Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 25/07
POSTANOWIENIE
Dnia 4 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)
SSN Gerard Bieniek
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi E. W.
o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa E. W., K. W. i S. W.
przeciwko Powszechnej Kasie Oszczędności […]
o zapłatę,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 8 września 2005 r., po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie
Cywilnej
w dniu 4 kwietnia 2007 r.,
zażalenia skarżącego E. W. na postanowienie
Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 grudnia 2006 r.,
oddala zażalenie oraz wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił - opartą na
przepisach art. 403 § 2 i 3 k.p.c. - skargę E. W. o wznowienie postępowania
2
zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z 8 września 2005 r.
oddalającym apelację od wyroku Sądu Okręgowego w W. z 27 stycznia 2005 r.
Tym ostatnim orzeczeniem oddalone zostało powództwo E. W., K. W. i S. W.
przeciwko Powszechnej Kasie Oszczędności […] o zapłatę odszkodowania za
straty spowodowane sprzedażą - wskutek działania pełnomocnika pozwanej
zasiadającego w radzie wierzycieli - mienia prywatnego powodów, jako
wchodzącego w skład masy upadłości „A." E. W. i S-ka Spółki Jawnej w C.
Sąd Apelacyjny wskazał, że dokonanie przez Sąd Najwyższy w sprawach
zakończonych postanowieniami z: 26 kwietnia 2004 r., V CSK 159/05 (nie publ.),
23 czerwca 2004 r., V CZ 53/04 (nie publ.) i z 8 lipca 2003 r., IV CK 13/03 (nie
publ.) odmiennej wykładni art. 26 § 4 k.s.h. (w brzmieniu obowiązującym w dniu
6 kwietnia 2001 r.) od zaprezentowanej w sprawie, której dotyczy skarga, nie
stanowi - wbrew twierdzeniom skarżącego -ustawowej podstawy wznowienia
postępowania.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący wniósł o jego zmianę
przez uwzględnienie skargi o wznowienie postępowania, kwestionując ocenę
przytoczonych w niej podstaw wznowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Domagając się wznowienia postępowania skarżący podniósł, że
w prawomocnie zakończonym procesie odszkodowawczym sądy orzekające
uznały, iż przekształcenie spółki cywilnej „A." w spółkę jawną na podstawie art. 26 §
4 k.s.h. (w brzmieniu obowiązującym w dniu 6 kwietnia 2001 r.) spowodowało
przejście z mocy prawa na nowo utworzoną spółkę prawa własności nieruchomości
przysługującego wspólnikom spółki cywilnej. Tymczasem w sprawie o wpis
w księdze wieczystej prawa własności nieruchomości na rzecz spółki jawnej „A."
(wywodzonego z powyższego przekształcenia) Sąd Najwyższy dokonał odmiennej
wykładni powołanego wyżej przepisu (postanowienie z dnia 26 kwietnia 2006 r., V
CSK 159/05). Prawidłowo zatem Sąd Apelacyjny uznał, że w istocie skarżący oparł
skargę na zarzucie naruszenia - w zakończonym postępowaniu – prawa
materialnego (art. 26 § 4 k.s.h.). W konsekwencji trafnie ocenił, że wadliwość
3
orzeczenia wynikająca z obrazy prawa materialnego nie może być kwalifikowana
jako ustawowa podstawa wznowienia postępowania.
Orzeczenia Sądu Najwyższego powołane przez skarżącego w celu
wykazania słuszności swego poglądu prawnego nie są okolicznościami faktycznymi
lub dowodami, o których mowa w art. 403 § 2 k.p.c. Nie dotyczą też one stosunku
prawnego, który był przedmiotem rozstrzygnięcia w prawomocnie zakończonym
postępowaniu (art. 403 § 3 k.p.c.).
Sąd Najwyższy z przytoczonych względów orzekł, jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. Oddalając wniosek pozwanego o zasądzenie na jego
rzecz kosztów postępowania zażaleniowego miał na względzie fakt, iż zawierająca
ten wniosek odpowiedź na zażalenie wniesiona została po upływie terminu
określonego w art. 3951
zdanie drugie k.p.c.
jc