Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Borkowska

Protokolant: Ewa Słowińska

w obecności Prokuratora Katarzyny Wysockiej

po rozpoznaniu dnia 14.10.2014 r.

sprawy E. U.

urodz. (...) w B.

córki M. i E. zd. N.

PESEL (...)

oskarżonej o to, że w dniu 23 stycznia 2014 r. we W. w Studium (...), posłużyła się jako autentycznym uprzednio podrobionym przez siebie dokumentem w postaci zaświadczenia o zdaniu egzaminu z języka angielskiego na poziomie B2 I w Studium (...) oraz indeksem nr albumu (...) z przerobionymi przez siebie wpisami na stronach 16 i 78 potwierdzającymi zdanie egzaminu z języka angielskiego na poziomie B2 I, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o czyn z art. 270 § 2a kk w zw. z art. 270 § 1 kk

I.  przyjmując, że E. U. zarzucanego jej czynu dopuściła się w dniu 23 stycznia 2013 r., na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec E. U. o czyn z art. 270 § 2a kk w zw. z art. 270 § 1 kk warunkowo umarza na 1 (jeden) rok próby

II.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 629 kpk zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 100 (sto) złotych oraz zwalnia oskarżoną od poniesienia opłaty

UZASADNIENIE

W 2006 r. E. U. rozpoczęła studia na Uniwersytecie (...) na kierunku stosunki międzynarodowe. W trakcie studiów w 2008 r. E. U. zdała obowiązkowy egzamin z języka angielskiego na poziomie B1 I na ocenę 4, którą później poprawiła na 4,5. Jako potwierdzenie zaliczenia egzaminu językowego E. U. otrzymała zaświadczenie datowane na dzień 23 września 2009 r.

Dowód: zeznania świadka W. S. k. 12

lista egzaminacyjna k. 22

zaświadczenie k. 18v

W 2008 r. E. U. rozpoczęła studia na kierunku prawo na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii (...). Jednym z warunków ukończenia tego kierunku był obowiązek zdania egzaminu z języka obcego, na poziomie B2 I.

W trakcie studiów prawniczych E. U. w swoim indeksie z pierwszego kierunku studiów o numerze albumu (...) na stronach 16 i 78 odręcznie długopisem przerobiła wpis potwierdzający zdany przez nią egzamin z języka angielskiego zmieniając symbol B1 na B2. E. U. przerobiła również zaświadczenie z dnia 23 września 2009 r., w którym w miejsce oznaczającego poziom znajomości języka angielskiego symbolu B1 wpisała symbol B2. Następnie wykonała kserokopię tak podrobionego zaświadczenia.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonej E. U. k. 39

zeznania świadka W. S. k. 12

wniosek do Komisji Dyscyplinarnej 14

orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej k. 3

W dniu 23 stycznia 2013 r. E. U., będąc studentką V roku prawa, stawiła się w Studium (...), prosząc o przepisanie oceny z egzaminu z języka angielskiego z kierunku Stosunki (...). W tym celu przedłożyła swój indeks z tego kierunku studiów z przerobionym wpisem o zdaniu egzaminu na poziomie B2 oraz kserokopię przerobionego zaświadczenia o zdanym egzaminie z języka angielskiego na poziomie B2.

Przedłożone dokumenty wzbudziły podejrzenie E. K., zastępcy kierownika Studium (...), która postanowiła dokonać ich sprawdzenia w elektronicznej bazie danych oraz w dokumentach źródłowych. Po wykonaniu tych czynności uzyskała informację, że po zdanym teście kwalifikacyjnym E. U. zakwalifikowała się na zajęcia językowe na poziomie B1 I, które ostatecznie zaliczyła na ocenę 4,5. Następnie E. K. zweryfikowała prawdziwość przedłożonego zaświadczenia, porównując ten dokument z egzemplarzem znajdującym się w archiwum Studium. Stwierdziła wówczas, że egzemplarz przechowywany w archiwum Studium potwierdza zdanie przez E. U. egzaminu z języka angielskiego na poziomie B1 I.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonej E. U. k. 39

zeznania świadka W. S. k. 12

pismo z dnia 24 stycznia 2013 r. k. 17v

przerobione zaświadczenie k. 18

kopie stron indeksu z przerobionym wpisem k. 20, 21

test kwalifikacyjny dla studentów k. 23

wniosek do Komisji Dyscyplinarnej 14

E. K. o zaistniałym zdarzeniu poinformowała Rektora (...) oraz Rzecznika Dyscyplinarnego dla (...), który wszczął postępowanie dyscyplinarne. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Rzecznik Dyscyplinarny w dniu 12 lipca 2013 r. skierował do Komisji Dyscyplinarnej wniosek o ukaranie E. U..

