Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r. w Katowicach

sprawy z odwołania M. O. (M. O. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 24 kwietnia 2012 r. sygn. akt XI U 2674/11

oddala apelację.

/-/ SSA J. Pietrzak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA I. Goik

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 1186/12

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2012 roku zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w R. z dnia 23 sierpnia 2011 roku odmawiającą M. O. prawa do emerytury określonej w art.184 w zw. z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998 roku
o emeryturach i rentach z FUS w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 21 czerwca 2011 roku.

Sąd uwzględnił odwołanie ubezpieczonego (ur.(...)), w którym skarżący domagał się uznania za okres pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w spółce (...)
w K. od dnia 4.09.1968 roku do 6.04.1994 roku na stanowisku montera-spawacza potwierdzonego świadectwami wykonywania pracy w szczególnych warunkach: z dnia 18.06.2003 roku ( spółki (...)) i z dnia 31.05.2011 roku ( spółki (...)).

Sąd po zapoznaniu się z aktami osobowymi ubezpieczonego ze spornego okresu zatrudnienia i po odebraniu wyjaśnień od ubezpieczonego uznał za prawidłowe świadectwa pracy potwierdzające, że w okresie od 1968 roku do 1994 roku ubezpieczony wykonywał prace przy spawaniu określone w poz.12 działu XIV wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Sąd nie podzielił zarzutu organu rentowego, który odmawiając uznania spornego okresu zakwestionował wykonywanie przez ubezpieczonego pracy spawacza stale i w pełnym wymiarze czasu pracy z uwagi na określenie stanowiska pracy jako montera-spawacza.

Sąd ustalił, że ubezpieczony pracował przy montażu rur ciepłowniczych, gazowych i wodno-kanalizacyjnych. Prace montażowe polegały na docinaniu rur palnikiem gazowym przed ich ułożeniem a następnie na ich zespawaniu.

W związku z tym Sąd uznał, że czynności ubezpieczonego mieściły się w pojęciu prac przy spawaniu użytym w poz.12 działu XIV wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku. W konsekwencji takiego ustalenia Sąd stwierdził,
że ubezpieczony spełnił wszystkie przesłanki nabycia prawa do emerytury z art.184 w zw.
z art.32 ustawy o emeryturach i rentach w dniu złożenia wniosku o emeryturę.

W apelacji od wyroku organ rentowy wnosił o zmianę wyroku i oddalenie odwołania lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Okręgowy, zarzucając wyrokowi:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art.184 i art.32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.
Nr 153 poz.1227 z 2009r.) w zw. z § 2 i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43) poprzez błędne przyjęcie,
że ubezpieczony spełnia warunki do przyznania wcześniejszej emerytury a w szczególności, że posiada wymagany okres zatrudnienia w szczególnych warunkach,

- naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art.233 k.p.c., mające istotny wpływ na wynik postępowania, poprzez dowolną ocenę zebranego materiału dowodowego w postaci dokumentów pracodawcy z których jednoznacznie wynika, że ubezpieczony wykonywał pracę na stanowisku montera wodno-kanalizacyjnego, które nie jest wyszczególnione jako praca w szczególnych warunkach.

W uzasadnieniu apelacji podnoszono, że ubezpieczony nie wykazał, by w spornym okresie wykonywał stale i w pełnym okresie czasu pracy w szczególnych warunkach. Ubezpieczony przedstawił dwa różne świadectwa pracy dokumentujące zatrudnienie w spornym okresie. Praca łączona na dwóch stanowiskach, według organu rentowego, nie powinna być uznana za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

Sąd Apelacyjny nie uwzględnił zarzutów apelacji.

Zgodnie z poz.12 działu XIV wykazu A, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – jako przepisów dotychczasowych, o których mowa w art.184 ust.1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach
z FUS, za pracę w szczególnych warunkach są uważane prace przy spawaniu elektrycznym, gazowym i atomowodorowym wykonywane w myśl § 2 rozporządzenia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego (wyroki z dnia 29.01.2008 I UK 192/07, z dnia 8.06.2011 I UK 393/10) wskazuje się, że pojęcie „prac przy spawaniu” użyte we wskazanej pozycji wykazu A do rozporządzenia z dnia 7.02.1983 roku oznacza nie tylko same czynności spawania ale również inne czynności takie, które funkcjonalnie i przedmiotowo są wykonywane w przebiegu spawania i stanowią pewien ciąg umożliwiający osiągnięcie finalnego efektu, w szczególności szeroko pojęte czynności przygotowawcze materiałów poddawanych spawaniu.

Odnosząc powyższe do ustalonych w sprawie okoliczności faktycznych należało uznać, że praca ubezpieczonego przy montażu rur gazowych, wodno-kanalizacyjnych sprowadzała się w istocie do czynności ściśle związanych z ich przygotowaniem do spawania. Z zeznań ubezpieczonego zgodnych z pismem wyjaśniającym pracodawcy wynikało,
że czynności ubezpieczonego jako montera polegały na przygotowywaniu rur do spawania - ich docinaniu palnikiem w celu dopasowania odpowiednich odcinków rur a następnie na ich łączeniu w procesie spawania.

W związku z tym charakter pracy ubezpieczonego nie wykraczał poza pojęcie „prac przy spawaniu”. Tym samym użyte w świadectwach wykonywania prac w szczególnych warunkach określenie stanowisk pracy ubezpieczonego jako montera-spawacza nie dyskwalifikuje ich prawidłowości i nie uzasadnia zarzutu apelacji, że ubezpieczony nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Wobec powyższego apelację jako nieuzasadnioną należało oddalić w myśl
art.385 k.p.c.

/-/ SSA J. Pietrzak /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA I. Goik

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JM