Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 239/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Iwona Chojecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2014r. w S.

odwołania T. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia (...)r. Nr (...)

w sprawie T. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo T. R. do emerytury od 1 listopada 2013 roku.

Sygn. akt: IV U 239/14

UZASADNIENIE

Decyzją z (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił T. R. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony staż pracy w szczególnych warunkach obejmuje okresy zatrudnienia w (...) -Logistyka Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. oraz w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. w łącznym wymiarze 13 lat, 2 miesiące i 12 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył T. R. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach należy doliczyć okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w M. od 23 listopada 1976r. do 31 grudnia 1980r., gdzie początkowo ,tj. od 23 listopada 1976r. do 12 września 1978r. pracował jako kierowca samochodu ciężarowego – wywrotki marki S. 28W o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, a od 13 września 1978r. do 30 września 1980r. jako pomocnik operatora i operator koparki samojezdnej zamontowanej na samochodzie ciężarowym marki S. 6x6 o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony (odwołanie k.2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4-5).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony T. R. w dniu (...). ukończył (...)rok życia. W dniu 28 listopada 2013r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 28 listopada 2013r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy uzupełniony pracą w gospodarstwie rolnym w wymiarze 25 lat, z czego okresy składkowe wynoszą 23 lata, 3 miesiące i 29 dni, a okresy nieskładkowe 6 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 13 lat, 2 miesiące i 12 dni z tytułu zatrudnienia w (...) -Logistyka Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. oraz w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach k.22, 24 i 28 akt emerytalnych).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 13 stycznia 2014r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 13 stycznia 2014r. k.50 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w M. w okresie od 23 listopada 1976r. do 31 grudnia 1980r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 5 stycznia 1981r. k.16 akt rentowych).

Początkowo ,tj. od chwili przyjęcia do pracy w dniu 23 listopada 1976r. do 12 września 1978r. ubezpieczony pracował na stanowisku kierowcy w Ekspozyturze Przedsiębiorstwa w W.. Jeździł samochodem ciężarowym marki S. o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony przewożąc materiały budowlane – żwir, piasek, płyty. Przedsiębiorstwo zatrudniające ubezpieczonego świadczyło w ten sposób usługi na rzecz Przedsiębiorstwa Budownictwa Rolniczego w W., które realizowało budowy na terenach wiejskich (umowa o pracę na czas nieokreślony z 23 listopada 1976r. na stanowisku kierowcy – w aktach osobowych ubezpieczonego). W czasie zatrudnienia ubezpieczony skierowany został przez pracodawcę na kurs operatorów koparek i po zakończeniu tego kursu – od 13 września 1978r. do 30 września 1980r. ubezpieczony pracował na stanowisku pomocnika operatora koparki, a od 1 października 1980r. do 31 grudnia 1980r. na stanowisku operatora koparki (świadectwo pracy z 5 stycznia 1981r. k.16 akt emerytalnych). Jako pomocnik operatora ubezpieczony kierował dużym samochodem marki S. 66, na którego podwoziu zamontowana była na stałe koparka marki W.. Koparkę obsługiwał maszynista, a w razie jego nieobecności lub podczas przerwy w pracy ubezpieczony. Jako operator koparki ubezpieczony obsługiwał wyłącznie w/w koparkę. Pracował na żwirowni przy wydobyciu żwiru (zeznania świadków: S. L. k.17v – nagranie od minuty 10 do 15 oraz Z. G. k.18 – nagranie od minuty 15 do 20, zeznania ubezpieczonego k.18-18v – nagranie od minuty 20 do 23 i k.17-17v – nagranie od minuty 1 do 6).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie T. R. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż oprócz niekwestionowanej przez organ rentowy pracy w takich warunkach w (...) -Logistyka Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. oraz w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W., pracę w szczególnych warunkach wykonywał również na rzecz Przedsiębiorstwa (...) w M.. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie (od 23 listopada 1976r. do 31 grudnia 1980r.), a zatem przez 4 lata, 1 miesiąc i 7 dni ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach ,tj. jako kierowca samochodu ciężarowego marki S. o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony (w tym okres pracy przy transporcie materiałów budowlanych i okres pracy jako pomocnik operatora koparki ,tj. kierujący samochodem marki S., na którym umocowana była koparka – vide: ustalenia faktyczne), a w końcowym okresie zatrudnienia jako operator (maszynista) koparki marki W.. Oba rodzaje wskazanej pracy zaliczane są do pracy w warunkach szczególnych – odpowiednio wykaz A dział VIII poz.2 i dział V poz.3 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Swoje ustalenia co do rodzaju czynności wykonywanych przez ubezpieczonego podczas zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie Sąd oparł na zeznaniach świadków – współpracowników ubezpieczonego w rozpatrywanym okresie, którzy widzieli jego pracę oraz na spójnych i logicznych zeznaniach samego ubezpieczonego, a także na dowodach z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego. Całość tych dowodów nie pozostawia wątpliwości co do pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w spornym okresie.

Reasumując uznać należało, że po doliczeniu wskazanego okresu zatrudnienia ubezpieczonego do okresu niekwestionowanego przez organ rentowy, ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że T. R. przysługuje prawo do emerytury od 1 listopada 2013r. ,tj. od miesiąca, w którym ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o emeryturę.