Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 1561/12

POSTANOWIENIE

Dnia 14 września 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSA Marek Górecki (spr.)

Sędziowie: SA Ewa Staniszewska

SA Jacek Nowicki

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku uprawnionego J. S.

przy uczestnictwie obowiązanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

o udzielenie zabezpieczenia

na skutek zażalenia uprawnionego na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt IX GCo 240/12

postanawia:

1.  oddalić zażalenie,

2.  zasądzić od uprawnionego na rzecz obowiązanego kwotę 630 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym.

Jacek Nowicki Marek Górecki Ewa Staniszewska

I ACz 1561/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek o zabezpieczenie roszczenia wywodzonego z art. 287 ust. 1 w zw. z art. 292 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej poprzez zakazanie obowiązanemu (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. korzystania w sposób zawodowy i zarobkowy z tkanin tapicerskich oznaczonych słowem (...) i zajęcie tych tkanin.

W zażaleniu na to postanowienie uprawniony wniósł o jego zmianę i uwzględnienie wniosku, zarzucając: naruszenie art. 730 1 § 1 kpc poprzez jego niezastosowanie mimo uprawdopodobnienia naruszenia przysługującego mu wyłącznego prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, art. 233 kpc poprzez niewszechstronne rozpatrzenie materiału dowodowego, prowadzące do błędnego przekonania, że roszczenie wnioskodawcy nie zostało uprawdopodobnione i niedokonanie oceny ogólnego wrażenia jakie wywołują porównywane wzory przemysłowe, naruszenie art. 104 i 105 ust. 3 i 4 ustawy prawo własności przemysłowej poprzez jego błędną wykładnię, zakładającą że sąd, nie posiadając przymiotu zorientowanego użytkownika, nie jest kompetentny do oceny ogólnego wrażenia wywoływanego przez wzory przemysłowe.

W odpowiedzi na zażalenie obowiązany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od uprawnionego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zasadnie Sąd Okręgowy uznał roszczenie z art. 287 ust. 1 w zw. z art. 292 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej za nieuprawdopodobnione i jako takie nie podlegające zabezpieczeniu na podstawie art. 730 1 § 1 kpc.

Samo twierdzenie, że tkaniny obiciowe pod nazwą (...) wprowadzone do obrotu przez pozwanego, z punktu widzenia „zorientowanego użytkownika”, oceniającego na podstawie „ogólnego wrażenia” są takie same jak tkaniny uprawnionego objęte ochroną wynikającą z rejestracji wzoru przemysłowego (Rp- (...)), to za mało by przyjąć, że sytuacja taka zachodzi.

Trafnie Sąd pierwszej instancji wskazał, że pojęcie „zorientowanego użytkownika”, którym operują przepis art. 104 i 105 powołanej wj ustawy, oznacza osobę, która stale używa danego towaru i w związku z tym ma pewną wiedzę na temat tego rodzaju wzorów. Może nim być bardzo uważny konsument, który wie czego szuka i zwraca uwagę na wszystkie widoczne elementy. Oczywiście pojęcie to jest pewnym tworem normatywnym – ale o określonych cechach, stąd ocena podobieństwa produktów przez pryzmat „ogólnego wrażenia” musi odbyć się z wykorzystaniem czynnika w pewnym stopniu fachowego. Wobec nieposiadania przez Sąd przymiotu „zorientowanego użytkownika”, nie mógł on uprawdopodobnionego charakteru roszczenia wywodzić z własnej oceny ogólnego wrażenia konfrontowanych produktów. Tkaniny obiciowe są na tyle specyficznym wytworem, że w istocie wszystkie są do siebie podobne i trudno bez specjalistycznej wiedzy i szczegółowych badań ocenić różnice między nimi. Kierowanie się pierwszymi odczuciami osoby niezorientowanej w specyfice tych produktów, mogłoby spowodować, że uznając podobieństwo tkanin zbyt pochopnie zakazywałoby się ich produkcji i dystrybucji, co mogłoby spowodować nieodwracalne skutki dla obowiązanego.

Nie tyle zatem Sąd Okręgowy uchylił się od oceny porównywanych produktów, co uznał roszczenie, nie poparte żadnym specjalistycznym materiałem, za nieuprawdopodobnione. Słusznie wskazał, że rzeczą uprawnionego było uwiarygodnienie roszczenia chociażby za pomocą opinii prywatnych, które choć mają tylko moc dokumentu prywatnego, to w postępowaniu zabezpieczającym stanowią środek uprawdopodobnienia roszczeń (vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 16 września 2009 r. I ACz 739/09 LEX nr 517363)

Dysponując takim materiałem dowodowym jaki zaoferował uprawniony, zasadnie Sąd pierwszej instancji odmówił udzielenia zabezpieczenia.

W tym stanie rzeczy zażalenie oddalono, a to na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc. Na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc zasądzono od uprawnionego na rzecz obowiązanego poniesione koszty zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej w wysokości 630 zł, ustalonej na podstawie § 2 ust. 1, § 10 pkt 20 w zw. z § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu (Dz. U Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.)

Jacek Nowicki Marek Górecki Ewa Staniszewska

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13