Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 grudnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący - SSR Beata Kalińska

Protokolant –sekr. sąd. Jolanta Jarmołowicz

w obecności oskarżyciela publ. nie stawił się – zawiadomiony wokandą

po rozpoznaniu w dniu 08/12/2014r., sprawy

P. I. (1)

s. H. i H. z domu (...)

ur. (...) w G.

obwinionego o to, że:

w dniu 21.11.2013r. o godz. 15:15 w lokalizacji R. (...) PNW. (...) kierując pojazdem marki J. nr rej (...) nie zastosował się do ograniczenia prędkości, w ten sposób, że na obszarze zabudowanym, a więc na odcinku obowiązywania ograniczenia prędkości do 50 km/h kierował pojazdem z prędkością 75 km/h, tj. przekroczenie o 25 km/h

- tj. za wykroczenie z art. 92a Ustawy z dnia 20 maja 1971r. kw (Dz.U. 2013 poz. 482 ze zm.) w związku z art. 20 ust. 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. – Prawo o Ruchu Drogowym (Dz. U. z 2012r., poz. 1137 ze zm.)

ORZEKA

I.  obwinionego P. I. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 92a Ustawy z dnia 20 maja 1971r. kw (Dz.U. 2013 poz. 482 ze zm.) w związku z art. 20 ust. 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. – Prawo o Ruchu Drogowym (Dz. U. z 2012r., poz. 1137 ze zm.) i za to z mocy art. 92a kw skazuje go na karę grzywny w wymiarze 200,- (dwieście) złotych;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100,- (sto) złotych i opłatą w kwocie 30,- (trzydzieści) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 8 grudnia 2014r. uznał obwinionego P. I. (1) za winnego popełnia wykroczenia z art. 92akw w zw. z art. 20ust.1 Prawa o ruchu drogowym tj. , że w dniu 21.11.2013r. o godz.15:15 w lokalizacji R. ( (...) DK (...)) (...).(...) kierując pojazdem marki J. nr rej. (...) nie zastosował się do ograniczenia prędkości , w ten sposób , że na obszarze zabudowanym , a więc na odcinku obowiązywania ograniczenia prędkości do 50km/h kierował pojazdem z prędkością 75 km/h tj. przekroczenie o 25km/h i za to skazał go na karę grzywny w wymiarze 200złotych oraz obciążył kosztami posterowani i opłatą w wysokości 130złotych.

Obwiniony P. I. (1) z zawodu (...), pozostaje na utrzymaniu zony(...) . Nie ma nikogo na sowim utrzymaniu. Nie był uprzednio karany ani leczony(...).

(dane osobopoznawcze k.37).

Główny Inspektorat Transportu Drogowego w raporcie nr (...) na podstawie urządzenia rejestrującego F. C. nr 295 ujawnił w dniu 21.11.2013r. o godz.15:15 ;18 popełnienie wykroczenia polegające na przekroczeniu dopuszczalnej prędkości o 25km/h w terenie zabudowanym w miejscowości R. przez pojazd m-ki J. nr rej. (...), którego właścicielem / użytkownikiem był P. I. (2) zamieszkały w O. przy ul.(...). W związku z tym , że właściciel lub posiadacz pojazdu na żądanie uprawnionego organu ma obowiązek wskazać , komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie , został pod w/w adres przesłane trzy formularze oświadczeń sprawcy , właściciela ,posiadacza pojazdu z zadaniem odpowiedniego wypełnienia jednego z nich i odesłania pocztą na adres Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego w R.. Do pisma zostało załączona informacja , że niewypełnienie w zakreślonym terminie oświadczenia wraz z częścią B będzie skutkowało wezwaniem do stawiennictwa w charakterze świadka , ponadto , że istnieje możliwość osobistego złożenia oświadczenia w jednej z delegatur terenowych Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego , został wskazany adres strony internetowej. Ponadto zostało załączone pouczenie o skutkach prawnych .jak w pkt. 1-13 pisma oraz w jaki sposób wypełnia się oświadczenia.

