Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2014r. w S.

odwołania K. U.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia(...)r. Nr (...)

w sprawie K. U.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje K. U. prawo do emerytury od dnia 14 listopada 2013r.

Sygn. akt IV U 1469/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy K. U. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.), albowiem wnioskodawca nie wykazał na dzień 1.01.1999r. zatrudnienia w warunkach szczególnych w wymiarze co najmniej 15 lat.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony K. U., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia, argumentując, iż był zatrudniony w Odlewni (...) w S.. W świadectwie pracy wyraźnie wskazano, że wykonywał pracę w warunkach szczególnych na stanowiskach formiarz ręczny, maszynowy, zalewacz-wybijacz, przerabiacz mas-kanałowy, sterowacz od 10 listopada 1975r. do 17 stycznia 2000r. (k. 2-4 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację przytoczoną w zaskarżonej decyzji i wskazując, iż odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględniały odwołanie (k. 5-6 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony K. U., ur. (...) złożył w dniu 15 listopada 2013r. wniosek do pozwanego oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych świadectw pracy pozwany organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu na dzień 1 stycznia 1999r. okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze: 25 lat, 5 miesięcy i 13 dni. Do pracy w warunkach szczególnych pozwany oddział ZUS nie zaliczył okresu zatrudnienia od 10 listopada 1975r. do 17 stycznia 2000r. w Odlewni (...) w S., gdyż zakład pracy w świadectwie pracy nie przytoczył charakteru pracy zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r., brakuje powołania na Zarządzenie Resortowe, ze świadectwa pracy wynika, że ubezpieczony był zatrudniony na kilku stanowiskach i brak wyszczególnienia okresów zajmowanych stanowisk. Zaskarżoną decyzją z dnia 29 listopada 2013r. ZUS odmówił wnioskodawcy przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 11 a.e.).

W toku postępowania odwoławczego ubezpieczony K. U. załączył do akt sprawy akta osobowe z okresu zatrudnienia w Odlewni (...) w S. (k. 9 a.s.).

Na rozprawie 19 listopada 2014r. ubezpieczony zeznał, że pracował w (...) Fabryce (...) w S. od 2 lipca 1973r. na stanowisku formierz odlewnik. Był oddelegowany do pracy w K.. Pracował tam jako formierz ręczny na odlewni staliwa. Praca formierza polega na tym, że do przygotowanej formy sypie się masę formierską, tj. piach, bentonit jako spoiwo i wodę. Ręcznie się to ubija, następnie wyjmuje model z formy i składa. W trakcie tego zatrudnienia został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, która trwała 2 lata, tj. od października 1973r. do października 1975r. Potem wrócił do tego samego zakładu na to samo stanowisko. Następnie przejęto go do pracy w Odlewni (...) w S., gdzie również pracował jako formierz. Był brygadzistą pracującym. Na tym stanowisku pracował do 1976r. Zajmował się też zalewaniem i wybijaniem formy rdzeni, to były jego stałe czynności, nie był kierowany do innych prac. W 1991r. został przeniesiony na wydział W14, tj. wydział oczyszczalni i obróbki, na stanowisko wykańczacza odlewów. Odlewy po wycięciu nadlewów i wlewów trzeba było wykończyć, oczyścić. Czyszczenie odbywało się przy pomocy szlifierki. Odlewy były ze staliwa. W 1995r. ubezpieczony otrzymał angaż na przerabiacza mas. Praca polegała na mieszaniu piachu w podajnikach i przygotowywał masę formierską.

Ubezpieczony nie jest członkiem OFE, jest uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Z akt osobowych ubezpieczonego wynika, że został on zatrudniony z dniem 2 lipca 1973r. w (...) Fabryce (...) w S. i powierzono mu obowiązki formierza odlewnika. W listopadzie 1975r. ubezpieczony zgłosił się do pracy po odbyciu zasadniczej służby wojskowej i z dniem 10 listopada 1975r. skierowano go do pracy w charakterze formierza z zachowaniem ciągłości pracy od dnia 2 lipca 1973r. Będąc zatrudnionym w Odlewni (...) ubezpieczony pracował jako formierz ręczny, formierz maszynowy, wykańczacz odlewów, przerabiacz mas –kanałowy, sterowacz przerobu mas. Z dniem 17 stycznia 2000r. rozwiązano z K. U. umowę o pracę bez wypowiedzenia, gdyż stał się on niezdolny do pracy z powodu choroby.

W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie ubezpieczonego jest zasadne. Trafnie K. U. wywodził, że okres zatrudnienia w Odlewni (...) powinien być zaliczony jako praca w warunkach szczególnych. Stanowiska, które pełnił przez lata zatrudnienia są wymienione w dziale III poz. 21 „przygotowywanie mas formierskich i prace formierzy oraz rdzeniarzy” oraz poz. 23 „wybijanie, oczyszczanie i wykańczanie odlewów” wykazu A załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r.

W ocenie Sądu cały okres zatrudnienia od 2 lipca 1973r. podlega zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych. W Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań ubezpieczonego, a także dokumenty znajdujące się w aktach osobowych wskazują jednoznacznie, iż K. U. w okresie od 2 lipca 1973r. do 31 grudnia 1998r. pracował stale i w pełnym wymiarze na stanowisku formierza, wykańczacza odlewów, sterowacza przerobu mas i przerabiacza mas. Wszystkie te prace należą do kategorii prac w warunkach szczególnych. Zdaniem Sądu zebrane dowody są przekonywujące, albowiem zeznania ubezpieczonego znajdują potwierdzenie w aktach osobowych.

Okres zatrudnienia wnioskodawcy na wymienionych stanowiskach przekracza znacznie wymiar 15 lat. W tej sytuacji Sąd przyjął, że na dzień 1 stycznia 1999r. K. U. osiągnął wymagany okres zatrudnienia w tej kategorii określony przepisami § 4 ust. 1 pkt. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. i nie budzi wątpliwości również fakt spełnienia warunków określonych w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 2 ust. 2 i § 3 powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. Konkludując Sąd przyjął, iż ubezpieczony K. U. w dacie ukończenia (...) roku życia tj. w dniu 14 listopada 2013r. spełnił warunki ustawowe do przyznania mu uprawnień do emerytury w wieku obniżonym na podstawie wymienionych wyżej przepisów.

W związku z tym Sąd z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.