Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 852/14

POSTANOWIENIE

Dnia 18 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jerzy Dydo

Sędziowie: SO Alicja Chrzan

SR Łukasz Kozakiewicz (del.)

Protokolant: Bogusława Mierzwa

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy

z wniosku P. B.

przy udziale W. B.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 11 sierpnia 2014 r., sygn. akt I Ns 457/13

p o s t a n a w i a:

I. zmienić zaskarżone postanowienie w pkt V w ten sposób, że oddalić wniosek uczestniczki o zasądzenie dopłat;

II. oddalić wniosek wnioskodawcy o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego;

III. przyznać adw. Ł. B. kwotę 2.214 zł zawierającą podatek VAT tytułem wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora uczestniczki postępowania.

Sygn. akt II Ca 852/14 ( transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia)

Początek tekstu

[Przewodniczący 00:00:00.838]

Postanowienie. Sąd Okręgowy w Świdnicy II wydział Cywilny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący: SSO Jerzy Dydo, sędziowie: SSO Alicja Chrzan i SSR Łukasz Kozakiewicz (del.) po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 roku w Świdnicy na rozprawie sprawy z wniosku P. B. przy udziale W. B. o podział majątku wspólnego na skutek apelacji wnioskodawcy od postanowienia Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 11 sierpnia 2014 roku sygn. akt I Ns 457/13 postanawia: I. Zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie V w ten sposób, że oddalić wniosek uczestniczki o zasądzenie dopłat. II. Oddalić wniosek wnioskodawcy o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego. III. Przyznać adwokatowi Ł. B. kwotę 2.214 złotych zawierającą podatek VAT tytułem wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora uczestniczki postępowania. Proszę usiąść, Sąd wygłosi uzasadnienie postanowienia. Zarzuty apelacji w szczególności naruszenia prawa procesowego i materialnego są trafne. Sąd rzeczywiście dokonał sprzecznych ustaleń w zakresie ustalenia na czyją rzecz były dokonane darowizny. Tymczasem darowizny te zostały wykazane dokumentami, a jeżeli chodzi o oświadczenia woli ujęte w formie pisemnej, czyli wyrażone w dokumencie, to sens tych oświadczeń ustala się przyjmując za podstawę wykładni przede wszystkim tekst dokumentu. W procesie jego interpretacji podstawowa rola przypada językowym regułom znaczeniowym (uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z 29 czewca 1995 roku, III CZP 66/95). Trzeba mieć na uwadze również to co powiedzieli świadkowie. W 95 roku, w czasie kiedy zostało zawarte małżeństwo uczestników postępowania i kiedy był dokonywany zakup tej nieruchomości będącej przedmiotem tutaj sporu - to byli młodzi ludzie, którzy w ogóle nie pracowali, wnioskodawca wrócił z wojska, uczestniczka była w ciąży, też nie pracowała, nie posiadali wówczas żadnego majątku odrębnego. Mieszkanie zostało zatem zakupione z darowizn dokonanych przez członków rodziny wnioskodawcy, zarówno ojczyma jak i dziadków, wujka. I z zeznań świadków również wynika, że darowizny były dokonywane nie w dacie 31 grudnia 95 tylko wcześniej - wtedy kiedy były płacone raty. Jest oczywiste, że te umowy zostały sporządzone 31 grudnia dla celów podatkowych. Darczyńcy pewnie dowiedzieli się, że darowizny podlegają opodatkowaniu i dlatego spisali te darowizny. Z darowizn wynika jednoznacznie, że obdarowanym jest wnioskodawca. Dlatego też nie można tutaj przyjąć, tak jak Sąd Rejonowy przyjął i ustalił, że przynajmniej co do 14 tysięcy złotych to były darowizny dokonane na rzecz obojga małżonków wówczas. Należy również zauważyć, że pierwsze 3 raty za mieszkanie były płacone odpowiednio: w maju, w kwietniu i 3 lipca 95, a więc wszystkie przed zawarciem małżeństwa. W tym względzie w ogóle nie ma tutaj możliwości, żeby twierdzić, że te wpłaty w wysokości 10.941 złotych to były dokonywane z majątku wspólnego. W tym zakresie wchodzi w grę przepis art. 33 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego "przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności majątkowej nie wchodzą do majątku wspólnego". Również pozostałe raty wpłacane w sierpniu, wrześniu i w grudniu były wpłacone z darowizn uzyskanych od członków wnioskodawcy i to darowizn dokonanych na rzecz wnioskodawcy. W takiej sytuacji cała cena nabycia nieruchomości została zapłacona z majątku odrębnego wnioskodawcy. Nie ma więc w tej sytuacji żadnych możliwości zasądzenia jakichkolwiek dopłat i w tym zakresie roszczenia uczestniczki postępowania są bezpodstawne. Zarzut apelacji naruszenia art. 33 par. 2 i art. 45 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz, tak jak tutaj Sąd wymienił, 33 pkt 1 jest trafny. Z tego względu Sąd zmienił zaskarżone postanowienie na podstawie art. 386 par. 1 i w tym zakresie zaskarżonym dotyczącym punktu V, i oddalił wniosek o zasądzenie dopłat. Jeżeli chodzi natomiast o wniosek o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego to był on niezasadny, ponieważ tutaj podstawą rozstrzygnięcia o kosztach jest przepis art. 520 par. 1 Kodeksu postępowania cywilnego i w takim zakresie jeżeli chodzi o sprawy gdzie nie ma sporu a podział majątku wspólnego jest sprawą niesporną, ma na względzie zapewnienie interesów wszystkich uczestników postępowania w takim przypadku nie zasądza się kosztów postępowania apelacyjnego na rzecz wnioskodawcy nawet jeżeli apelacja jego jest słuszna. Sąd przyznał również koszty wynagrodzenia kuratorowi, który był powołany z urzędu, zgodnie ze stawkami i przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości.

[koniec części 00:07:03.552]

II Ca 852/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE