Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII K 342/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny z siedzibą w Siemiatyczach w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Smoktunowicz

Protokolant: Sylwia Mulewska

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2014 roku sprawy:

M. J. s. M. i N. z domu Czapko,

urodzonego w dniu (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 28 września 2014 roku o godzinie 19:30 w D. na ul. (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki O. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania -0,46 mg/dm 3 zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dokonał będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

I.  Oskarżonego M. J. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 69 § 1, 2, 4 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata.

III.  Na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu grzywnę w wysokości 100 (sto) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka dzienna grzywny równoważna jest kwocie 10 (dziesięć) złotych.

IV.  Na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat.

V.  Na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet zakazu prowadzenia pojazdów zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28 września 2014 roku.

VI.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

VIII K 342/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 28 września 2014 roku służbę patrolową pełnili sierż. st. asp. R. D., asp. N. S., mł. asp. T. C. i post. P. M.. Około godziny 19:30 podczas patrolowania miejscowości D. funkcjonariusze policji na ulicy (...) zatrzymali do kontroli drogowej samochód marki O. (...) o nr rej. (...), kierowany przez M. J.. Od kierowcy wyczuwalna była woń alkoholu, więc zbadano jego stan trzeźwości urządzeniem AlcoBlow z wynikiem – kolor czerwony. Następnie M. J. został przewieziony do KPP w S. gdzie zbadano jego stan trzeźwości urządzeniem alkometr A 2.0. Wynik z godziny 19:48 wyniósł 0,46 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Powyższych ustaleń faktycznych dokonano w oparciu o notatkę urzędową (k. 1), protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości (k. 2) oraz w oparciu o pozostały materiał dowodowy zebrany w sprawie.

Oskarżony M. J. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w dniu 28 września 2014 roku około godziny 11 – stej razem z kolegami wypił około 150 g wódki, a około godziny 16 – stej wypił dwa piwa o poj. 0,5 l. Po godzinie 17:30 w jego gospodarstwie był weterynarz w celu leczenia krowy, weterynarz nie miał przy sobie wszystkich leków więc on około godziny 19 pojechał do lecznicy do D. po resztę leków, gdy wracał do domu został zatrzymany przez patrol policji i okazało się, że jest on nietrzeźwy.

Sąd zważył co następuje :

Bezsporne jest w sprawie, że oskarżony kierując samochodem znajdował się w stanie nietrzeźwości. Okoliczność powyższa znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego oraz w treści badania stanu trzeźwości oskarżonego. Otóż przeprowadzone badanie stanu trzeźwości urządzeniem kontrolno-pomiarowym tuż po zatrzymaniu oskarżonego wykazało 0,46 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu.

Mając powyższe okoliczności na uwadze zdaniem Sądu wina oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony swoim działaniem wyczerpał dyspozycję art. 178a § 4 kk. Oskarżony bowiem został już prawomocnie skazany za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim Zamiejscowego VIII Wydziału Grodzkiego w Siemiatyczach z dnia 22 października 2009 roku, sygn. akt VIII K 318/09.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę zasady wymiaru kary określone w art. 53 kk, w szczególności okoliczności popełnienia czynu, rozmiar wyrządzonej szkody, stopień zawinienia, a także względy prewencji indywidualnej i ogólnej.

Jako okoliczności łagodzące Sąd przyjął w stosunku do oskarżonego fakt przyznania się do winy i nieutrudnianie postępowania karnego. Natomiast niewątpliwie okolicznością obciążającą jest uprzednia karalność oskarżonego.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 69 kk warunkowe zawieszenie wykonania kary może mieć zastosowanie w przypadku występowania pozytywnej prognozy kryminologicznej to jest uzasadnionego przypuszczenia, że oskarżony nie popełni kolejnych przestępstw i wykona nałożone obowiązki próby. W celu ustalenia przesłanek do warunkowego zawieszenia wykonania kary Sąd analizuje między innymi właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz sposób jego życia przed oraz po popełnieniu przestępstwa.

Mimo uprzedniej karalności oskarżonego, zdaniem Sądu z punktu realizacji celów wychowawczych kary większe efekty przyniesie kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, która przez okres próby będzie grozić oskarżonemu, niż osadzenie oskarżonego wśród innych zdecydowanie bardziej od niego zdemoralizowanych skazanych.

W związku z powyższym Sąd zdecydował się na zastosowanie wobec oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary na okres próby wynoszący 3 lata. Sąd uznał, że tak ukształtowany rodzaj i wymiar kary będzie wystarczający dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Sąd na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat uznając, że tak orzeczony okres zakazu jest dostatecznie dotkliwy i spełni w odpowiednim stopniu swoją rolę jaką jest ochrona uczestników ruchu drogowego przed kierowcą umyślnie naruszającym podstawowe zasady ruchu drogowego.

W związku z tym, że prawo jazdy zostało oskarżonemu zatrzymane, Sąd na mocy art. 63 § 2 kk zaliczył oskarżonemu na poczet zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28 września 2014 roku.

Sąd uznał też za zasadne wymierzenie oskarżonemu grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, przyjmując, że jedna stawka dzienna równoważna jest kwocie 10 złotych. Tak wymierzona grzywna zdaniem Sądu będzie stanowić dla oskarżonego dodatkową dolegliwość finansową.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto w oparciu o art. 627 kpk, a o opłacie na mocy art. 3 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U z 1983 r Nr 49 poz. 223 z późń zm.).