Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód Agencja (...) sp.z o.o. złożyła odwołanie od decyzji z dnia 5 lipca 2011 R. Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (Decyzja Nr 14/2011) nakładającej na skarżącego karę pieniężną w wysokości 6 000 zł (słownie: sześć tysięcy) za naruszenie przepisów określonych w art. 16c w zw. z art. 4 pkt 11 ustawy o radiofonii i telewizji zaskarżając ją na podstawie art. 56 § 1 i 2 ustawy o radiofonii i telewizji w zw. z art (...) § 2 i § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. kodeksu postępowania cywilnego (Dz U.64 43 296) w całości.

Zarzucił zaskarżanej decyzji błąd w ustaleniach faktycznych poczyniony przez organ wydający zaskarżaną decyzję polegający na błędnym przyjęciu, że nadawca - Radio (...) z siedzibą w K. podczas emisji programu w dniu 25 marca 2011 roku dopuścił się emisji reklamy ukrytej czym naruszył przepis art. 16c w związku z art. 4 pkt 11 ustawy o radiofonii i telewizji. Wniósł - o zmianę zaskarżanej decyzji poprzez uchylenie nałożonej na skarżącego kary pieniężnej; z ostrożności procesowej wniósł o uchylenie zaskarżanej decyzji i przekazanie sprawy organowi wydającemu zaskarżaną decyzję celem ponownego rozpoznania sprawy o zmniejszenie nałożonej kary do symbolicznej kwoty 100.00 zł (sto złotych), która zdaniem skarżącego może być uznana jako adekwatna sankcja za popełnione przez niego naruszenie. Wniósł o zasadzenie kosztów postępowania.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o oddalenie odwołania od decyzji w całości i zasadzenie kosztów postępowania

Sad ustalił co następuje

W dniu 19.02.2002r. powód uzyskał koncesję na rozpowszechnianie programu radiowego pod nazwą Radio (...) przeznaczonego do powszechnego odbioru –zwanego programem/k25/Program miał być rozpowszechniany codziennie przez 24 godziny na dobę Miał mieć charakter uniwersalny i zawierać różne gatunki i formy radiowe oraz różnorodną tematykę /k25/

W dniu 12.02.2009r.decyzją Nr.DK - (...)-7/107/ postanowiono zmienić koncesję wydaną dotychczas przedłużając okres jej obowiązywania do dnia 18.02.2012r./k35/

W ramach koncesji powód prowadził swoją działalność i w dniu 25 marca 2011 powód wyemitował program .O godz.(...)wyemitował informację „(...) K. w hotelu (...) ,(...) K. zaprasza również wszystkich gości hotelowych i nie tylko. Poleca szczególnie czwartkowe granie na żywo i każdy czwartek od godziny 17 .Przy pianinie L. S. . (...)”, oraz o godz (...)w wiadomościach kulturalnych’ „(...) Agencja (...). (...)..” oraz o (...)„Pływalnia K. ..(...)” /k-42 akt, okoliczność niesporna miedzy stronami/

Przewodniczący KRRiT zażądał od nadawcy przedstawienia materiałów, dokumentów i udzielenia wyjaśnień w zakresie niezbędnym dla kontroli zgodności działania nadawcy z przepisami ustawy i warunkami koncesji a dotyczących wyemitowanego programu./okoliczność niesporna/

Powód został wezwany przez pozwanego pismem z dnia 25 marca 2011 r. do przedstawienia m in. fragmentów nagrań programu Radio (...) z dnia 25 marca 2011 r. /k47/

Powód w piśmie z dnia 26 maja 2011 r. przyznał, iż wskazane przez Pozwanego treści stanowią naruszenie art. 16c ustawy o radiofonii i telewizji i jednocześnie wskazał na okoliczności, które doprowadziły do przedmiotowego naruszenia./k51/

Mając powyższe na uwadze Przewodniczący KRRiT decyzja z dnia 05.07.2011r. po rozpatrzeniu z urzędu wyników kontroli fragmentów programu wyemitowanego przez Radio (...) w K. w dniu 25 marca 2011 r. zarzucił nadawcy naruszenie przepisu z art. 16c w związku z art. 4 pkt 11 ustawy o radiofonii i telewizji w konsekwencji czego nałożył na nadawcę karę pieniężną w wysokości 6.000 zł. /k41 akt/W uzasadnieniu decyzji pozwany wskazał ,że poddał analizie materiały z audycji powoda z godz.8.16 ,8.40,i 8.42 te pierwsze związane z z zaproszeniem kawiarni K. w hotelu (...) na poranny konkurs i czwartkowe granie na pianinie, kolejne związane z występem organizowanym przez Agencje (...) promocyjną D. Art. (...) i ostatnie z pływaniem nocnym na pływalni K.

