Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Kz 1058/11

POSTANOWIENIE

Dnia 4 stycznia 2012 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Stanisław Jabłoński

Sędziowie: SSO Joanna Żelazny

SSO Krzysztof Głowacki (spr.)

Protokolant Aneta Malewska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Tomasza Fedyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 4 stycznia 2012 r.

w sprawie K. M.

podejrzanego o czyny z art.13§1 kk. w zw. z art.280§1 kk. i art.157§2 kk. w zw. z art.11§2 kk.

i inne

zażalenia wniesionego przez Prokuratora Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia z dnia 5 grudnia 2011 r., sygn. akt II Kp 1182/11

w przedmiocie odmowy zastosowania tymczasowego aresztowania

na mocy art. 437 § 1 kpk

p o s t a n o w i ł

zażalenia Prokuratora Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia postanowieniem z dnia 5 grudnia 2011 r., sygn. akt II Kp 1182/11:

I.  nie uwzględnił wniosku prokuratora w przedmiocie zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec podejrzanego K. M.;

II.  na podstawie art.249§1 kpk w zw. z art.275§1 kpk zastosował wobec K. M. środek zapobiegawczy w postaci dozoru policji, zobowiązując podejrzanego do stawiennictwa w komisariacie policji właściwym dla miejsca jego zamieszkania w każdy poniedziałek i piątek.

Wskazane wyżej postanowienie zaskarżył Prokurator Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia, zarzucając:

błąd w ustaleniach faktycznych polegający na stwierdzeniu, iż nie zachodzą okoliczności warunkujące konieczność zastosowania wobec podejrzanego K. M. środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania.

Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zastosowanie wobec M. S. środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż w zażaleniu Prokurator domaga się zastosowania tymczasowego aresztowania wobec M. S., mimo że wniesiony środek odwoławczy dotyczy postanowienia wydanego względem K. M..

Sąd Okręgowy uznał zatem powyższe za oczywista omyłkę pisarską skarżącego i przyjął, że wyrażone w zażaleniu żądanie dotyczy właśnie K. M..

Po przeprowadzeniu analizy akt rozpoznawanej sprawy, Sąd Okręgowy nie znalazł uzasadnienia dla zarzutu podniesionego w zażaleniu.

Wbrew twierdzeniom Oskarżyciela Publicznego Sąd I instancji trafnie uznał, iż na obecnym etapie postępowania nie można stwierdzić, by zachodziło duże prawdopodobieństwo, wymagane treścią art.249§1 kpk, że podejrzany K. M. dopuścił się zarzucanych mu przestępstw usiłowania rozboju. Większość przesłuchanych w sprawie świadków, w tym pokrzywdzonych, przeczy bowiem, by powodem zajścia z udziałem podejrzanego była chęć zdobycia przez napastników pieniędzy czy też telefonów komórkowych. Wskazują oni raczej, że zostali zaatakowani bez konkretnego powodu, a napastnicy szukali okazji do bójki. Świadkowie, którzy zeznali, że jeden z atakujących mężczyzn domagał się pieniędzy i telefonów komórkowych, podczas okazania wskazywali natomiast na inną niż podejrzany K. M. osobę.

Sąd Okręgowy podzielił jednocześnie stanowisko Sądu Rejonowego, iż w rozpoznawanej sprawie zachodzi duże prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzanego przestępstwa z art.158§1 kk.

Trafnie jednak Sąd Rejonowy uznał, iż wystarczającym dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego będzie w tym stanie rzeczy zastosowanie wobec K. M. dozoru policji.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy orzekł jak na wstępie.