Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 26 listopada 2012 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2012 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa: A. S. i G. F.

przeciwko: S. M. S. z. o. w K.

o zapłatę kwoty 14.546,00 zł

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 14.391,90 zł (czternaście tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt jeden złotych dziewięćdziesiąt groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.07.2012 r. do dnia zapłaty,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 3.145,00 zł tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 2.400,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. Akt V GC 399/12

UZASADNIENIE

Powodowie A. S. i G. F. w pozwie z dnia 19 lipca 2012 roku wnieśli o zasądzenie od pozwanego S. M. s. z. o. o. w K. kwoty 14.546,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu żądania powodowie wskazali, iż wykonali na rzecz pozwanej spółki naprawę dachu i wystawili fakturę numer (...) na kwotę 101.284,41 złotych z terminem płatności do dnia 22 stycznia 2010 roku. Pozwana spółka uregulowała zobowiązanie w dniu 03 marca 2011 roku w kwocie 19.284,41 złotych oraz w dniu 14 marca 2011 roku w kwocie 82.000 złotych. Z uwagi na kilkunastomiesięczne opóźnienie w płatnościach powodowie otrzymane wpłaty zaliczyli na odsetki a pozostałą część na świadczenie główne informując pozwaną o sposobie zarachowania wpłat. Nadal do zapłaty przez pozwaną z faktury numer (...) pozostała zatem kwota należności głównej w wysokości 12.246,00 złotych. Od tej kwoty powodowie naliczyli również odsetki od dnia 15 marca 2011 roku ( po terminie ostatniej wpłaty) do dnia wniesienia pozwu w wysokości 2.300,00 złotych. Łącznie żądanie objęte pozwem ( 14.546,00 złotych ) stanowi kwotę należności głównej ( 12.246,00 złotych) oraz odsetek ( 2.300,00 złotych ). Przy czym powodowie każdorazowo naliczali odsetki w wysokości wynikającej z ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany przyznał, iż był związany z powodami umową na remont dachu budynku przy ulicy (...) w K.. Przyznał również, iż za wykonane prace zapłacił powodom po upływie terminu płatności. Pozwany potwierdził, iż zobowiązanie z faktury na kwotę 101.284,41 złotych zapłacił w dwóch ratach, w dniu 03 marca 2011 roku w kwocie 19.284,41 złotych i w dniu 14 marca 2011 roku w kwocie 82.000 złotych. Pozwany nie zgodził się jednak z dokonanym przez powodów sposobem zaliczenia zapłaty należności za fakturę numer (...), sposobem naliczenia odsetek oraz podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. Pozwany wskazał, iż powodowie bezpośrednio po otrzymanej zapłacie nie informowali go o sposobie rozliczenia wpłaty to znaczy, iż wpłata zostanie zaliczona na poczet odsetek a następnie na poczet należności głównej. Taką informację otrzymał kilka miesięcy później. Pozwany podkreślił, iż gdyby został poinformowany wcześniej zapłaciłby pozostałą należność główną wraz z odsetkami. Pozwany podniósł także, iż powodowie mogą domagać się wyłącznie odsetek ustawowych wobec treści umowy stron. Ostatecznie pozwany wskazał, iż niezapłacona część należności głównej uległa przedawnieniu a okres przedawnienia upłynął w dniu 22 stycznia 2012 roku.

Sąd ustalił:

Powodowie A. S. i G. F. prowadzą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz wspólnie tworzą spółkę cywilną.

( odpis z ewidencji k: 8,9, umowa spółki cywilnej k: 10)

Pozwany jest spółką prawa handlowego.

( odpis z KRS k: 11-12)

Powodowie wykonali na rzecz pozwanego naprawę dachu budynku przy ulicy (...) w K. i wystawili z tego tytułu w dniu 23 grudnia 2009 roku fakturę numer (...) na kwotę 101.284,41 złotych z terminem płatności do dnia 22 stycznia 2010 roku.

( odpis faktury k:13)

Wysokość tego zobowiązania została potwierdzona przez pozwanego w dniu 12 stycznia 2011 roku

( potwierdzenie salda k: 26-28)

W dniu 14 lutego 2011 roku powodowie wezwali pozwanego do zapłaty zaległych zobowiązań z kilkudziesięciu faktur, w tym zobowiązań z faktury numer (...) dokonując jednocześnie wyliczenia ustawowych odsetek od zobowiązań na dzień 28 lutego 2011 roku

( wezwanie do zapłaty k: 22-23)

W dniu 03 marca 2011 roku pozwany wpłacił na rzecz powodów kwotę 19.284,41 złotych tytułem zobowiązania z faktury numer (...), zaś w dniu 14 marca 2011 roku kwotę 82.000 złotych.

( okoliczność bezsporna)

Dokonywane przez pozwanego wpłaty powodowie zaliczali na odsetki a następnie na należność główną.

