Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 listopada 2014r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Gładysz-Wójcik

Protokolant: Anna Drozd

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2014 roku w Ś.

sprawy z powództwa H. I N. S. F. I. Z. z siedzibą w K.

przeciwko T. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego T. P. na rzecz strony powodowej H. I N. S. F. I. Z. z siedzibą w K. kwotę 31.644,92zł (trzydzieści jeden tysięcy sześćset czterdzieści cztery złote dziewięćdziesiąt dwa grosze) z odsetkami umownymi w stosunku rocznym w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP – liczonymi od kwoty 17.220,30zł od dnia 27.06.2013r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej koszty procesu w kwocie 396zł z tytułu opłaty od pozwu.

Sygn. akt: IC 1327/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) N. S. F. I. Z. z siedzibą w K. pozwem wniesionym dnia 27.06.2013 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie zażądała zasądzenia od pozwanego T. P. kwoty 31.644,92 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 17.220,30 zł od dnia 27.06.2013 r. do dnia zapłaty.

Na uzasadnienie żądania powód podał, że w dniu 6.01.2009 r. pozwany zawarł z (...) Bank S.A. z siedzibą we W. umowę nr (...), w ramach której zobowiązał się do spłaty zadłużenia na zasadach określonych w umowie oraz w R. U. K. i P./ wydawania i używania kart kredytowych (...) Bank S.A. Powód wskazał, że w związku z nieuregulowaniem zadłużenia Bank wypowiedział pozwanemu umowę pismem z dnia 15.09.2009 r. i wezwał pozwanego do zapłaty, lecz pozwany nie zastosował się do tego wezwania. Nadto powód podał, że wskazany Bank podjął w stosunku do pozwanego działania windykacyjne, które nie przyniosły pozytywnego skutku i w dniu 7.06.2013 r. w drodze cesji zbył przedmiotową wierzytelność na rzecz powoda, który z kolei, pismem z dniał 0.06.2013 r., poinformował o tym pozwanego. Jak wskazał powód, na kwotę żądania pozwu składają się: kapitał w kwocie 17.220,30 zł, odsetki karne w kwocie 13.597,25 zł oraz koszty windykacji w kwocie 827,37 zł wraz dalszymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu obliczone od kapitału, według zmiennej stopy procentowej, która na dzień wniesienia pozwu wynosi 17% w stosunku rocznym i stanowi nie więcej niż czterokrotność stopy lombardowej NBP.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20.01.2014 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu T. P., aby zapłacił na rzecz strony powodowej kwotę żądaną w pozwie wraz ze wskazanymi tam odsetkami.

W dniu 20.02.2014 r. pozwany wniósł sprzeciw od przedmiotowego nakazy zapłaty i zażądał oddalenia powództwa w całości zarzucając przedawnienie roszczenia. Na uzasadnienie tego stanowiska pozwany podał, że termin przedawnienia roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi 3 lata, a to zgodnie z art. 118 kc, a nadto bank na podstawie par. 2 pkt 11 umowy pożyczki skorzystał z prawa wypowiedzenia tej umowy pozwanemu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Jak wskazał pozwany, termin przedawnienia zaczyna biec od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, a skoro powód wypowiedział pozwanemu umowę pożyczki w dniu 15.09.2009 r., to od tej właśnie daty rozpoczął swój bieg termin przedawnienia, który upłynął w dniu 15.09.2012 r. (k.7-8)

Postanowieniem z dnia 24.03.2014 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i przekazał sprawę do rozpoznania do Sądu Rejonowego w Świdnicy.

W piśmie procesowym z dnia 23.06.2014 r. (k. 21-24) strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu, a odnosząc się do zarzutu przedawnienia stwierdziła, że jest on bezzasadny albowiem pierwotny wierzyciel (...) Bank S.A. we W. uzyskał przeciwko pozwanemu tytuł wykonawczy w sprawie I (...), na podstawie którego skierował wniosek do Komornika, a zatem podjął czynności w celu dochodzenia należności, które spowodowały przerwanie biegu terminu przedawnienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6.01.2009 r. pozwany T. P. zawarł z (...) Bank S.A. we W. umowę pożyczki w kwocie 18.274,05 zł, na podstawie której pozwany zobowiązał się do jej spłaty w 48 ratach płatnych w kwotach i terminach określonych w harmonogramie spłat stanowiącym załącznik do przedmiotowej umowy, przy czym ostatnia rata miała być płatna do dnia 18.01.2013 r. Strony w/w umowy ustaliły w jej paragrafie 2 pkt 11, iż w przypadku zwłoki z zapłatą co najmniej dwóch pełnych rat za co najmniej dwa okresy płatności Bank wezwie pozwanego korespondencyjnie do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki. W przypadku zaś nieuregulowania zaległości w powyższym terminie, Bank ma prawo do wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

Jednocześnie pozwany poddał się egzekucji w zakresie roszczeń Banku wynikających z tej umowy i upoważnił Bank do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego do kwoty zadłużenia 54.822,15 zł, a nadto strony umowy ustaliły, że Bank może wystąpić o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności najpóźniej w terminie do 18.01.2016 r. Strony umowy postanowiły, że integralną jej częścią jest Regulamin udzielania pożyczek i kredytów przez (...) Bank S.A., zaś pozwany oświadczył, że zapoznał się z tym Regulaminem przed zawarciem umowy, (dowód: umowa pożyczki i regulamin - k. 28-29,33-35)

Pozwany T. P. nie zapłacił ani jednej raty pożyczki, gdyż nie miał na to środków finansowych, bowiem był obciążony spłatami z tytułu wielu innych kredytów jakie zaciągnął w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Pismem z dnia 15.09.2009 r. (...) Bank S.A. wypowiedział pozwanemu umowę pożyczki z dnia 6.01.2009 r.

