Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 listopada 2014 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział II Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Stanisława Kwapińska

przy udziale prokuratora ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 13 maja 2014r., 17 czerwca 2014r., 26 sierpnia 2014r., 04 listopada 2014r.

sprawy D. P.

syna E. i D. z d. C.

ur. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że

w okresie od dnia 01 marca 2013 r. do dnia 06 marca 2013 r. z terenu działki niezabudowanej o numerze(...)przy ulicy (...)w Ś., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu ze Z. S., zabrał w celu przywłaszczenia, po uprzednim demontażu, elementy ogrodzenia w postaci słupków metalowych, siatki metalowej, przęseł i bramy o łącznej wartości nie mniejszej niż 465 zł na szkodę Gminy Ś., i tak:

- w dniu 01 marca 2013 r. działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S., zabrał w celu przywłaszczenia, elementy ogrodzenia o łącznej wartości nie mniejszej niż 108 zł,

- w dniu 01 marca 2013 r. działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S., zabrał w celu przywłaszczenia, elementy ogrodzenia o łącznej wartości nie mniejszej niż 165 zł,

- w dniu 02 marca 2013 r. działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S., zabrał w celu przywłaszczenia, elementy ogrodzenia o łącznej wartości nie mniejszej niż 85,20 zł,

- w dniu 06 marca 2013 r. działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S., zabrał w celu przywłaszczenia, elementy ogrodzenia o łącznej wartości nie mniejszej niż 44,4 zł,

- w dniu 06 marca 2013 r. działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S., zabrał w celu przywłaszczenia, elementy ogrodzenia o łącznej wartości nie mniejszej niż 62,40 zł,

przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od dnia 28 kwietnia 2011 r. do dnia 15 listopada 2011 r. w części kary łącznej dziesięciu miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2008 r. Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej, sygn. akt VIK 354/08 za przestępstwa podobne z art. 286 § 1 k.k.,

tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego D. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, przy czym ustala, że oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 26 sierpnia 2008 r., sygn. akt VI K 354/08, za przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., na kary jednostkowe 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą to karę odbył częściowo w okresie od dnia 28 kwietnia 2011 r. do dnia 15 listopada 2011 r., tj. popełnienia przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 278 § 1 k.k., wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu, na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, okres jego zatrzymania w sprawie od dnia 06.03.2013r. do dnia 08.03.2013r., co odpowiada dwóm dniom kary pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca Gminie Ś. dowody rzeczowe w postaci:

-

28 sztuk rur o długości ok. 2 m i średnicy 70 mm,

-

11 sztuk rur o długości ok. 1,5 m i średnicy 40 mm,

-

siatki stalowej ogrodzeniowej o łącznej długości ok. 30 m, wysokości 1,5m w rulonach,

-

metalowego skrzydła bramy o wysokości 155 cm, długości 200 cm,

-

4 sztuk przęseł ogrodzeniowych z siatką wys. 150 cm, długości 200 cm,

ujęte w wykazie dowodów rzeczowych nr(...), pod poz. (...), oddane na przechowanie A. H.(ul. (...), Ś.);

IV.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca W. P.dowód rzeczowy w postaci formularza przyjęcia odpadów z dnia 04.03.2013r. na nazwisko A. B., ujęty w wykazie dowodów rzeczowych nr (...), pod poz. 8, przechowywany w aktach sprawy na k. 42;

V.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca A. H.dowody rzeczowe w postaci sześciu sztuk oświadczeń, ujęte w wykazie dowodów rzeczowych nr (...), pod poz. 9 – 14, przechowywane w aktach sprawy na k. 57;

VI.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca A. T. dowody rzeczowe w postaci pięciu sztuk rachunków, ujęte w wykazie dowodów rzeczowych nr IV/142/13, pod poz. 15 – 19, przechowywane w aktach sprawy na k. 101;

VII.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca Urzędowi Miejskiemu w Ś. Wydziałowi Gospodarki Nieruchomości i Architektury dowód rzeczowy w postaci kserokopii operatu szacunkowego, przechowywany w aktach sprawy na k. 250;

VIII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w tym opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Z. S. począwszy od 21 lutego 2013r. zaczął demontować a następnie sprzedawać na złom ogrodzenie niezabudowanej działki o nr (...), położonej przy ul. (...) w Ś., której właścicielem była Gmina Ś.. Ogrodzenie to, składające się z metalowej siatki, słupków oraz przęseł i bramy, było stare, w znacznym stopniu zniszczone i miało wartość złomową.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. P., k. 52 – 53, 146 – 147, 226 – 227,

zeznania świadka A. C., k. 36, 252 – 253,

zeznania świadka A. P., k. 76, 271,

zeznania świadka A. T., k. 87, 253,

zeznania świadka K. R., k. 15 – 16, 43, 229,

protokół oględzin miejsca, k. 28 – 29,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 92 – 100,

rachunki, k. 101,

potwierdzenie przyjęcia złomu z dnia 04.03.2013r., k. 9, 57,

potwierdzenie przyjęcia złomu z dnia 28.02.2013r., k. 10, 57,

potwierdzenie przyjęcia złomu z dnia 28.02.2013r., k. 11, 57,

wyrys z mapy ewidencyjnej, k. 19,

mapka geodezyjna, k. 44,

dokumentacja fotograficzna, k. 20 – 22,

operat szacunkowy, k. 259.