W ocenie Przewodniczącego KRRiT treść audycji wskazanych w uzasadnieniu decyzji nr 14/2011 z dnia 5 lipca 2011 r., wskazuje na naruszenie przez spółkę A.R.T. Fama sp. z o.o art. 16c w zw. z art. 4 pkt. 11 ustawy o radiofonii i telewizji (w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 25 marca 2011 r., zgodnie z powyższymi uwagami). Wskazane w uzasadnieniu przedmiotowej decyzji treści stanowiły reklamę ukrytą w rozumieniu ww. przepisów. W ocenie Przewodniczącego w audycjach, w których wyemitowano cytowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji treści prezentowano usługi przedsiębiorcy ( Kawiarnia K. w hotelu (...), Pływalnia K.), nazwę przedsiębiorcy ( Agencja (...). (...)), w sposób wskazujący na to, iż zamiarem nadawcy było osiągnięcie skutku reklamowego, jak również wskazujący, iż możliwe było wprowadzenie odbiorców błąd co do charakteru przekazu.

Sad zważył co następuje

Stan faktyczny jest między stronami niesporny. Data emisji programu i jego treści nie była kwestionowana w toku postępowania. Spór związany jest z różną interpretacja zdarzeń niespornych i treści jakie padły w toku emisji rozgłośni powoda

Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992r, o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2001 r., nr 43 poz. 226 z póź. zm.) (w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 25 marca 2001 r. Przewodniczący KRRiT mógł żądać od nadawcy przedstawienia materiałów, dokumentów i udzielenia wyjaśnień w zakresie niezbędnym dla kontroli zgodności działania nadawcy z przepisami ustawy i warunkami koncesji i takie czynności przedsięwziął.

Uznać należy zasadność argumentacji pozwanego ,że powód w toku emisji poprzez sposób przekazu informacji niespornych naruszył art. 16c w zw. z art. 4 pkt. 11 ustawy o radiofonii i telewizji poprzez emisję reklamy ukrytej.

Należy zauważyć, że powód w piśmie z dnia 26 maja 2011 r. przyznał, iż wskazane przez Pozwanego treści stanowią naruszenie art. 16c ustawy o radiofonii i telewizji i jednocześnie wskazał na okoliczności, które doprowadziły do przedmiotowego naruszenia.

Nałożona kara realizuje obowiązek, określony w art. 53 ust. I ustawy o radiofonii i telewizji, poprzez nałożenie na Powoda kary pieniężnej w wysokości 6,000 zł,

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 85, poz. 459) do postępowań wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Ww. ustawa weszła w życie (w powyższym zakresie) w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia tzn. w dniu 23 maja 2011 r. Postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte pismem Przewodniczącego KRRiT z dnia 25 marca 2011 r. Zatem w niniejszej sprawie zastosowanie znajduje ustawa o radiofonii i telewizji w brzmieniu sprzed nowelizacji, wprowadzonej ustawą z dnia 25 marca 2011 r.

Treść audycji wskazanych w uzasadnieniu decyzji nr 14/2011 z dnia 5 lipca 2011 r., wskazuje na naruszenie przez spółkę A.R.T. (...) sp. z o.o. art. 16c w zw. z art. 4 pkt. 11 ustawy o radiofonii i telewizji (w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 25 marca 2011 r., zgodnie z powyższymi uwagami). Wskazane w uzasadnieniu przedmiotowej decyzji treści stanowiły reklamę ukrytą w rozumieniu ww. przepisów. Zgodnie z art. 4 pkt 11 ustawy o radiofonii i telewizji za reklamę ukrytą uznawano przedstawianie w audycjach towarów, usług, nazwy, firmy, znaku towarowego lub działalności przedsiębiorcy będącego producentem towaru lub świadczącego usługi, jeżeli zamiarem nadawcy, w szczególności związanym z wynagrodzeniem lub uzyskaniem innej korzyści, jest osiągnięcie skutku reklamowego oraz jeżeli możliwe jest wprowadzenie publiczności w błąd co do charakteru przekazu. Należy podzielić stanowisko pozwanego ,że emisja treści wypowiedzi powoda prezentuje usługi przedsiębiorcy ( Kawiarnia K. w hotelu (...), Pływalnia K.), nazwę przedsiębiorcy ( Agencja (...). (...)), w sposób wskazujący na to, iż zamiarem nadawcy było osiągnięcie skutku reklamowego, jak również wskazujący, iż możliwe było wprowadzenie odbiorców w błąd co do charakteru przekazu.

„W świetle dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich 89/552 z dnia 3 października 1989 r. kryptoreklamą jest omawianie lub pokazywanie w programach towarów, usług, nazw, znaków firmowych lub działalności producenta towarów lub świadczącego usługi, jeżeli jest to w sposób zamierzony przez instytucję telewizyjną przekazywane w celach reklamowych, a ogół widzów może być wprowadzony w błąd w odniesieniu do prawdziwego celu danego opisu lub prezentacji.

