Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania H. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 grudnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie H. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 159/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...)r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił H. M. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy przyjął za udowodnione przez ubezpieczoną na datę 01.01.1999 r. okresy nieskładkowe: 5 miesięcy, 6 dni, okresy składkowe 20 lat, 5 miesięcy i 3 dni tj. łącznie 20 lat, 10 miesięcy i 9 dni. Organ rentowy podniósł, iż do pracy w warunkach szczególnych zaliczył okres zatrudnienia od 01.08.1983 r. do 31.12.1998 r. w wymiarze 14 lat, 11 miesięcy i 24 dni z wyłączeniem zwolnień lekarskich.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła H. M. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że zaskarżona decyzja zawiera błędne ustalenia w zakresie okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach, bowiem świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawione przez (...) Spółdzielnię (...), na którym oparto zaskarżoną decyzje zawiera błąd, bowiem nie wskazano w nim okresu od 01.11.1981 r. do 31.07.1983 r., w którym to okresie ubezpieczona zatrudniona była na stanowisku klasyfikatora odbioru mleka. W kolejnym świadectwie pracy wystawionym przez wymienionego pracodawcę na prośbę ubezpieczonej również jest błąd, gdyż wpisano w nim, że w okresie od 01.11.1981 r. do 31.07.1983 r. ubezpieczona była zatrudniona na ¾ etatu, co jest niezgodne ze stanem faktycznym. Ubezpieczona podniosła również, że w (...) Spółdzielni (...) była zatrudniona od 30.10.1981 r. na okres próbny 3 miesięcy w wymiarze czasu pracy ¾ etatu, a następnie po upływie tego okresu zawarła z OSM G. umowę o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. Podniesiono również, że organ rentowy poczynił nieprawidłowe ustalenia w zakresie okresów pozostawania przez ubezpieczoną na zwolnieniu lekarskim jak również nie wskazał, z jakich powodów i na jakiej podstawie z okresu od 01.08.1983 r. do 31.12.1998 r. odliczył okres 5 miesięcy i 6 dni (odwołanie k. 2-5).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 12-13).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona H. M. ur. (...) w dniu (...). ukończyła (...)rok życia. W dniu 27 listopada 2013 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 220 lat, 10 miesięcy i 9 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 20 lat, 5 miesięcy i 3 dni, a okresy nieskładkowe 5 miesięcy i 6 dni. Ponadto organ rentowy uznał ubezpieczonej do dnia 1 stycznia 1999r., jako staż pracy w warunkach szczególnych okres zatrudnienia od 01.08.1983 r. do 31.12.1998 r. w OSM G., z wyłączeniem zwolnień lekarskich w wymiarze 14 lat, 11 miesięcy i 24 dni. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 18 grudnia 2013 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja z 18. 12. 2013 r. k.13 akt emerytalnych).

Ubezpieczona dnia 30 października 1981 r. podpisała z (...) Spółdzielnia (...) w G. umowę o pracę na okres próbny 3 miesięcy w wymiarze ¾ etatu. Na podstawie niniejszej umowy ubezpieczona zatrudniona była od 1 listopada 1981 r. w punkcie skupu mleka w W. na stanowisku klasyfikatora odbioru mleka (umowa o pracę k. 1 akt osobowych). Do obowiązków ubezpieczonej należało przyjmowanie od dostawców mleka oraz wykonywanie wszystkich określonych instrukcją czynności z tym związanych tj. badanie na kwasowość i czystość, ustalanie ilości mleka, przeprowadzenie chłodzenia, zabezpieczenie przed zepsuciem, prowadzenie pełnej dokumentacji punktu skupu, utrzymywanie czystości i należytego porządku w pomieszczeniach punktu skupu i jego otoczenia oraz utrzymywanie czystości wyposażenia punktu skupu, wykonywanie rozliczeń i prowadzenie obowiązującej w tym zakresie sprawozdawczości, sporządzanie w ustalonym terminie list wypłat dostawcom, propagowanie i rozpowszechnianie wydawnictw fachowych w zakresie rolnictwa, pobieranie prób oborowych, rozpowszechnianie pasz wśród dostawców mleka (zakres czynności k. 2 akt osobowych). Z angażu z dnia 20.08.1982 r. wynika, że wynagrodzenie zasadnicze ubezpieczonej od 01.08.1982 r. zatrudnionej na ¾ etatu wynosiło 3563 zł (angaż z 20.08.1982 r. k. 8 akt osobowych). Od dnia 1 sierpnia 1983 r. pracodawca zmienił ubezpieczonej warunki pracy zatrudniając ją w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem zasadniczym 4400 zł miesięcznie (angaż z 01.09.1983 r. k. 12 akt osobowych).

(...) Spółdzielnia (...) w G. zatrudniała klasyfikatorów odbioru mleka w różnym wymiarze czasu pracy w zależności od wielkości punktu skupu mleka. Punkt skupu mleka w W., gdzie pracowała ubezpieczona był średnim punktem. Praca ubezpieczonej przeciętnie mogła trwać ok. 5-6 godzin dziennie (zeznania świadków: L. W. k. 24, K. O. k. 24v, H. G. k.24v-25).