( zawiadomienie z dnia 01 grudnia 2011 roku k: 19)

Wpłaty pozwanego na poczet zobowiązania objętego fakturą numer (...) powodowie zaliczyli przede wszystkim na odsetki wyliczone od należności głównej z tej faktury jako odsetki podatkowe oraz zaległe świadczenie główne przesyłając pozwanemu informację o sposobie zaliczenia dokonanych wpłat.

(zawiadomienie z dnia 19 lipca 2012 k: 24 )

Po zaliczeniu wpłat wysokość zobowiązania głównego pozwanego z tej faktury powodowie określili na 12.246,00 złotych oraz wyliczyli dalsze odsetki podatkowe od kwoty 12.246,00 złotych za okres od dnia 15 marca 2011 roku do dnia 19 lipca 2012 roku w kwocie 2.300,00 złotych wzywając pozwanego do zapłaty.

( wezwanie do zapłaty k: 25)

Odsetki podatkowe zastosowane przez powodów do wyliczenia wynosiły odpowiednio

- w okresie od dnia 25 czerwca 2009 roku do dnia 08 listopada 2010 roku – 10 % rocznie

- w okresie od dnia 09 listopada 2010 roku do dnia 19 stycznia 2011 roku – 12% rocznie

-w okresie od dnia 20 stycznia 2011 roku do dnia 05 kwietnia 2011 roku – 12,5 % rocznie

-w okresie od dnia 06 kwietnia 2011 roku do dnia 11 maja 2011 roku – 13 % rocznie

-w okresie od dnia 12 maja 2011 roku do dnia 08 czerwca 2011 roku – 13,5% rocznie

- w okresie od dnia 09 czerwca 2011 roku do dnia 09 maja 2012 roku – 14% rocznie

-w okresie od dnia 10 maja 2012 roku – 14,5 % rocznie

( okoliczność bezsporna)

Sąd zważył

Bezsporne między stronami było, iż powodowie wykonali na rzecz pozwanej spółki naprawę dachu i wystawili fakturę numer (...) na kwotę 101.284,41 złotych z terminem płatności do dnia 22 stycznia 2010 roku. Pozwany w odpowiedzi na pozew, uzasadniając podniesiony zarzut przedawnienia wskazał, iż roszczenie powodów uległo przedawnieniu- stosownie do dwuletniego terminu przedawnienia mającego zastosowanie w przypadku umów o dzieło- w dniu 22 stycznia 2012 roku. Oznaczało to zatem, iż pozwany nie kwestionował przyjętego w fakturze terminu płatności wskazanego na dzień 22 stycznia 2010 roku. Powodowie określając swoje żądanie w pozwie twierdzili, iż w sprawie winny znaleźć zastosowanie przepisy ustawy z dnia 12 czerwca 2003 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych i w oparciu o tę ustawę dokonywali wyliczenia zaległych odsetek od należności głównej. Sąd nie zgodził się z tym poglądem, albowiem powodowie nie wykazali, iż spełnione zostały przesłanki określone w art. 5, 6 lub7 powołanej ustawy. Żadna ze stron sporu nie przedstawiła pisemnej umowy, pomimo twierdzenia, iż taka umowa wiązała strony. Sąd dokonując analizy faktycznej i prawnej sporu przyjął zatem kierując się bezspornymi twierdzeniami stron, iż strony wiązała umowa o dzieło ( naprawa dachu) o wartości i terminie wymagalności roszczenia podanym w fakturze numer (...), zaś powodowie byli uprawnienia do naliczania pozwanemu wyłącznie odsetek ustawowych za opóźnienie w płatności zobowiązań na podstawie art. 481 k.c. W tym miejscu należy również wskazać, iż pierwotnie powodowie naliczali pozwanemu odsetki ustawowe o czym świadczyło pismo z dnia 14 lutego 2011 roku a dopiero w piśmie z dnia 02 grudnia 2011 roku zastosowali odsetki podatkowe.

Zarówno powodowie jak i pozwany zgodnie twierdzili, iż pozwana spółka dokonała wpłat na poczet zobowiązania z faktury numer (...) w dniu 03 marca 2011 roku w kwocie 19.284,41 złotych oraz w dniu 14 marca 2011 roku w kwocie 82.000 złotych. Z uwagi na kilkunastomiesięczne opóźnienie w płatnościach powodowie otrzymane wpłaty zaliczyli na odsetki od należności głównej z tej faktury a pozostałą część na świadczenie główne informując pozwaną o sposobie zarachowania wpłat. Powodowie przyjęli, iż nadal do zapłaty przez pozwaną z faktury numer (...) pozostała kwota należności głównej w wysokości 12.246,00 złotych. Od tej kwoty powodowie naliczyli również odsetki w wysokości odsetek podatkowych od dnia 15 marca 2011 roku do dnia wniesienia pozwu w wysokości 2.300,00 złotych. Łącznie żądanie objęte pozwem ( 14.546,00 złotych ) stanowiło kwotę należności głównej ( 12.246,00 złotych) oraz odsetek podatkowych ( 2.300,00 złotych ).