Z pisma Powoda z dnia 26 maja 2011 r. wynika, że sponsorem porannego konkursu w dniu emisji przedmiotowej audycji była Kawiarnia K. w Hotelu (...). Ponadto powód objął patronatem medialnym imprezy organizowane przez ww. podmiot. Treść dotycząca koncertu grupy Dżem, również była związana z patronatem medialnym Powoda nad ww. imprezą. Ponadto również treści dotyczące imprez na pływalni K. były związane z objęciem patronatu medialnego nad imprezą organizowaną przez ww. podmiot. Prezentowane przez Powoda treści były z zamiarem osiągnięcia skutku reklamowego, co wiązało się z korzyścią ze strony Powoda, poprzez sponsorowanie przez reklamowanego przedsiębiorcę konkursu w programie emitowanym przez Powoda. Ponadto Powód obejmował patronatem medialnym imprezy, organizowane przez podmioty, których działalność była prezentowana przez Powoda w trakcie audycji wskazanych w Oskarżonej decyzji. Zatem uznać należy, że skutek reklamowy prezentowanych przez Powoda treści był zamierzony, w rozumieniu art. 4 pkt. 11 ustawy o radiofonii i telewizji, z uwagi na fakt, iż Powód wyemitował ww. treści w zamian za inne świadczenie tzn. sponsorowanie konkursu oraz reklamę własnej działalności w ramach działalności reklamowanego podmiotu.

Uznać należy wobec powyższego ,że doszło do zarzucanego naruszenia art. 16c ustawy o radiofonii i telewizji poprzez emisję reklamy ukrytej.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Powoda iż prezentowane przez Powoda treści, wskazane w zaskarżonej decyzji miały jedynie informacyjny charakter, nie były zaś reklamą. Należy zauważyć, iż przytaczane przez Powoda w odwołaniu orzecznictwo oraz stanowisko w doktryny w zakresie dotyczącym rozróżnienia przekazu informacyjnego od reklamy zostało przedstawione z pominięciem istotnego elementu rozróżniającego ww. przekazy tzn. wpływu (oddziaływania) przekazu na odbiorcę (adresata). Jak wskazuje się w doktrynie Reklamą bowiem jest świadomie podejmowane działanie w sferze gospodarczej, zmierzające do promowania towarów lub usług poprzez wskazanie na ich cechy w taki sposób, aby wywołać lub wzmocnić określone potrzeby u klientów, sterując ich wyborem Odbiorcy programu emitowanego przez Powoda mogli zostać wprowadzeni w błąd, co do prawdziwego znaczenia informacji przekazywanych w ramach audycji nie stanowiącej wyodrębnionego bloku reklamowego. Włączenie przedmiotowych treści do audycji informacyjnych, mogło mylić odbiorcę, co do faktycznego znaczenia przedmiotowych treści. Umieszczenie jej w ramach audycji informacyjnej powinno wskazywać na obiektywny przekaz informacyjny, podczas gdy faktycznie stanowiła zachętę do skorzystania z usług określonych podmiotów, stanowiąc tym samym reklamę ich działalności oraz usług, którą Powód emitował w sposób zamierzony, z uwagi na otrzymywane w związku z nimi świadczenia.

Nie można zgodzić się z zarzutem powoda co do nieprawidłowo ustalonej wysokości kary w zaskarżonej decyzji. Czym innym pozostaje opłatę za udzielenie koncesji, o której mowa art. 40 ustawy o radiofonii i telewizji i której wysokość została wskazana w treści koncesji a czym innym opłata za używanie częstotliwości, o której mowa w art. 53 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, i której wysokość jest regulowana przepisami ustawy z dnia 16 lipca 2004r. prawo telekomunikacyjne (art. 185 ww. ustawy - Dz.U. Nr 171 poz. 1800 z póź. zm.) oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 lutego 2005 r. w sprawie rocznych opłat za prawo do dysponowania częstotliwością Dz. U. Nr 24 poz. 196 z póź. zm.).

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż Pozwany prawidłowo obliczył wysokość kary, ustalając ją na poziomie nie przekraczającym 50% rocznej opłaty za używanie częstotliwości przeznaczonej do nadawania programu, zgodnie z dyspozycją art. 53 ust. 1 ustawy i radiofonii i telewizji. Roczna opłata, o której mowa w art. 53 ust. 1 ww. ustawy uiszczana przez Powoda i ustalona na podstawie § 5 pkt. 2 w zw. z załącznikiem nr 4 pkt. 1 ppkt 1 tabela 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów, wynosi 23.500 zł, zatem maksymalna wysokość kary jaką mógłby wymierzyć Przewodniczący KRRiT w przedmiotowej sprawie wynosiła 11.750 zł. W związku z powyższym kara nałożona w zaskarżonej decyzji w wysokości 6.000 zł nie przekracza górnej granicy, określonej w art. 53 ust. 1

O kosztach orzeczono na pod. art 98kpc

SSO Mirosława Kamińska