Orzeczeniem z dnia 21 stycznia 2014 r. Komisja Dyscyplinarna dla (...) uznała E. U. za winną przerobienia wpisów w indeksie oraz podrobienia i posłużenia się zaświadczeniem potwierdzającym zdanie egzaminu z języka angielskiego na poziomie B2 I i wymierzyła jej karę nagany z ostrzeżeniem.

Dowód: zeznania świadka W. S. k. 12

pismo z dnia 24 stycznia 2013 r. k. 17v

wniosek do Komisji Dyscyplinarnej 14

orzeczenie Komisji Dyscyplinarnej k. 3

W lutym 2013 r. E. U. przystąpiła do egzaminu z języka angielskiego na poziomie B2 I, który zaliczyła z oceną pozytywną.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonej E. U. k. 39

zeznania świadka W. S. k. 12

E. U. ma 27 lat. Posiada wykształcenie wyższe – jest magistrem prawa. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Obecnie odbywa aplikację radcowską. Jest też zatrudniona w kancelarii prawnej, gdzie uzyskuje wynagrodzenie w kwocie 1.500 złotych.

Oskarżona nie była w przeszłości karana sądownie.

Dowód: dane osobopoznawcze k. 32

dane o karalności k. 64

opinie k. 42-47

E. U. przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu. Wyjaśniła, że przyczyną jej niewłaściwego zachowania była trudna sytuacja rodzinna, silny stres i nacisk ze strony rodziców oraz problemy osobiste. Wskazała, że w chwili popełnienia czynu nie zastanawiała się nad jego konsekwencjami, a jej postępowanie było lekkomyślne. Podkreśliła, że w krytycznym czasie znała język angielski na wyższym poziomie, co w niedługim czasie po zdarzeniu potwierdziła zdając egzaminem na wymaganym wyższym poziomie. Dodała, że bardzo żałuje swojego niewłaściwego zachowania, a obecnie rzetelnie i sumiennie wykonuje swoje obowiązki i przestrzega sumiennie wszelkich norm etycznych oraz zawodowych (k. 38-39).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom E. U., gdyż są one rzeczowe, logiczne i konsekwentne. Oskarżona dokładnie opisała okoliczności popełnionego przez siebie czynu oraz wskazała motywy swojego zachowania. Jej wyjaśnienia w pełni korespondują z materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszym postępowaniu, w tym z zeznaniami W. S. - Rzecznika Dyscyplinarnego dla (...), które Sąd uznał za w pełni wiarygodne, nie znajdując żadnych podstaw do ich zakwestionowania. W. S. szczegółowo przedstawił okoliczności czynu, którego dopuściła się E. U.. Oskarżona nie zakwestionowała treści jego zeznań, przyznając wskazane przez niego okoliczności.

Wyjaśnienia oskarżonej i zeznania świadka w pełni korespondują również z dokumentacją zgromadzoną w toku prowadzonego wobec E. U. postępowania dyscyplinarnego, którą Sąd uznał za w pełni wiarygodną, gdyż została sporządzona zgodnie z wymogami prawnymi, przez kompetentne organy, działające na podstawie stosownych przepisów, a żadna ze stron nie zakwestionowała treści tych dokumentów.

Sąd zważył co następuje:

W świetle dokonanych ustaleń faktycznych i przeprowadzonej oceny dowodów Sąd uznał, iż oskarżona swoim zachowaniem zrealizowała ustawowe znamiona przestępstwa fałszerstwa dokumentu sankcjonowanego przepisem art. 270 § 1 k.k.

E. U. przerobiła w swoim indeksie wpisy potwierdzające zdanie przez nią egzaminu z języka angielskiego na niższym poziomie oraz przerobiła treść otrzymanego zaświadczenia z dnia 23 września 2009 r. potwierdzającego poziom znajomości języka angielskiego. Tak przerobione dokumenty oskarżona przedłożyła w dniu 23 stycznia 2013 r. w Studium (...), wnosząc o przepisanie jej oceny z języka angielskiego i tym samym zaliczenie wymaganego na kierunku studiów prawniczych egzaminu na poziomie B2. W rzeczywistości w tym terminie E. U. miała zdany egzamin z języka angielskiego jedynie na poziomie B1. Oczywistym jest zatem, iż przerobienie przez oskarżoną zaświadczenia i wpisów w indeksie nastąpiło w celu ich użycia za autentyczne, co przesądza o wyczerpaniu przez oskarżoną znamion przestępstwa z art. 270 § 1 k.k.