Z kartoteki płac z 1982 r. wynika, że ubezpieczona była zatrudniona na ¾ etatu ze stawką zaszeregowania 3950 zł, natomiast z kartoteki płac za rok 1983r. od miesiąca października widnieje kwota wynagrodzenia zasadniczego w pełnym wymiarze czasu pracy w kwocie 4400 zł. Na wynagrodzenie ubezpieczonej oprócz płacy zasadniczej składało się wynagrodzenie za staż pracy, za pracę w dni wolne: sobota, niedziela, wynagrodzenie za urlop (kartoteka wynagrodzeń k. 42).

Ubezpieczona H. M. w okresach od: 11.05.1993 r. do 25.05.1993r., od 03.06.1993 r. do 20.06.1993 r., od 01.07.1993 r. do 25.07.1993r., od 09.09.1993 r. do 16.09.1993 r., od 18.11.1993 r. do 17.02.1994r. przebywała na zwolnieniu lekarskim (zaświadczenie wystawione przez pracodawcę k. 9 akt emerytalnych) tj. w łącznym wymiarze 5 miesięcy i 8 dni.

Ubezpieczona nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.1v akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej H. M. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 20 lat kobieta), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczona osiągnęła wymagany ustawą wiek oraz spełniła przesłankę „ogólnego” stażu pracy i nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Ubezpieczona podnosiła, że do pracy w warunkach szczególnych powinien jest zostać zaliczony również okres zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w G. od 1 lutego 1982 r. do 31.07.1983 r. kiedy to według niej pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku klasyfikatora odbioru mleka, a nie tak jak wskazał pracodawca w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach na ¾ etatu. Ubezpieczona podnosiła, że na ¾ etatu była zatrudniona jedynie przez pierwsze 3 miesiące zatrudnienia.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe nie dało podstaw do uznania, że okoliczności podnoszone przez ubezpieczoną zasługują na wiarygodność. Z akt osobowych ubezpieczonej za okres zatrudnienia od 1 listopada 1981 r. do 31 lipca 1983 r. wynika, że ubezpieczona w tym okresie była zatrudniona na ¾ etatu. Na powyższe wskazuje treść umowy o pracę z dnia 30.10.1981 r., angaż z 20.08.1982 r., angaż z 01.09.1983 r. (k.12, 8, 1 akt osobowych), kartoteki wynagrodzeń za lata 1982-1983 r. k. 39-42 akt sprawy). Porównując kartoteki wynagrodzeń za wskazany okres H. Z., F. R., B. R. zatrudnionych na takim samym stanowisku co ubezpieczona, z tym że w pełnym wymiarze czasu pracy z kartotekami ubezpieczonej za ten sam okres należy wskazać, że osoby zatrudnione w pełnym wymiarze czasu pracy miały zaznaczone, że pracują w pełnym wymiarze czasu pracy oraz uzyskiwały znacznie wyższe wynagrodzenie zasadnicze od 4000 zł do 5600 zł. W kartotece wynagrodzenia ubezpieczonej znajduje się natomiast zapis, że pracowała na ¾ etatu (k. 42 akt sprawy). Okoliczności podnoszonej przez ubezpieczona dotyczącej wykonywania przez nią pracy klasyfikatora odbioru mleka w okresie od 01.02.1982 r. do 31.07.1983 r. nie potwierdziły również osobowe źródła dowodowe tj. przeprowadzony dowód z zeznań świadków: A. K., L. W., K. O., H. G.. Wskazani świadkowie zeznali bowiem, że pracodawca zatrudniał klasyfikatorów odbioru mleka w różnym wymiarze czasu pracy w zależności od wielkości punktu skupu, punkt skupu, gdzie pracowała ubezpieczona był średnim punktem i świadkowie nie byli wstanie określić w jakim wymiarze czasu pracy ubezpieczona była zatrudniona, jednakże wskazywali, że dziennie mogła ona wykonywać swoją pracę w granicach od 5 do 6 godzin. W powyższych okolicznościach Sąd opierając się na dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych ubezpieczonej oraz na kartotekach płac za lata 1982-1983 uznał, że ubezpieczona w okresie od 01.11.1981 r. do 31.07.1983 r. pracowała na stanowisku klasyfikatora odbioru mleka w wymiarze ¾ etatu. Wobec powyższego ubezpieczona w wymienionym okresie pracy w warunkach szczególnych nie wykonywała w pełnym wymiarze czasu pracy i ten okres nie może być zaliczony do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Zgodnie z art. 32 ust. 1a) ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się: okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Ubezpieczona po 14 listopada 1991 r. w okresach wymienionych w stanie faktycznym przebywała na zwolnieniach lekarskich, co wynika z zaświadczenia wystawionego przez pracodawcę (k. 9 akt emerytalnych). Wobec powyższego organ rentowy zasadnie na podstawie wskazanego przepisu od okresu pracy w warunkach szczególnych tj. od 01.08.1983 r. do 31.12.1998 r. (15 lat, 5 miesięcy) odliczył okres 5 miesięcy i 8 dni.

Wskazane powyżej okoliczności wskazują na to, że ubezpieczona na datę 1 stycznia 1999 r. nie wykazała 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie.