Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1019/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2014r. w S.

odwołania M. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 lipca 2013 r. Nr (...)

w sprawie M. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje M. B. prawo do emerytury od dnia 2 lipca 2013 roku;

II. zasądza od pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz M. B. kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 1019/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy M. B. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2009 r. nr 153 poz. 1227) w. zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8 poz. 43), gdyż wnioskodawca nie wykazał na dzień 01.01.1999 r. 15 letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Pozwany ZUS zakwestionował świadectwo pracy wystawione przez (...) Sp. z o.o. w S., gdyż zakład nie określił charakteru wykonywanej pracy i nie powołał się na przepisy resortowe.

Od decyzji tej złożył ubezpieczony, który wnosił o jej zmianę twierdząc, że jako ślusarz narzędziowy zajmował się obsługą szlifierki i ten rodzaj prac znajduje się w wykazie A dział III poz. 78 cytowanego wyżej Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. oraz przepisach resortowych t. j. w zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985 r. Ponadto ubezpieczony powołał się na wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wydany w sprawie IV P(...).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosi o jego oddalenie przytaczając tym samym argumentację, która zawarta była w decyzji, a ponadto twierdził, że wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach wydany 18.03.2013 r. wskazuje, że ubezpieczony pracował zarówno na stanowisku ślusarza narzędziowego przy obsłudze szlifierki i w wydziale zgrzewalniczym i dlatego zdaniem organu rentowego wykonywał on różne prace, których nie można zaliczyć ich do pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy zważył i ustalił co następuje:

Ubezpieczony M. B. ur. (...) złożył dnia 08.07.2013 r. wniosek do pozwanego oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Na podstawie dokumentacji złożonych przez wnioskodawcę pozwany ZUS przyjął, iż M. B. na dzień 01.01.1999 r. legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 26 lat 6 miesięcy i 4 dni, jednocześnie organ rentowy nie zaliczył żadnego kresu zatrudnienia do kategorii prac w warunkach szczególnych pomimo, iż ubezpieczony przełożył wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18.03.2013 r. na mocy, którego Sąd ustalił, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. w S. od dnia 03.04.1973 r. do 31.08.2011 r. z krótkimi przerwami w tym okresie wykonywał pracę w szczególnych warunkach na stanowisku ślusarza narzędziowego przy obsłudze szlifierki i w wydziale zgrzewalniczym (k. 9 a. e.). W wyroku tym Sąd powołał jako podstawę prawną przepisy rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze wykaz A dział III poz. 98, a także dział III poz. 78 pkt 6, a ponadto dział XIV poz. 12. Oprócz tego Sąd przywołał przepisy resortowe. Wyrok ten nie był do organu rentowego wiążący, gdyż nie był stroną procesu i jednocześnie organ rentowy kwestionował jego treść. W związku zaskarżony decyzją z dnia 18.07.2013 r. odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do emerytury (k. 36 a. e.). W toku postępowania odwoławczego ubezpieczony przedłożył nowe świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione w dniu 28.03.2014 r. przez syndyka masy upadłościowej (...) Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej w S. (k. 22 a. s.). Świadectwo to, iż ubezpieczony w okresie od 03.04.1978 r. do 10.04.1990 r., od dnia 14.04.1990 r. do 11.05.1990 r. oraz od dnia 13.05.1990 r. do 31.08.2011 r. stale i w pełnym wymiarze wykonywał pracę przy szlifowaniu lub ostrzeniu wyrobów narzędzi metalowych oraz polerowaniu mechaniczne wymienione w wykazie A dział III poz. 78 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 08.07.1983 r. na stanowisku szlifierza, krajacza metali tarczą ścierną, wymienione w dziale III poz. 78 pkt 6 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego. Sąd zobowiązał pozwany organ rentowy do ustosunkowania się do złożonych dokumentów. Pozwany ZUS po zapoznaniu się z treścią tego świadectwa wypowiedział się w piśmie procesowym, iż nie kwestionuje tego dokumentu i wobec powyższego ubezpieczony spełniałby warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej (k. 30 i 31 a. s.).

Sąd przeprowadził również dowód z zeznań ubezpieczonego, którego przesłuchał w charakterze strony oraz przeprowadził dowód z akt osobowych M. B. (k. 39 verte a. s.). W dokumentacji zawartej w aktach osobowych znajdują się stanowiska pracy ubezpieczonego, które wymieniono stanowisko ślusarz lub ślusarz narzędziowy. Ubezpieczony zeznał, że w całym okresie zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. w S. zatrudniony był na wydziale utrzymania ruchu i jako ślusarz narzędziowy szlifował matryce, a także przyrządy służące do produkcji elementów zawieszenia do samochodów, a także do przegubów. Prace swoje wykonywał na szlifierkach pneumatycznych, bądź ręcznych. Sąd dał wiarę ubezpieczonego, co do charakteru jego pracy. Nowy dowód w postaci świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych wystawione w dniu 28.03.2014 r. przez syndyka masy upadłości potwierdził charakter wykonywanej pracy przez ubezpieczonego w okresach wskazanych w tym świadectwie. Stwierdzić należy, iż szlifowanie i ostrzenie narzędzi metalowych należy do kategorii pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu przytoczonego wyżej przepisu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. wykaz A dział III poz. 78. W związku z tym Sąd przyjął, że ubezpieczony osiągnął wymagany próg 15 letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 3 cytowanego rozporządzenia. Stwierdzić również należy, że ubezpieczony spełnia pozostałe przesłanki do uzyskania emerytury w wieku obniżonym wymienione w § 3 i w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.

W tej sytuacji Sąd na postawie art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał M. B. prawo do emerytury w wieku obniżonym od dnia 02.07.2013 r. Jednocześnie na podstawie art. 98 § 1 kpc zasądził od pozwanego ZUS na rzecz ubezpieczonego kwotę 60 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.