Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2014r. w S.

odwołania Z. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia (...)r. Nr (...)

w sprawie Z. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala Z. J. prawo do emerytury od dnia 1 października 2013r.

Sygn. akt IV U 1392/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia (...). organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu Z. J. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony Z. J. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, podnosząc, że od 1 września 1984r. do 31 lipca 1990r. pracował w (...) S.A. w warunkach szczególnych. W okresie tym jego stanowisko zostało określone „kierownik oddziału procesów chemicznych Z3”. Wykonywał wówczas czynności ściśle powiązane z procesem produkcyjnym wymagające jego stałej obecności w obiektach produkcyjnych. Od 1 sierpnia 1990r. uległa zmiana jego stanowiska pracy na „mistrz w wydziale Z3”. Zakres jego obowiązków nie zmienił się, okres pracy na stanowisku „mistrz” został przez organ rentowy uznany jako praca w szczególnych warunkach. Pracodawca wystawił mu świadectwo pracy w szczególnych warunkach za sporny okres. Wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego w zakresie bhp, który porówna jego obowiązki na obu stanowiskach i wypowie się, czy praca w kwestionowanym przez organ rentowy okresie była pracą w szczególnych warunkach (k. 2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat, a jedynie 10 lat i 6 dni. Do stażu pracy w warunkach szczególnych nie zaliczono okresu pracy od 1 września 1984r. do 31 lipca 1990r. (k. 3-4 a.s.).

W toku postępowania rozpoznawczego ubezpieczony popierał odwołanie, pełnomocnik organu rentowego wnosił o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony Z. J., ur. (...) złożył w dniu 16 października 2013r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy w rozmiarze 26 lat, 2 miesiące i 22 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 10 lat i 6 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. Do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono okresu od 1 września 1984r. do 31 lipca 1990r. Bezspornym jest w sprawie, że ubezpieczony jest zatrudniony w (...) S.A. w W. Zakład (...) od 10 października 1977r. do chwili obecnej.

Ze świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionego przez (...) S.A. Sekcja Kadr S. z 30 września 2013r. wynika, że Z. J. od 1 września 1984r. do 31 lipca 1990r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace: kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na wydziałach i oddziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie (wykaz A, dział XIV, poz. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r.) na stanowisku kierownik oddziału procesów chemicznych (k. 8 a.r.).

Ze świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionego przez (...) S.A. Sekcja Kadr S. z 30 września 2013r. wynika, że Z. J. od 20 stycznia 1979r. do 31 sierpnia 1980r. i od 1 sierpnia 1990r. do 31 grudnia 1998r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace: kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na wydziałach i oddziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie (wykaz A, dział XIV, poz. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r.) na stanowisku mistrz (k. 9 a.r.).

W aktach osobowych nadesłanych z P.- (...), prowadzonych dla ubezpieczonego, znajduje się umowa o pracę z 10 października 1977r. zawarta ze Z. J.. W umowie tej powierzono ubezpieczonemu obowiązki stażysty w Ocynkowni. Z dniem 1 stycznia 1978r. ubezpieczonemu powierzono obowiązki referenta ds. technicznych w Ocynkowni. Od 20 stycznia 1979r. powierzono mu stanowisko mistrza w Produkcji Ocynkowni. Z dniem 1 września 1980r. powierzono wnioskodawcy stanowisko technologa w dziale głównego technologa (TT). Z dniem 17 grudnia 1980r. powierzono mu obowiązki asystenta w dziale (...). Z dniem 1 września 1984r. Z. J. powierzono obowiązki kierownika Oddziału Procesów Chemicznych Wydziału W-3. Następnie z dniem 1 sierpnia 1990r. powierzono mu obowiązki mistrza w Wydziale W-3.

Z. J. pracował w P.- (...) m.in. jako mistrz i kierownik oddziału procesów chemicznych (Ocynkownia). Zakres pracy na tych stanowiskach nie różnił się. Ubezpieczony wykonywał cały czas tę samą pracę. Odpowiadał za proces ocynkowania, kierował brygadą, nadzorował pracowników pieca, przydzielał obowiązki pracownikom, kontrolował pracowników, przebywał na hali produkcyjnej, był przy awariach i naprawach, jego oddział zajmował się procesem przygotowawczym. Jako kierownik ubezpieczony miał wpływ na mistrzów w zakresie procesu chemicznego, mógł podejmować decyzje. Kierownik pracował na jedną zmianę, mistrzowie na trzy zmiany. Biuro kierownika było położone przy hali. Na hali panował hałas, było zanieczyszczenie oparami chlorowodoru, kwasy, sole, zasady, ciekły cynk ołów.

Ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k. 18v, 12v), zeznania świadków: R. C. (k. 18-18v), G. S. (k. 18v), akt ZUS, akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego Z. J. spełnił powyższe warunki. Udowodnił 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 1 września 1984r. do 31 lipca 1990r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku kierownika oddziału procesów chemicznych oraz że zakres obowiązków na tym stanowisku nie różnił się od zakresu obowiązków na stanowisku mistrza. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków R. C. i G. S.. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, ponieważ są logiczne i spójne oraz znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności w świadectwie pracy, umowie i innych dokumentach znajdujących się w aktach osobowych i aktach ZUS.

Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku A dział XIV pkt 24 (kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Ubezpieczony sprawował dozór inżynieryjno-techniczny na oddziale procesów chemicznych (ocynkowni), na którym jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie – dział III, poz. 76 cytowanego rozporządzenia.

Wykonywał czynności nadzorcze w warunkach bezpośrednio narażających go na szkodliwe dla zdrowia czynniki, a więc polegające na bezpośrednim nadzorze i bezpośredniej kontroli procesu pracy na stanowiskach pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Podkreślić należy, że pracodawca wystawił ubezpieczonemu świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach za sporny okres i świadectwo to nie zawiera błędów formalnych. Zostało zakwestionowane przez organ rentowy ze względu na nazewnictwo stanowiska pracy, jakie pełnił wówczas wnioskodawca. Zarzuty organu rentowego przedstawione w zaskarżonej decyzji jak również w odpowiedzi na odwołanie, odnośnie zakresu obowiązków na stanowisku kierowniczym, wykonywania pracy o charakterze administracyjno- biurowym i przebywania w czasie zmiany roboczej w pomieszczeniu oddalonym od stanowisk robotniczych, a co za tym idzie wykonywania pracy w warunkach szczególnych w niepełnym wymiarze, nie potwierdziły się w przeprowadzonym przez Sąd postepowaniu rozpoznawczym.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w wyroku.