Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód W. Z. w pozwie złożonym w dniu 28 maja 2014 roku wniósł o obniżenie alimentów na rzecz dwojga dzieci – pozwanych M. Z. oraz O. Z. z kwoty po 1.200,- złotych do kwoty po 200,- złotych płatne do ich rąk (k. 3 pozew).

Pismem procesowym z dnia 24 lipca 2014 roku sprecyzował, iż wnosi o obniżenie alimentów od dnia wniesienia pozwu to jest od 28 maja 2014 roku (k. 95, k. 154).

Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa (k. 24 – 26, k. 61 - 63).

Pełnomocnik pozwanych również wniósł o oddalenie powództwa (k. 154).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwani są dorośli. M. Z. ma obecnie 21 lat, a O. Z. w dniu 22 maja 2014 roku skończyła 18 lat. Pochodzą z małżeństwa powoda i ich matki, które zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2008 roku w sprawie IV C 1425/07 (k. 5 wyrok).

M. Z. w roku szkolnym 2013/2014 był uczniem IV klasy Technikum – w sierpniu miał egzamin poprawkowy, który zdał i ukończył technikum informatyczne. Wcześniej powtarzał I klasę. Z tym, że nie przystąpił do matury. Zamierza zdawać egzamin maturalny w przyszłości (k. 28 zaświadczenie, k. 157, k. 238 zeznania pozwanego, k. 190 świadectwo ukończenia technikum, k. 191 – 192 deklaracja).

Obecnie zarejestrował się jako bezrobotny (k. 208 pismo). W okresie od 21 sierpnia 2014 roku do 31 października 2014 roku pracował jako operator (k. 209 pismo)

W czerwcu 2014 roku doznał urazu komunikacyjnego. Początkowo chodził w kołnierzu usztywniającym, musiał wykonać protezę zębową. Obecnie jest zdrowy (k. 29 – 33, k. 124 dokumentacja medyczna, k. 157, k. 238 zeznania pozwanego).

W 2013 roku M. Z. uzyskał przychód w kwocie 207,- złotych (k. 34 – 35 PIT). Podejmował pracę np. przy pracach inwentaryzacyjnych pracował 2 dni i zarobił 200,- złotych (k. 157, k. 238 zeznania pozwanego)

O. Z. w roku szkolnym 2013/2014 była uczennicą II klasy Liceum Ogólnokształcącego. Obecnie chodzi do III klasy (k. 65 zaświadczenie). W 2014 została uznana za osobę niepełnosprawną w stopniu lekkim na czas określony do dnia 10 lutego 2016 roku z powodu bólów głowy (k. 65 orzeczenie, k. 66 - 73 dokumentacja lekarska).

Pozwani mieszkają z matką, w domu stanowiącym własność powoda i jego pierwszej żony, z którego zostali eksmitowani. Eksmisja do chwili obecnej nie została wykonana (k. 149 wyrok, k. 156, k. 238 zeznania pozwanej).

O. Z. ma kłopoty z naczyniami krwionośnymi, jest diagnozowana w kierunku SM. Nie przyjmuje na stałe żadnych leków. Ponosi koszty szkoły – 400 – 500 złotych książki, 60,- złotych ubezpieczenie, składki około 20,- złotych miesięcznie (k. 156, k. 238 zeznania pozwanej).

Sąd ustalił, że jej koszty utrzymania miesięcznie pokrywa kwota około 1.300,- złotych. Na tę kwotę składa się 1/3 opłat związanych z zamieszkiwaniem to jest około 300,- złotych (około 300,- złotych prąd co 2 miesiące, około 200,- złotych gaz miesięcznie, około 260,- złotych woda co 2 miesiące, około 100,- złotych telefon miesięcznie, około 130,- złotych połowa czynszu oraz około 2000,- złotych węgiel na jeden sezon grzewczy – k. 36 – 50 rachunki). Koszty szkoły około 100 złotych miesięcznie w tym książki, zeszyty, przybory szkolne, ubezpieczenie, składki bieżące, około 500,- złotych wyżywienie, około 200,- złotych ubranie, około 100,- złotych środki czystości i kosmetyki, około 100,- złotych inne wydatki np. leczenie w czasie drobnych infekcji, dojazdy do lekarza w związku z diagnostyką czy wyjście do kina.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2008 roku w sprawie IV C 1425/07, powód W. Z. został zobowiązany do płacenia alimentów na rzecz wówczas małoletnich dzieci w kwocie po 1.200,- złotych miesięcznie do 10 każdego miesiąca poczynając do rąk matki z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności każdorazowej należności (k. 5 wyrok).