( d. pismo z dnia 10.02.2014r. przesłane do P. I. (2) k.9-9 verte)

Obwiniony P. I. (1) w dniu 18.02.2014r. wypełnił oświadczenie nr 1 , które wypełnia osoba , która kierowała pojazdem w chwili popełnienia wykroczenia ,zakreślił pouczenie o odmowie przyjęcia mandatu karnego w wysokości 100zł , co skutkowało skierowaniem sprawy z wnioskiem o ukaranie do Sądu. Wypełnił również część B oświadczenia zakreślając , że jest osobą której powierzono pojazd lub dysponował pojazdem. .Na karcie 12 pisma skierowanego do P. I. (2) umieścił adnotację , że odebrał w/w pismo z dopiskiem , że P. I. (2) nie jest użytkownikiem , mieszka za granicą .

( oświadczenia k.11-11 verte, pismo z dopiskiem k.12 świadectwo legalizacji ponownej.14, zdjęcie k.15.)

Pismem z dnia 23.07.201r. obwiniony został pouczony o prawie do złożenia wyjaśnień na piśmie.

( d. pismo Głównego Inspektoratu k.16-18)

Z kolei pismem z dnia 25.09.2014. Główmy Inspektorat Transportu Drogowego wezwał obwinionego do stawiennictwa w charakterze osoby co do , której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie.

( pismo k.20, wraz ze wskazaniem kontaktu telefonicznego z osobą prowadzącą postępowanie )

Z uwagi na niestawiennictwo obwinionego w Inspektoracie odstąpiono od jego przesłuchania.

( notatka urzędowa z 10.10.2014r. k.21)

W dniu 22.10.2014r. Główny Inspektor Transportu Drogowego skierował przeciwko obwinionemu wniosek o ukaranie przesłany do(...) (...) Sądu Rejonowego w Olsztynie.

Obwiniony P. I. (1) pismem z dnia 31.10,2014r. zakwestionował uprawnienia Inspektora Transportu Drogowego , że działał bez podstaw prawnych w celu wyłudzenia mandatu z fotoradaru , że nie został pouczony o swoich prawach Potwierdził , że w oznaczonym dniu dysponował pojazdem , bo właściciel przebywa za granicą , zaprzeczył kierowaniu pojazdem w dniu rejestracji przez fotoradar.

( d. wyjaśnienia obwinionego k.27)

Obwiniony przesłuchany na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Wyjaśnił , że po otrzymaniu zawiadomienia z instytucji, zweryfikował datę z kalendarzem i nie prowadził pojazdu tego dnia .Podał , że pojazd (...) pozostawił do jego użytkowania, począwszy od maja , czerwca 2012r.. Potwierdził wypełnienie oświadczenia , bo intencją obwinionego było poinformowanie , że jest w posiadaniu pojazdu , a właścicielem jest (...) przebywający za granicą . Nie wie ,jaka instytucja odebrała jego oświadczenie. nie przypominał sobie by podopisywał oświadczenie , że kierował pojazdem. Po okazaniu potwierdził swój podpis , ale zaznaczył , że nie po to by wskazywać siebie jako kierowcę . Zarzucił , że forma formularzy nie pozwala na komentarz. Na rozprawie stwierdził , że pojazdem mógł kierować któryś z młodszych synów lub pracownik. Nie pamiętał kto posiadał dowód rejestracyjny w dniu zdarzenia. Oświadczenia wypełnił dobrowolnie , ale nie zrozumiał do końca rubryk. Wyjaśnił , że nie ma wiedzy kto kierował pojazdem, a zdjęcie umożliwiłoby wskazanie kierowcy.

( d. wyjaśnienia obwinionego k.37-37verte)

Sąd zważył , co następuje.

