Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 410/06
POSTANOWIENIE
Dnia 12 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Techniczno-Handlowego V.
Spółki Akcyjnej w K.
przeciwko Kompanii Węglowej S.A. w K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 grudnia 2006 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 4 kwietnia 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację strony
powodowej od wyroku Sądu Okręgowego.
W skardze kasacyjnej strona powodowa zarzuciła naruszenie prawa
materialnego – art. 68, 6 k.c., naruszenie przepisów postępowania – art. 233 § 1,
art. 328 § 2, art. 479-12
k.p.c. i wnosiła o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub,
że zachodzi nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście
uzasadniona. W uzasadnieniu wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną
argumentację prawną wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności
uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania (por. uzasadnienie
uchwały Połączonych Izb – Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r.,
III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92, postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, z dnia
30 maja 2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, z dnia 10 maja 2001 r.,
II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11, z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01,
OSNC 2002, nr 12, poz. 151).
Obowiązek ten nie został spełniony. Strona powodowa ograniczyła się
jedynie do stwierdzenia, że wnosi o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
„gdyż zostały naruszone przepisy prawa materialnego oraz przepisy
postępowania, których uchybienie miało wpływ na wynik sprawy a wartość sporu
3
uzasadnia możliwość wniesienia skargi od prawomocnego wyroku sądu
II instancji”.
Jeżeli przesłanką wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest
twierdzenie skarżącego, że skarga jest oczywiście uzasadniona, powinien on
w uzasadnieniu wniosku zawrzeć wywód prawny wskazujący w czym wyraża się
ta "oczywistość" i przedstawić argumenty wykazujące, iż rzeczywiście skarga jest
oczywiście uzasadniona. Ograniczenie się tylko do stwierdzenia, że skarga
kasacyjna jest oczywiście uzasadniona nie spełnia wymagania uzasadnienia
wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
26 kwietnia 2006 r., II CZ 28/06, z dnia 18 stycznia 2006 r., II CSK 166/05 oraz
z dnia 3 kwietnia 2006 r., III CSK 85/06, nie publ.).
Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna również z innych przyczyn. Zgodnie
z art. 3983
§ 3 k.p.c. podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące
ustalenia faktów lub oceny dowodów (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 76). Wskazane
w skardze przepisy postępowania wprost dotyczą ustaleń faktów i oceny
dowodów, a jak wynika z ośmiozdaniowego uzasadnienia skargi kasacyjnej
również takich ustaleń i faktów dotyczą zarzuty naruszenia przepisów prawa
materialnego.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3
k.p.c.).

V CSK 410/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia