Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Danuta Hryniewicz

Sędziowie: SSO Anna Górczyńska

SSO Magdalena Chudy (spr.)

Protokolant: st.sekr.sądowy Katarzyna Filipiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Janusza Płońskiego

po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014r.

sprawy oskarżonej A. N. o przestępstwo z art. 178a§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Mrągowie VI Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w Biskupcu

z dnia 25 czerwca 2014r. sygn. akt VI K 424/13

orzeka:

I zaskarżony wyrok zmienia w ten tylko sposób, iż na podstawie art.87§1kw wymierza oskarżonej karę 800 zł ( osiemset złotych) grzywny,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III zwalnia oskarżoną od kosztów sądowych za obie instancje.

UZASADNIENIE

A. N. została oskarżona o to, że:

w dniu 7 sierpnia 2013 r. na drodze publicznej w miejscowości K., gm. K., kierowała rowerem znajdującym się w stanie nietrzeźwości (1,39 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu), tj. o przestępstwo określone w art. 178 a § 2 k.k.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, w VI Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Biskupcu, wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt VI K 424/13:

I.  oskarżoną A. N. uznał za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, z tym, że zakwalifikował go z art. 87 § 1a k.w. i za to z mocy art. 87 § 1a skazał ją, a na podstawie art. 87 § 1a k.w. w zw. z art. 20 k.w. i art. 21 § 1 k.w. wymierzył jej karę jednego miesiąca ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 40 godzin w miesiącu;

II.  na podstawie art. 119 § 1 k.pw. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżoną od konieczności uiszczenia zryczałtowanych wydatków postępowania oraz pozostałych kosztów sądowych.

Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator, zaskarżając orzeczenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze. Apelujący wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 87 § 1 a k.w., poprzez wymierzenie za ten czyn kary jednego miesiąca ograniczenia wolności, sytuacji gdy przepis at. 87 § 1a k.w. nie przewiduje kary ograniczenia wolności za to wykroczenie.

W oparciu o powyższe skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku, poprzez wymierzenie za czyn z art. 87 § 1 a k.w. kary grzywny w wysokości 1000 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora, wskazująca na materialnoprawną wadę zaskarżonego orzeczenia w zakresie orzeczonej przez Sąd pierwszej instancji kary za czyn ujęty w ramy kwalifikacji prawnej z art. 87 § 1 a k.w. zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że Sąd Rejonowy po dokonaniu prawidłowej, zgodnej z treścią art. 7 k.p.k. oceny dowodów i opartych na niej, a stanowiących podstawę rozstrzygnięcia o istocie sprawy ustaleń - nie kwestionowanych zresztą przez oskarżoną - w pełni zasadnie przyjął za udowodnione sprawstwo A. N.. Nie ulega bowiem wątpliwości fakt, że oskarżona w miejscu i w czasie przyjętym przez Sąd I instancji, na drodze publicznej, znajdując się w stanie nietrzeźwości kierowała rowerem. Z ustaleniami tymi w pełni korespondowała zmodyfikowana przez Sąd meriti kwalifikacja prawna czynu z art. 87 § 1 a k.w. Sąd dostrzegając fakt kontrawencjonalizacji z dniem 9 listopada 2013 r.- z mocy art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 27 września 2013r. o zmianie ustawy- Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 25.10.2013., poz. 1247)- czynów (z art. 178 a § 2 k.k.) polegających na prowadzeniu innych pojazdów aniżeli pojazdy mechaniczne jako wykroczenia (z art. 87 § 1a k.w.), jednocześnie wymierzył oskarżonej za ten czyn karę ograniczenia wolności, a zatem karę jaką nie przewiduje wskazany przepis. Zauważyć bowiem należy, że wprowadzony z dniem 9 listopada 2013 r. przepis art. 87 § 1 a k.w. w zw. z art. 87 § 1 k.w. jako sankcje karne przewiduje jedynie karę aresztu, albo grzywny nie niższej niż 50 zł.

Sąd I instancji dostrzegł wskazane uchybienie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (k. 59), co sugeruje, że ma ono jedynie omyłkowy charakter- i jako taka wada wyroku mogło zostać skonwalidowane na etapie postępowania odwoławczego, Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż na podstawie art. 87 § 1 k.w. wymierzył oskarżonej karę 800 zł grzywny, w pozostałym zakresie orzeczenie utrzymując w mocy (art. 437 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w.). Ukształtowany wymiar kary grzywny jest adekwatny do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez A. N. czynu i w konsekwencji w pełni oddaje jego zawartość kryminologiczną, a także uwzględnia- zgodnie z art. 24 § 3 k.w. - możliwości zarobkowe wymienionej i jej warunki rodzinne.

Jednocześnie zważając na dolegliwość finansową dla oskarżonej wypływającą z faktu orzeczenia wobec niej kary grzywny, Sąd Okręgowy na podstawie art. 624 §1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. w zw. z art. 119 § 1 k.p.w. zwolnił A. N. od ponoszenia kosztów sądowych za obie instancje.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13