W dniu 01 marca 2013r. Z. S. zwrócił się do oskarżonego D. P. o pomoc w rozbiórce, transporcie i sprzedaży części z ogrodzenia przedmiotowej działki, na co ten przystał. Z uwagi na duże rozmiary i wagę demontowanych elementów, mężczyźni w okresie od 01 marca 2013r. do 06 marca 2013r. pięciokrotnie udawali się na ulicę (...), skąd zabierali fragmenty ogrodzenia działki nr (...). Z. S. i D. P. przewozili je następnie dwukołowym wózkiem i sprzedawali na punkcie skupu złomu (...) przy ul. (...), dzieląc się uzyskanymi pieniędzmi.

Z. S. i D. P. zabrali w ten sposób w dniu 01 marca 2013r. dwukrotnie elementy ogrodzenia o łącznej wadze 180 kg oraz 275 kg, które D. P. posługując się własnym dowodem osobistym sprzedał następnie na skupie złomu, uzyskując kwoty 108 zł i 165 zł. Następnie w dniu 02 marca 2013r. D. P. i Z. S. zabrali części ogrodzenia o łącznej wadze 142 kg i wartości 85,20 zł , które na ich prośbę sprzedał na złomie K. K.. Wreszcie w dniu 06 marca 2013r. oskarżony wraz ze Z. S. dwukrotnie zabrali elementy ogrodzenia o wadze 74 kg i wartości 44,40 zł oraz o wadze 104 kg i wartości 62,40 zł, gdzie pierwszą partię złomu sprzedała na swoje dane konkubina Z. A. B..

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. P., k. 52 – 53, 146 – 147, 226 – 227,

częściowo wyjaśnienia i zeznania Z. S., k. 48, 251 – 252,

zeznania świadka A. H., k. 77, 253 – 254,

zeznania świadka A. B., k. 32, 252,

zeznania świadka K. K., k. 35,

zeznania świadka J. J., k. 75,

protokół oględzin miejsca, k. 28 – 29,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 23 – 25,

protokół zatrzymania rzeczy, k. 54 – 56,

potwierdzenie przyjęcia złomu z dnia 01.03.2013r., k. 12, 57,

potwierdzenie przyjęcia złomu z dnia 02.03.2013r., k. 13, 57,

potwierdzenie przyjęcia złomu z dnia 06.03.2013r., k. 14, 57.

Po tym jak D. P. i Z. S. w dniu 06 marca 2013r. po raz drugi przyjechali z elementami ogrodzenia na punkt skupu złomu, zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy Policji, których na miejsce wezwali strażnicy miejscy.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. P., k. 52 – 53, 146 – 147, 226 – 227,

częściowo wyjaśnienia i zeznania Z. S., k. 48, 251 – 252,

zeznania świadka A. H., k. 77, 253 – 254,

zeznania świadka A. B., k. 32, 252.

Oskarżony D. P. ma 31 lat, jest rozwiedziony, posiada dwoje dzieci w wieku 14 i 12 lat. Oskarżony odbywa obecnie karę pozbawienia orzeczoną w innej sprawie, nie jest odpłatnie zatrudniony w zakładzie karnym. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. P., k. 52 – 53, 146 – 147, 226 – 227,

notatka urzędowa w trybie art. 213 § 1 k.p.k., k. 105.

D. P. był w przeszłości pięciokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, gdzie część z nich została zarządzona.

Dowód:

informacja z K., k. 91 – 92.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 26 sierpnia 2008 roku, sygn. akt VI K 354/08, D. P. został skazany za dwa przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. na kary po 6 miesięcy pozbawienia wolności, które połączono, orzekając wobec oskarżonego karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby. Wskazana kara łączna pozbawienia wolności została następnie zarządzona na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 10 lutego 2011r. i D. P. odbył ją częściowo w okresie od dnia 28 kwietnia 2011r. do dnia 15 listopada 2011r.

Dowód:

odpisy wyroków, k. 94 – 97.

Oskarżony D. P. będąc przesłuchany w charakterze podejrzanego przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił okoliczności jego popełnienia. Następnie w toku rozprawy głównej oskarżony zmienił swoje uprzednie stanowisko i nie przyznał się do stawianego mu zarzutu, wskazując że był przekonany o tym, że Z. S. posiada zgodę na demontaż ogrodzenia.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego sąd poczynił w oparciu o zgromadzone w sprawie dowody o charakterze osobowym oraz materialnym.

W ramach pierwszej grupy przeprowadzonych dowodów sąd uwzględnił zeznania złożone przez świadków K. R., A. H., A. T., A. B. , K. K., J. J., A. C., A. P.. Sąd uznał, że świadkowie ci w sposób zgodny z prawdą opisali fakty, które były ich udziałem, bądź o których posiedli informację z innych źródeł. Analizując relację świadków, sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które podważałyby ich wiarygodność.

Odnosząc się z kolei od wyjaśnień oskarżonego D. P. oraz wyjaśnień i zeznań skazanego już Z. S., sąd dał im wiarę jedynie częściowo, tj. w zakresie w jakim przyznali się do zarzucanych im czynów. Zajmując powyższe stanowisko sąd uznał, że późniejsze zmiany w zakresie ich relacji, stanowiły wyłącznie próbę poprawy sytuacji procesowej D. P.. W tym zakresie sąd w szczególności nie dał wiary oskarżonemu, który wskazywał na to, że był przekonany że Z. S. posiada zezwolenie na zabranie ogrodzenia. D. P. nie podał bliższych danych osoby która miała wydać to pozwolenie, jak też nie wyjaśnił z czego wynikało jej prawo do czynienia takich dyspozycji. Ponadto oskarżony będąc słuchanym na rozprawie wprost wskazał, że poza pierwszym razem, nie chciał sprzedawać na siebie zabranych rzeczy na złomie, co wskazuje na to, iż doskonale zdawał on sobie sprawę z tego że wspólnie ze Z. S. dopuszczają się kradzieży.

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie sąd oparł się ponadto na zgromadzonych dowodach o charakterze materialnym wyszczególnionych w pierwszej części uzasadnienia. Sąd dał im wiarę jako w pełni wypełniającym wymogi stawiane takim dowodom oraz nie znajdując żadnych podstaw do podważenia ich wiarygodności.

Mając na uwadze całokształt przeprowadzonych w sprawie dowodów, sąd uznał, że sprawstwo i wina oskarżonego D. P. w zakresie przypisanego mu czynu, nie budzą wątpliwości. Zdaniem sądu oskarżony - wspólnie i w porozumieniu ze Z. S., dokonał zaboru w celu przywłaszczenia metalowych elementów ogrodzenia działki nr (...) przy ul. (...) w Ś., o łącznej wartości nie mniejszej niż 465 zł. Ustalając powyższą wartość sąd miał na względzie wartość złomową wszystkich elementów zabranych wspólnie przez D. P. i Z. S., wynikającą z wyceny w placówce, w której dokonywali oni sprzedaży. Analizując zachowanie oskarżonego, sąd uznał, że działał z góry powziętym zamiarem kradzieży elementów ogrodzenia, co wespół ze Z. S. zrealizował w krótkich odstępach czasu, w okresie od 01 marca 2013r. do 06 marca 2013r. Przyjmując powyższe sąd oparł się na m.in. wyjaśnieniach złożonych przez D. P. w toku postępowania przygotowawczego, gdzie podał on że: „Chodziliśmy tam po ten złom, tj. elementy ogrodzenia, kilkukrotnie, bo na raz nie byliśmy w stanie tego wszystkiego unieść”, jak też na relacji Z. S., który wskazał: „Potem zgadałem się z D. P. i on zaczął ze mną rozbierać to ogrodzenie i te słupki”.

Uznając oskarżonego D. P. za winnego popełnienia wskazanego występku art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. sąd ustalił zarazem, że działał on w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony był już bowiem uprzednio karany za podobne przestępstwo (przeciwko mieniu) na karę pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy i dopuścił się kolejnego przestępstwa w ciągu pięciu lat od zakończenia kary pozbawienia wolności.

Sąd wymierzając D. P. karę 3 miesięcy pozbawienia wolności za przypisane mu przestępstwo baczył na dyrektywy wskazane w art. 53 k.k., uwzględniając stopień zawinienia i społecznej szkodliwości jego czynu, a nadto cele zapobiegawcze i wychowawcze, która to kara winna osiągnąć wobec oskarżonego. Sąd uznał, że wskazana kara, w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, stanowi sankcję o charakterze adekwatnym, w uwzględnia niewielką wartością skradzionego mienia.

Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania wobec D. P. dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, uznając że byłoby to w analizowanej sytuacji niecelowe ze względu na dotychczasową postawę oskarżonego. D. P. był uprzednio kilkukrotnie karany za przestępstwa umyślne, lecz mimo to dopuścił się kolejnego przestępstwa działając w warunkach powrotu do przestępstwa, opisanych w art. 64 § 1 k.k. W ocenie sądu postawa oskarżonego, który nagminnie wchodzi w konflikty z prawem, powoduje, że w stosunku do jego osoby nie można mówić o spełnieniu przesłanki pozytywnej prognozy kryminalistycznej.

Zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet wymierzonej mu kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania w sprawie.

W pkt III – VI wyroku sąd zawarł rozstrzygnięcie co do dowodów rzeczowych zbędnych dla dalszego postępowanie, orzekając o ich zwrocie podmiotom uprawnionym.

Sąd mając na uwadze aktualną sytuację oskarżonego D. P. zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych,.

SSR Radosław Gluza