie w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, co w niniejszej sprawie uczynił w sposób prawidłowy.

Nie można również pominąć, że Sąd udzielając zabezpieczenia opiera się jedynie na uprawdopodobnieniu istnienia roszczenia, co stanowi odejście od ścisłego formalizmu dowodowego. Tym samym uwzględnienie zgłaszanego wniosku następuje w przypadku gdy strona wykaże, choć w sposób nie dający pewności, że powołane okoliczności są wiarygodne i prowadzą do uznania opisanego na ich podstawie stanu faktycznego. Stanowi to więc rygor zdecydowanie słabszy niż w przypadku konieczności udowodnienia tych przesłanek. Istotne jest jednak zwrócenie uwagi, że w orzecznictwie wskazuje się, że uprawdopodobnienie nie może w zasadzie opierać się na samych twierdzeniach strony. Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym, wymaga od uprawnionego aby przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia, zarówno co do okoliczności faktycznych, na których opiera się roszczenie jak i podstawy prawnej roszczenia, która powinna być również prawdopodobna (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2013r., I ACz 1182/13).

Roszczenie powodów w niniejszym postępowaniu ma swoją materialną podstawę w art. 133 § 1 k.r.o. oraz art. 135 § 1 k.r.o., zgodnie z którym, zakres tych świadczeń zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie tego obowiązku może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego lub na świadczeniu finansowym. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na powszechny, zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie, pogląd, że obowiązek finansowego ponoszenia ciężarów alimentacyjnych winien w większym stopniu obciążać tego z rodziców, który dziecka nie wychowuje.

Powodowie w pozwie z 29 maja 2014r. domagali się zasądzenia na ich rzecz alimentów w kwocie po 1.000 zł miesięcznie na rzecz M. A., oraz w kwocie po 800 zł miesięcznie na rzecz Ł. A.. Nadto wnieśli o udzielenie zabezpieczenia tego roszczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na ich rzecz świadczenia pieniężnego w kwocie o 100 zł niższej niż dochodzone pozwem świadczenie alimentacyjne.

Powodowie są w wieku: Ł. A. – 14; a M. A. - 19 lat. Powodowie nie wskazali, w sposób szczegółowy, wysokości kosztów swojego utrzymania, ale poprzez wykazanie okoliczności, że są synami pozwanego, pozwany nie mieszka razem z

dziećmi, a opieka i wychowanie powodów spoczywa na ich matce, należało uznać, że powodowie uprawdopodobnili istnienie usprawiedliwionych potrzeb jako osoby uprawnionej do świadczeń alimentacyjnych, zwłaszcza, iż wobec uzyskiwania przez ich matkę w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, zasadne jest udzielenie im natychmiastowego zapewnienia środków utrzymania.

Niemniej jednak, nie można pominąć, że zakres obowiązku alimentacyjnego, a zatem udzielonego zabezpieczenia, winien uwzględniać również wymogi określone art. 135 § 1 k.r.o., a więc możliwości zarobkowe zobowiązanego. Powodowie wskazali, że możliwości zarobkowe są znaczne i mogą wynosić kwotę nawet 5.600 zł miesięcznie. Pomimo, iż pozwany w zażaleniu kwestionował to ustalenie, to nie przedstawił żadnych dowodów wskazujących, że wskazane w pozwie jego możliwości zarobkowe są wygórowane. Przedłożone przez niego dowody wypłaty wynagrodzenia, pomimo, iż wskazują, że stałe wynagrodzenie jest zdecydowanie niższe od wskazywanych w pozwie, to jednak nie kwestionuje (poza sferą oświadczenia zobowiązanego) posiadania przez pozwanego dodatkowych źródeł dochodu. Pozwany co prawda zadeklarował, że od przeszło pół roku nie odnotował z tego tytułu żadnych dochodów, jednak nie można pominąć, że zgromadzony materiał dowodowy, wskazuje, że dodatkowa działalność zarobkowa jest przez niego prowadzona, natomiast uzyskiwane z tego tytułu dochody winny być przedmiotem dalszego postępowania sądowego. Na tym etapie postępowania, w świetle również przesłanek z art. 753 § 1 k.p.c. w związku z art. 730 § 1 k.p.c. i art. 730 ¹ k.p.c. i art. 731 k.p.c., należało uznać, że pozwany posiada wyższe możliwości zarobkowe, przewyższające dochody uzyskiwane na podstawie stosunku pracy ze spółką (...) sp. z o.o. w S.. Uwzględniając przy tym, że pozwany dobrowolnie przekazuje kwotę po 350 zł miesięcznie, uznać należało, że kwota ta nie stanowi, przy uwzględnieniu wieku uprawnionych, wystarczających środków utrzymania dla powodów. Z tych też przyczyn, zasadne było udzielenie zabezpieczenia w kwotach wyższych tak jak tego dokonał Sąd Rejonowy.

Z przyczyn wskazanych wyżej, zażalenie pozwanego podlegało oddaleniu w oparciu o art. 385 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Monika Zielińska SSO Aleksandra Janas SSO Danuta Morys – Woźniak