(dowód: zeznania pozwanego -k. 77, pismo (...) Bank S.A. - k .69, 68)

Wnioskiem z dnia 26.01.2011 r. (data stempla pocztowego na kopercie) skierowanym do Sądu Rejonowego w Świdnicy (...) Bank S.A. we W. wniósł o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 13.01.2011 r., na

mocy którego pozwany winien był zapłacić bankowi kwotę wymagalnego roszczenia w wysokości 21.145,58 zł z tytułu umowy pożyczki z dnia 6.01.2009 r. nr (...). W uzasadnieniu wniosku podano min., że bank wypowiedział pozwanemu przedmiotową umowę. Postanowieniem z dnia 8.02.2011 r. Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym w Świdnicy nadano klauzulę wykonalności opisanemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu i w dniu 30.05.2011 r. w/w bank potwierdził odbiór przedmiotowego tytułu wykonawczego, (dowód: wniosek o nadanie klauzuli wykonalności i postanowienie z dnia 8.02.2011 r.- w aktach sprawy I (...))

W dniu 7.06.2013 r. (...) Bank S.A. zawarł ze stroną powodową umowę cesji wierzytelności, na mocy której wierzytelność tego banku w stosunku do pozwanego wynikająca z przedmiotowej umowy pożyczki została scedowana na powoda. Zawiadomienie o cesji zostało wysłane do pozwanego listem poleconym w dniu 14.06.2013 r. Jednocześnie pismem z dnia 10.06.2013 r. wezwano pozwanego do zapłaty kwoty 31.508,57 zł, lecz pozwany zapłaty tej nie dokonał.

(dowód: pisma (...) Bank S.A. -k. 40,41, 68; zeznania pozwanego, umowa cesji wierzytelności -k. 36-39)

Sąd zważył:

Poza sporem pozostaje fakt zawarcia przez pozwanego w dniu 6.01.2009 r. umowy pożyczki opisanej wyżej, jak też wszystkie pozostałe fakty ustalone przez Sąd, w tym także data jej wypowiedzenia.

Istota sporu sprowadza się zatem do ustalenia czy zasadny jest zarzut pozwanego o przedawnieniu roszczenia.

Zgodnie z art. 118 kc, na który powołuje się pozwany, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Nie ulega wątpliwości, że roszczenia powoda objęte żądaniem pozwu w niniejszej sprawie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jednocześnie zgodnie z art. 120 par. 1 kc bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, zaś przerwanie biegu przedawnienia następuje przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia (art. 123 par. 1 kc).

Poza sporem pozostaje fakt złożenia przez pierwotnego wierzyciela wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...)1 l/P z dnia 13.01.2011 r., na mocy którego pozwany winien był zapłacić bankowi kwotę wymagalnego roszczenia w wysokości 21.145,58 zł z tytułu umowy pożyczki z dnia 6.01.2009 r. nr (...). Zatem, zdaniem Sądu, złożenie przedmiotowego wniosku przerwało bieg terminu przedawnienia. Na poparcie tego stanowiska przywołać należy ugruntowane i dominujące już od lat orzecznictwo zarówno Sądu Najwyższego, jak i sądów powszechnych, które Sąd I-ej instancji w całości podziela, w tym uchwałę SN składu 7 sędziów SN z dnia 31 stycznia 2002 r., III CZP 72/01, OSNC 2002/9/107 oraz postanowienie SN z dnia 9 maja 2003 r., V CK 13/03 i V CK 24/03, w których sąd ten jednoznacznie zaznaczył, iż uregulowanie, o którym mowa w art. 123 par. 1 kc i art. 124 par. 2 kc odpowiada fundamentalnemu założeniu instytucji przedawnienia, według którego termin przedawnienia nie może biec, jeżeli uprawniony nie ma możliwości realizowania roszczenia oraz, że wniosek o nadanie tytułowi egzekucyjnemu, także pozasądowemu, klauzuli wykonalności przerywa bieg przedawnienia (także: uchwała SN z dnia 16 stycznia 2004 r., III CZP 101/03; wyrok SA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2014 r., VI Ca 381/13).

Z tych więc względów należało uznać, że w wyniku złożenia w dniu 26 stycznia 2011 r. do sądu wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu opisanemu wyżej doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia co oznacza, że żadanie pozwu jest w całości zasadne.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art. 98 par. 1 kpc.