Wyjaśnienia obwinionego ,co do faktu złożenia dobrowolnego oświadczenia , jak na k.11akt nie budzą wątpliwości. W oświadczeniu tym obwiniony wskazał siebie jako osobę, która kierowała pojazdem w dniu , w którym popełniono wykroczenie przekroczenia dopuszczalnej prędkości.

Obwiniony jak wynika z danych osobopoznawczych ,nie jest osobą (...). Podczas wypełnienia oświadczenia nr 1 miał również możliwość złożenia podpisu na oświadczeniach nr2oraz 3, które dotyczą wskazania komu został powierzony pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie oraz oświadczenie o tym , że nie wskazuje się osoby której pojazd został powierzony do kierowania lub używania w określonym czasie. Obwiniony dokonał wyboru , będąc świadom konsekwencji, wynikających z pouczeń załączonych do tego pisma. Miał również możliwość stawienia się osobiście w Inspektoracie oraz złożenia wyjaśnień na piśmie w zakreślonym czasie ,z czego nie skorzystał . Nie do przyjęcia jest argumentacja zaprezentowana przez obwinionego mająca zaświadczyć , że brakowało mu miejsca w rubrykach lub , że są one niezrozumiałe. Interpretacja przepisów dokonana przez obwinionego, jak i dokonana przez niego ocena sytuacji , jawi się kuriozalną, zdaniem Sądu , zmierza w kierunku uniknięcia odpowiedzialności. Na uwzględnienie przez Sąd nie zasługuje zmiana stanowiska zaprezentowana przez obwinionego , że aktualnie nie przyznaje się do kierowania pojazdem , podczas , gdy tej treści oświadczenie podpisał i było ono powodem wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie. Zauważyć należy , że obwiniony nie pomylił się w czasie gdy wypełnił rubrykę o odmowie przyjęcia proponowanego mandatu karnego.

Obwiniony P. I. (1) , zdaniem Sądu, naruszył przepis art. 92a kw Podkreślić należy , że obwiniony , jako kierowca , któremu (...) użyczył pojazd i dokumenty oraz klucze miał pełną świadomość odpowiedzialności w razie przekroczenia dopuszczalnej prędkości jak i obowiązku udzielenia informacji w myśl art. 78ust.4i5 Prawa o ruchu drogowym.

Wyjaśnieniom obwinionego przeczą też zgromadzone w sprawie dokumenty

Reasumując , zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni potwierdza zawinienie obwinionego w zakresie popełnienia zarzucanego mu wykroczenia z art. 92a kw Obwiniony swoim zachowaniem naruszył porządek ruchu drogowego, nie stosując się do ograniczenia prędkości na trasie objętej pomiarem.

System znaków i sygnałów drogowych ma za zadanie porządkowanie ruchu i gwarantowanie jego bezpieczeństwa. Słusznie wskazuje się, że niestosowanie się do znaków, sygnałów lub poleceń zakłóca porządek ruchu i stanowi groźbę dla jego bezpieczeństwa (A. Gubiński (w:) T. Grzegorczyk, A. Gubiński, Prawo wykroczeń..., s. 218).

Każdy z uczestników ruchu drogowego , w tym obwiniony, jako kierujący pojazdem jest zobowiązany stosować się do istniejącego oznakowania, w tym do stosowania się do ograniczeń prędkości.. Przy wymiarze kary ,jako okoliczności obciążające , Sąd miał na uwadze wysoką szkodliwość społeczną jego czynu i lekceważenie obowiązujących przepisów.

Sąd nie dopatrzył się w postawie obwinionego , szczególnych okoliczności łagodzących poza niekaralnością .

W tych warunkach skazał obwinionego na karę grzywny w wymiarze 200złotych i uznał , że sytuacja materialna i rodzinna obwinionego, pozwala na obciążanie go kosztami postępowania i opłatą.

Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia obwinionego i odpowiada wymogom kary w zakresie prewencyjno-wychowawczego oddziaływania.