Należy jednak zauważyć, że E. U. w chwili dokonania zarzuconego jej przestępstwa znała język angielski na poziomie wymaganym na kierunku Prawo. Świadczy o tym pozytywna ocena z egzaminu językowego na poziomie B2, do którego oskarżona przystąpiła w lutym 2013 r., a więc w niedługim czasie od krytycznego zdarzenia. Nadto Sąd miał na uwadze fakt, iż oskarżona w trakcie studiów była zaangażowaną studentką, zaś jej zachowanie było przejawem chwilowej lekkomyślności. Nie można również tracić z pola widzenia faktu ukarania oskarżonej w postępowaniu dyscyplinarnym. Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że okoliczności podmiotowe i przedmiotowe czynu E. U. pozwalają na jego zakwalifikowanie jako wypadku mniejszej wagi (art. 270 § 2a k.k.).

Z materiału dowodowego zgromadzonego w toku niniejszego postępowania bezspornie wynika, że E. U. posłużyła się przerobionymi dokumentami w dniu 23 stycznia 2013 r. Mając to na uwadze Sąd zmienił w tym zakresie opis czynu zarzuconego oskarżonej, przyjmując tę datę jako dzień sprzecznego z prawem zachowania oskarżonej.

W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki umożliwiające warunkowe umorzenie postępowania wobec E. U.. Przypisany oskarżonej czyn z art. 270 § 2a k.k. zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2. Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności przedmiotowego zdarzenia, rodzaj naruszonego dobra, sposób popełnienia czynu oraz motywację oskarżonej, należy uznać, że stopień społecznej szkodliwości czynu oraz zawinienia oskarżonej nie są znaczne.

Okoliczności przestępstwa popełnionego przez oskarżoną nie budzą wątpliwości. Oskarżona nie zaprzeczała popełnieniu zarzuconego jej przestępstwa i współpracowała z organami wymiaru sprawiedliwości. Nie wchodziła ona również w przeszłości w konflikt z prawem. Opierając się na wymienionych przesłankach oraz biorąc pod uwagę właściwości i warunki osobiste E. U., w tym w szczególności pozytywne opinie wyrażone przez jej przełożonych oraz dotychczasowy sposób życia oskarżonej, Sąd doszedł do przekonania, że pozytywna prognoza w odniesieniu do oskarżonej jawi się jako w pełni uzasadniona. Należy bowiem zauważyć, że dotychczasowy styl życia oskarżonej wskazuje, iż jej zachowanie było incydentalne. Prowadzi ona ustabilizowany tryb życia, posiada stałą pracę zarobkową, odbywa aplikację radcowską. Mając to na uwadze Sąd uznał, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania oskarżona będzie przestrzegała porządku prawnego i nie popełni ponownie przestępstwa. Powyższe zatem w pełni uzasadnia zastosowanie wobec E. U. instytucji warunkowego umorzenia postępowania. W ocenie Sądu minimalny okres próby powinien okazać się wystarczający dla zweryfikowania postawionej wobec oskarżonej pozytywnej prognozy kryminologicznej.

Podnieść jednak należy, iż Sąd nie podzielił stanowiska E. U. co do znikomego stopnia społecznej szkodliwości czynu. Czyn oskarżonej był bowiem skierowany przeciwko wiarygodności dokumentów, zaś jej działanie było przemyślane i zaplanowane. Oskarżona dopuściła się przypisanego jej czynu będąc studentką V roku prawa, doskonale zatem zdawała sobie sprawę z bezprawności swojego postępowania i możliwych jego konsekwencji. Od osoby, która planuje wykonywanie w przyszłości zawodu związanego z wymiarem sprawiedliwości, należy oczekiwać przestrzegania norm prawnych, a nie ich instrumentalnego wykorzystywania.

Rozstrzygnięcie o kosztach wydano w oparciu o przepis art. 627 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. Oskarżona ma stałą pracę, z której uzyskuje dochód. Mając to na uwadze Sąd uznał, że uiszczenie przez nią kosztów postępowania nie będzie dla niej zbyt uciążliwe ze względu na sytuację majątkową. Jednocześnie Sąd, mając na uwadze względy słuszności, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1973 roku Nr 49, poz. 223 z późniejszymi zmianami) zwolnił oskarżoną od ponoszenia opłaty.