Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 39/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku A.W.
przy uczestnictwie Gminy S.
o wpis,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 lutego 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 22 listopada 2005 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawczyni A.W., wnosząc od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 22 listopada 2005 r. skargę kasacyjną, opartą na podstawie naruszenia art.
228 § 2 k.p.c., art. 6288
§ 2 i 3 k.p.c. oraz art. 28 k.p.a., domagała się przyjęcia
skargi do rozpoznania, jako oczywiście uzasadnionej, ze względu na naruszenie
tych przepisów.
Badając dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawie niniejszej, Sąd
Najwyższy zważył, co następuje:
Jak wynika z treści art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. oraz art. 3986
§ 2 k.p.c., jednym
z zasadniczych i niezbędnych elementów skargi kasacyjnej jest wniosek o przyjęcie
jej do rozpoznania oraz jego uzasadnienie. Uzasadnienie takiego wniosku powinno
nawiązywać do okoliczności opisanych w art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c., gdyż jedynie
wtedy, gdy okoliczności te w danej sprawie występują, Sąd Najwyższy obowiązany
jest przyjąć skargę kasacyjną do rozpoznania (por. m. in. postanowienie SN z dnia
20 października 2005 r., II CZ 89/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 135). Wydanie
takiego rozstrzygnięcia nie może nastąpić bez podjęcia przez skarżącego próby
wykazania, że okoliczności te w rzeczywistości zachodzą, gdyż nie jest rolą Sądu
Najwyższego samodzielne doszukiwanie się ich w zastępstwie skarżącego.
Ograniczenie się do wskazania jednej z przesłanek, które zostały określone w art.
3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c. nie jest równoznaczne ze spełnieniem obowiązku
uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania. Uzasadnienie takie
powinno bowiem także obejmować przedstawienie argumentacji prawnej
zmierzającej do wykazania, że powołana przesłanka istotnie w sprawie zachodzi.
W tym zakresie za niewystarczające należy uznać odwołanie się do podstaw skargi
kasacyjnej bądź ich uzasadnienia, gdyż, jak to już zostało wielokrotnie powiedziane
w orzecznictwie, wymaganie uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do
rozpoznania oraz przytoczenia i uzasadnienia jej podstaw nie mogą być ze sobą
utożsamiane. Każde z tych wymagań powinno być więc spełnione samodzielnie
i niezależnie (por. np. zachowujące nadal aktualność postanowienie SN z dnia
3 grudnia 2003 r., I CK 421/03, Prok. i Pr. 2004, nr 2, poz. 38).
3
W sprawie niniejszej wnioskodawczyni stwierdziła w swej skardze, że
naruszenie wskazanych w ramach jej podstaw „przepisów postępowania czyni
skargę kasacyjną oczywiście uzasadnioną”, nawiązując w ten sposób do przesłanki
określonej w art. art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. Poprzestając na tym stwierdzeniu,
skarżąca nie podjęła się uzasadnienia swego stanowiska. W skardze brak jest
odrębnego, jurydycznego wywodu, w którym skarżąca wyjaśniałaby szczegółowo
w czym - jej zdaniem - przejawia się ta oczywistość. Prowadzi to do konkluzji, iż
skarga kasacyjna w sprawie niniejszej nie zawiera odpowiadającego ustawowym
wymaganiom uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania. Skargę tę,
biorąc pod uwagę treść art. 3986
§ 2 k.p.c., należy zatem uznać za dotkniętą
nieusuwalnym brakiem i z tego względu odrzucić (por. postanowienie SN z dnia
14 lipca 2005 r., III CZ 61/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 75).
Wobec powyższego Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie art.
3986
§ 3 k.p.c., skoro nie uczynił tego Sąd drugiej instancji.

IV CSK 39/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia