Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 426/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

sekr. sądowy Agnieszka Żochowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2014r. w S.

odwołania S. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 marca 2014 r. Nr (...)

w sprawie S. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 426/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...)2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił S. Ś. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15 lat stażu pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy przyjął za udowodnione przez ubezpieczonego na datę 01.01.1999 r. okresy nieskładkowe: 5 lat, 2 miesiące i 22 dni, okresy składkowe: 15 lat, 8 miesięcy i 5 dni, okres uzupełniający (rola): 3 lata, 8 miesięcy i 14 dni tj. łącznie 24 lata, 7 miesięcy i 11 dni. Organ rentowy do stażu pracy w warunkach szczególnych zaliczył okres 6 lat, 5 miesięcy i 12 dni jako okres zatrudnienia w Wojewódzkim Inspektoracie Weterynarii z siedzibą w S. w okresie od 01.04.1980 r. do 30.06.1982 r. oraz w Stołecznym Zakładzie (...) w W. od 15.09.1986 r. do 26.11.1990 r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. Ś. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że organ rentowy do stażu ubezpieczeniowego powinien mu uznać również okres zatrudnienia w Akademii Rolniczej w W. od 01.09.1972 r. do 30.09.1973 r., a do pracy w warunkach szczególnych okres wykonywania przez niego działalności gospodarczej od 1990 r. (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. Ś. ur. (...) w dniu (...)r. ukończył(...)rok życia. W dniu 6 lutego 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze łącznym 24 lata, 7 miesięcy i 11 dni. Ponadto organ rentowy uznał ubezpieczonemu okres 6 lat, 5 miesięcy i 12 dni jako staż pracy w warunkach szczególnych w okresach zatrudnienia w Wojewódzkim Inspektoracie Weterynarii z siedzibą w S. od 01.04.1980 r. do 30.06.1982 r. oraz w Stołecznym Zakładzie (...) w W. od 15.09.1986 r. do 26.11.1990 r. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych oraz z uwagi na brak wymaganego okresu 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych decyzją z 12 marca 2014 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 12 marca 2014r. k.26 akt emerytalnych).

Ubezpieczony S. Ś. od dnia 1 września 1972 r. do 30.09.1973 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Szkole Głównej Gospodarstwa (...) w W. (świadectwo pracy k. 5 za wnioskiem z dn. 16.08.2000 r. akt organu rentowego). Następnie w okresie od 1 października 1979 r. do 30.06.1982 r. pracował w Wojewódzkim Zakładzie (...) w S. – Oddział Terenowy w M. (...) K. jako lekarz weterynarii (świadectwo pracy k. 7 za wnioskiem z 16.08.2000 r. akt organu rentowego). Od 5 września 1986 r. do 26 listopada 1990 r. S. Ś. zatrudniony był w Stołecznym Zakładzie (...) w (...) na stanowisku ordynatora w (...) M. (świadectwo pracy k. 10 za wnioskiem jw.).

Od dnia 10 listopada 1990 r. ubezpieczony rozpoczął wykonywanie własnej działalności gospodarczej w zakresie profilaktyki i lecznictwa zwierząt (zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej k. 11 za wnioskiem jw.) i prowadził tą działalność do 30.08.2001 r. W ramach prowadzonej działalności ubezpieczony świadczył usługi jako lekarz weterynarii (okoliczności niesporne k.9).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę -k.3 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. Ś. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych oraz przesłankę 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Ubezpieczony podniósł w odwołaniu, że organ rentowy do okresów składkowych nie zaliczył mu zatrudnienia od 01.09.1972 r. do 30.09.1973 r. Powyższy zarzut nie znajduje jednak uzasadnienia, bowiem organ rentowy do stażu ubezpieczeniowego zaliczył ubezpieczonemu powyższy okres zatrudnienia w Szkole Głównej Gospodarstwa (...) w W., co wynika z karty przebiegu zatrudnienia znajdującej się w aktach emerytalnych (k.25 akt emerytalnych). Wobec powyższego ubezpieczony nie udowodnił, aby na datę 1 stycznia 1999 r. miał wymagane 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Ponadto w treści odwołania i na rozprawie ubezpieczony podniósł, że do pracy w warunkach szczególnych powinien zostać zaliczony okres prowadzenia przez niego działalności gospodarczej od 11 lipca 1990 r. do 31.12.1998 r. kiedy to świadczył usługi jako lekarz weterynarii w zakresie profilaktyki i lecznictwa zwierząt gospodarczych (konie, krowy, owce, kozy) w gospodarstwach właścicieli. W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej ubezpieczony rozpoczął działalność gospodarczą od 10.11.1990 r., a nie od 11.07.1990 r. Ponadto do pracy w warunkach szczególnych nie podlega zaliczeniu okres prowadzenia działalności gospodarczej. Z literalnego brzmienia art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz z rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) wynika, iż do pracy w warunkach szczególnych może być zaliczony jedynie okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Ubezpieczony jako przedsiębiorca w okresie od 10.11.1990 r. do 31.12.1998 r. nie pozostawał w stosunku pracy, co przyznał na rozprawie. Tak więc ubezpieczony nie był pracownikiem wykonującym prace w warunkach szczególnych i wskazany okres nie podlega zaliczeniu do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych.

Podsumowując ubezpieczony nie udowodnił, iż na datę 1 stycznia 1999 r. osiągnął 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 14 §1 kpc oddalił odwołanie.