Skoro – jak ustalono powyżej- za opóźnienie w spełnieniu przez pozwanego świadczenia pieniężnego powodom przysługiwało wyłącznie prawo naliczania odsetek ustawowych, stąd też od wpłaconej w dniu 03 marca 2011 roku przez pozwanego kwoty 19.284,41 złotych odsetki ustawowe wyniosły 2.781,71 złotych ( 13% za okres od dnia 23 stycznia 2010 roku do dnia 03 marca 2011 roku), zaś od wpłaty dokonanej w dniu 14 marca 2011 roku w wysokości 82.000 złotych odsetki ustawowe wyniosły 12.149,48 złotych. ( 13% za okres od dnia 23 stycznia 2010 roku do dnia 14 marca 2011 roku). Ponieważ jednak powodowie stosując stawkę odsetek podatkowych wyliczyli te odsetki na kwotę łączną 12.246,00 złotych a zatem niższą, Sąd stosownie do treści art. 321 k.p.c. przyjął tę kwotę jako podstawę do dalszych ustaleń. Dokonane przez pozwanego wpłaty dwie wpłaty w łącznej kwocie 101.284,41 złotych na poczet zobowiązania z faktury numer (...) powodowie zaliczyli przede wszystkim na zaległości odsetkowe od należności głównej, czyli na poczet kwoty 12.246,00 złotych a następnie na zalegające świadczenie główne z tej faktury. Powodowie postąpili zgodnie z treścią art. 451 k.c. stanowiącego, iż to co przypada na poczet danego długu wierzyciel może przede wszystkim zaliczyć na związane z tym długiem należności uboczne oraz na zalegające świadczenia główne. Powodowie zawiadomili pozwanego o dokonanym rozliczeniu wpłat i wezwali do spełnienia pozostałej części świadczenia. Pozwany w odpowiedzi na pozew twierdził, iż gdyby wcześniej otrzymał informację o sposobie zarachowania wpłat, to spłaciłby zobowiązanie główne wraz z odsetkami. Dla Sądu nieistotne były motywy działania pozwanego przy rozstrzyganiu sporu. Podkreślenia jednak wymaga, iż pozwany pierwszych wpłat na poczet zobowiązania z faktury numer (...) dokonał dopiero w marcu 2011 roku, podczas gdy świadczenie to było już wymagalne od stycznia 2010 roku. Ze spłatą zobowiązania czekał zatem kilkanaście miesięcy, trudno zatem uznać, iż pozostałą część zobowiązania uregulowałby wcześniej. Wskazać również należy, iż już w 2011 roku powodowie informowali powoda, iż w związku z nieterminowym regulowaniem zobowiązań dokonane przez pozwanego wpłaty zaliczają w pierwszej kolejności na odsetki od należności głównej a następnie na należność główną. Wbrew twierdzeniom pozwanego powodowie nie dokonali zmiany sposobu zaliczenia wpłat pozwanego. Wpłaty te zgodnie z dyspozycją pozwanego zostały przez powodów zaliczone na poczet zobowiązania określonego w fakturze numer (...), przy czym powodowie skorzystali z uprawnienia ustawowego – art. 451 k.c. a ta decyzja nie była już zależna od woli pozwanego.

Sąd nie podzielił poglądu pozwanego, iż roszczenie powodów uległo dwuletniemu przedawnieniu. Roszczenie powodów było wymagalne od 22 stycznia 2010 roku. W dniu 13 stycznia 2011 roku pozwany uznał roszczenie potwierdzając saldo zobowiązań, zaś w dniach 03 marca 2011 roku i 14 marca 2011 roku dokonał wpłat na poczet tego zobowiązania, a zatem uznanie roszczenia przez pozwanego spowodowało przerwanie biegu przedawnienia. ( art. 123 k.c.). Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. ( art. 124 k.c.). Od 14 marca 2011 roku rozpoczął się zatem na nowo bieg dwuletniego terminu przedawnienia, a skoro wytoczenie powództwa nastąpiło w dniu 19 lipca 2012 roku, stąd też roszczenie powodów nie uległo przedawnieniu.

Od zaległej części należności głównej w kwocie 12.246,00 złotych powodom przysługiwały odsetki ustawowe za okres od dnia 15 marca 2011 roku do dnia wytoczenia powództwa, czyli 19 lipca 2012 roku, które wyniosły 2.145,90 złotych, czyli łącznie kwota 14.391,90 złotych. Sąd orzekł zatem jak w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 646 k.c., zaś dalej idące powództwo oddalił. O dalszych odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 482 k.c.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zobowiązując pozwanego do zwrotu powodom kwoty opłaty sądowej (728,00 złotych), kosztów zastępstwa procesowego w związku z pełnomocnictwem udzielonym radcy prawnemu A. K. ( 2.400,00 złotych ) i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa ( 17,00 złotych)

Sąd oddalił wniosek powodów o ich przesłuchanie, albowiem przesłuchanie miało dotyczyć kwestii związanych z zawieraniem umów, wykonywania prac, sposobu powiadomienia pozwanej o sposobie zaliczenia wpłat, wzywania pozwanej do zapłaty a okoliczności te zostały już stwierdzone dokumentami.