Istotnym jest również, że wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 13 maja 2011 roku w sprawie VI Ca 206/11 o podwyższenie alimentów ostatecznie ustalono alimenty w dotychczasowej wysokości. Sąd stanął na stanowisku, że wprawdzie potrzeby dzieci wzrosły o około 100,- złotych to jednak wcześniejsza kwota alimentów przekraczała potrzeby dzieci o 200,- złotych, a zatem te 100,- złotych matka dzieci może pokryć z własnych środków albowiem nie wykonuje już tak licznych starań osobistych z uwagi na wiek dzieci (k. 148 – 151 akt III RC 318/10 wyrok z uzasadnienie).

Powód W. Z. prowadził działalność gospodarczą. W dniu 31 grudnia 2013 roku skończył ostatni kontrakt, później wykonywał prace na zlecenie.

Mieszka od 2007 roku we własnym domu w Kulkówce. Prąd opłaca około 500,- złotych miesięcznie, butle gazowe kosztują około 65,- złotych i w okresie grzewczym to jest przez 5 – 6 miesięcy zużywa 2 – 5 na tydzień. Ochrona kosztuje 95,- złotych miesięcznie. Na wyżywienie wydaje około 1500,- złotych miesięcznie. Powód jest zdrowy adekwatnie do wieku (k. 155, k. 237 zeznania powoda).

Powód nie widuje się z pozwanymi od 2007 roku (k. 155, k. 237 zeznania powoda, k. 156, k. 238 zeznania pozwanej, k. 157, k. 238 zeznania pozwanego).

Powiatowy Urząd Pracy w G. posiada aktualnie oferty pracy w budownictwie na stanowisku pomocnika budowlanego z wynagrodzeniem 2.000,- złotych brutto oraz pomocnika dekarza z wynagrodzeniem do 3.000,- złotych brutto. Nie posiada ofert pracy dla informatyków (k. 186 pismo)

Powód w dniu 28 kwietnia 2014 roku zawiesił działalność gospodarczą (k. 97 pismo), a od maja 2014 roku został uznany za bezrobotnego bez prawa do zasiłku (k. 4, k. 98 decyzja). Powodowi w czerwcu 2014 roku odmówiono przejścia na emeryturę z uwagi na brak wymaganego okresu zatrudnienia (k. 99 pismo).

W 2013 roku powód osiągnął przychód na poziomie 168.000,- złotych (k. 104 -106 PIT).

W sierpniu 2014 roku przyznano powodowi prawo do zasiłku dla bezrobotnych od 6 sierpnia 2014 roku w kwocie 997,40 złotych brutto, a od 6 listopada 2014 roku w kwocie 783,20 złotych brutto (k. 153 decyzja).

Mimo zawieszenia działalności opłaca „koszty pochodne” około 1.500,- złotych miesięcznie (k. 155, k. 237 zeznania powoda)

Powód jest współwłaścicielem budynku spółdzielczego we współwłasności z pierwszą żoną w G., w którym zamieszkują pozwani z matką oraz nieruchomości w Kulkówce we współwłasności z drugą żoną – matką pozwanych, w której mieszka. Nie ma oszczędności. Jest właścicielem 10-letniego samochodu T. (...) (k. 156, k. 237 zeznania powoda).

Matka pozwanych pracuje w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z wynagrodzeniem 1.127,02 złotych netto (k. 164 zaświadczenie). Leczy się z powodu rwy kulszowej (k. 166 – 167 dokumentacja medyczna). W 2013 roku osiągnęła przychód na poziomie 12.127.76 złotych (k. 168 – 169 PIT).

Matka pozwanych w czerwcu 2014 roku uzyskała skierowanie do szpitala (k. 125, k. 126 skierowanie).

Sąd nie uwzględnił zeznań powoda w części w której wskazał, że utracił możliwości zatrudnienia i nie ma środków na płacenie bieżących alimentów. W ocenie Sądu nawet jeśli aktualnie powód nie ma zatrudnienia to po pierwsze uzyskuje zasiłek dla bezrobotnych, nie stracił nadal możliwości zarobkowania, a jedynie chwilowo stracił pracę i powinien szukać nadal pracy, ale przede wszystkim skoro w 2013 roku osiągnął przychód na poziomie niespełna 170.000,- złotych to z pewnością powinien mieć oszczędności. Pokreślenia wymaga że skoro powód nie wyrejestrował działalności gospodarczej a jedynie zawiesił to oznacza, że nie tylko liczy na to, że ponownie będzie pracował, a ponadto jak sam twierdzi płaci pochodne działalności gospodarczej, które wynoszą około 1500,- złotych (k. 155).

Sąd stoi na stanowisko, że niezależnie od aktualnego braku zleceń powód ma majątek. To działania powoda winny doprowadzić do uregulowania sytuacji prawnej i rozliczenia współwłasności wynikającej z wcześniejszych małżeństw. Wreszcie skoro powód ma środki w kwocie 1.500,- złotych miesięcznie na samo wyżywienie to tym bardziej winien mieć środki na utrzymanie dzieci, szczególnie córki.

Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanych albowiem są one potwierdzone załączonymi dokumentami.

Sąd nie uwzględnił załączonych paragonów, biletów kolejowych oraz biletów komunikacji miejskiej (k. 74 - 76, 82 - 92 124, k. 193) albowiem nie stanowią dowodu w sprawie. Nie wynika z nich kto i kiedy dokonał zakupu lub skasował bilet.

Sąd zważył co następuje:

Podstawą żądania jest treści art. 138 k.r.o., zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia (…) dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Pozwana O. Z. jest uczennicą III klasy liceum i nie uzyskuje własnych dochodów, a zatem jej rodzice są zobowiązani do pokrywania jej kosztów utrzymania.

Od ustalenia alimentów (kwiecień 2008) minęło ponad sześć lat, z tym, że od poprzedniego ustalania w przedmiocie alimentów (maj 2011) minęło nieco ponad trzy lata. Potrzeby O. co do zasady pozostają na tym samym poziomie. Kontynuuje naukę, jest diagnozowana, ale nie ponosi kosztów leczenia, za wyjątkiem drobnych infekcji, nadal mieszka z mamą i bratem, z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Jej rozwój w zakresie edukacji wymaga pokrywania kosztów podręczników, przyborów szkolnych, ale i niezbędnych kosztów szkoły – składek czy ubezpieczenia. Niewątpliwym są także potrzeby zakupu odzieży, środków czystości, kosmetyków i wyżywienia. Zmiana jaka nastąpiła nie wynika z ograniczonych potrzeb O. Z., a jedynie z tego, że w dacie wyroku rozwodowego powód wraził zgodę na płacenie alimentów w kwocie po 1.200,- złotych mimo ustalonych potrzeb dzieci na kwotę około 1.000,- złotych. W późniejszym wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie w maju 2011 roku ustalono możliwość partycypowania w kosztach utrzymania matki na kwotę około 100,- złotych na jedno dziecko. Obecnie matka dzieci pracuje zawodowo, z uwagi na wiek dzieci nie musi wykonywać osobistych starań o wychowanie i utrzymanie dzieci i w jeszcze większym zakresie na kwotę około 300 –złotych może partycypować w kosztach utrzymania córki. Tym bardziej, że jak poniżej wywiedziono syn może utrzymać się samodzielnie.

Jeśli chodzi o pozwanego M. Z. to zakończył edukacje i rozpoczął pracę, aktualny brak pracy nie powoduje utraty możliwości zarobkowych, a jedynie potrzebę poszukiwania kolejnej pracy. Nawet zamiar zdawania w przyszłości egzaminu maturalnego nie uniemożliwia mu podjęcia pracy. Nawet ucząc się do matury pozwany M. może uczyć się w weekendy, a w tygodniu pracować. W sytuacji M. zatem zaszła zasadnicza zmiana. W ocenie Sądu może się utrzymać samodzielnie i brak jest potrzeby dalszego korzystania z utrzymania rodziców.

Stosownie do art. 135 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a ponadto wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie (…) może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Co do pozwanego M. Z. Sąd uwzględniając zakres żądania uwzględnił powództwo w całości co do kwoty uznając, iż pozwany M. Z. może się samodzielnie utrzymać i ojciec nie jest zobowiązany do łożenia na jego utrzymanie. Powód nie wnosił alternatywnie innych żądań poza obniżeniem alimentów do kwoty 200,- złotych stąd orzeczono jak w wyroku. Z tym, że od 1 września 2014 roku to jest od daty ukończenia szkoły jako daty nabycia możliwości zarobkowych.

Co do pozwanej O. Z. uwzględniając jej usprawiedliwione potrzeby na kwotę 1.300,- złotych Sąd doszedł do przekonania, iż udział finansowy ojca w utrzymaniu dziecka winien pokrywać w większej części to jest w zakresie kwoty 1.000,- złotych, ponieważ mieści się to w jego możliwościach zarobkowych, tym bardziej, że powód nie zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej a jedynie zawiesił, a dochód z poprzedniego roku winien wygenerować oszczędności skoro powód wiedział, że ma obowiązek alimentacyjny wobec dzieci. W tym zakresie Sąd uwzględnił żądanie od dnia wniesienia pozwu – zgodnie z żądaniem, albowiem Sąd ustalił potrzeby córki na podobnym poziomie jak w maju 2011 roku.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo jako nieuprawnione.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć powodowi z pouczeniem.

G., dnia 2 grudnia 2014 roku.