III CZ 63/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 63/07
POSTANOWIENIE
Dnia 4 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
SSA Michał Kłos (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Specjalistycznych Gabinetów Lekarskich „P.” sp. z o.o. w K.
przeciwko J. S. i „A.(...)” S.A. w W.
o ochronę dóbr osobistych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 stycznia 2008 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 21 września 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie strony
powodowej na postanowienie tego Sądu z dnia 25 lipca 2007 r.
Sąd Apelacyjny uznał, że zażalenie wniesione zostało na postanowienie, które
nie dotyczyło wysokości opłaty, czy wysokości wydatków a odrzucenia zażalenia na
postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 25 maja 2007 r. Nie obejmowało zatem swoim
zakresem treści wskazanych w art. 95 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm. - dalej:
„u.k.s.c.”). W tej sytuacji zażalenie powyższe nie było wolne od opłat i podlegało
odrzuceniu stosownie do art. 373 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 95 ust. 2
u.k.s.c. poprzez jego niewłaściwą wykładnię i przyjęcie, że nie zwalnia on od pobierania
2
opłaty od zażalenia na postanowienie sądu, którym sąd odrzucił zażalenie strony ze
względu na źle uiszczoną opłatę.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 95 ust. 2 u.k.s.c., nie pobiera się opłat od zażalenia na
postanowienie sądu dotyczące wysokości opłaty albo wysokości wydatków. Wykładnia
tego przepisu prowadzi do wniosku, że zażalenie na postanowienie o odrzuceniu
zażalenia należycie nie opłaconego nie jest już wolne od opłaty. Powyższa interpretacja
przyjęta była na gruncie art. 23 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (jedn. tekst: Dz. U. z 2002 r., Nr 9, poz. 88 ze zm.), który - w
zakresie, w jakim dotyczył zażalenia - miał identyczne brzmienie. Zażaleniem
odrzuconym kwestionowanym postanowieniem, powód zaskarżył postanowienie o
odrzuceniu zażalenia z powodu nieuiszczenia opłaty sądowej. Powyższy środek
odwoławczy dotyczył zatem zasadności odrzucenia przez sąd zażalenia z powodu jego
nieopłacenia, nie zaś kwestii wysokości opłaty lub wydatków. Nie jest zatem objęty
zwolnieniem przedmiotowym o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie. Jeśli zatem
zażalenie to nie zostało należycie opłacone podlegało odrzuceniu stosownie do art.
1302 § 3 w zw. z art. 373 i 397 § 2 k.p.c., aczkolwiek pierwszy z tych przepisów w
uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia nie został powołany.
Mając powyższe względy na uwadze, jak również treść art. 3941 § 3 w zw. z art.
39814 k.p.c., należało orzec jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
SSA Michał Kłos (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Specjalistycznych Gabinetów Lekarskich „P.” sp. z o.o. w K.
przeciwko J. S. i „A.(...)” S.A. w W.
o ochronę dóbr osobistych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 stycznia 2008 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 21 września 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie strony
powodowej na postanowienie tego Sądu z dnia 25 lipca 2007 r.
Sąd Apelacyjny uznał, że zażalenie wniesione zostało na postanowienie, które
nie dotyczyło wysokości opłaty, czy wysokości wydatków a odrzucenia zażalenia na
postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 25 maja 2007 r. Nie obejmowało zatem swoim
zakresem treści wskazanych w art. 95 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm. - dalej:
„u.k.s.c.”). W tej sytuacji zażalenie powyższe nie było wolne od opłat i podlegało
odrzuceniu stosownie do art. 373 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 95 ust. 2
u.k.s.c. poprzez jego niewłaściwą wykładnię i przyjęcie, że nie zwalnia on od pobierania
2
opłaty od zażalenia na postanowienie sądu, którym sąd odrzucił zażalenie strony ze
względu na źle uiszczoną opłatę.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 95 ust. 2 u.k.s.c., nie pobiera się opłat od zażalenia na
postanowienie sądu dotyczące wysokości opłaty albo wysokości wydatków. Wykładnia
tego przepisu prowadzi do wniosku, że zażalenie na postanowienie o odrzuceniu
zażalenia należycie nie opłaconego nie jest już wolne od opłaty. Powyższa interpretacja
przyjęta była na gruncie art. 23 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (jedn. tekst: Dz. U. z 2002 r., Nr 9, poz. 88 ze zm.), który - w
zakresie, w jakim dotyczył zażalenia - miał identyczne brzmienie. Zażaleniem
odrzuconym kwestionowanym postanowieniem, powód zaskarżył postanowienie o
odrzuceniu zażalenia z powodu nieuiszczenia opłaty sądowej. Powyższy środek
odwoławczy dotyczył zatem zasadności odrzucenia przez sąd zażalenia z powodu jego
nieopłacenia, nie zaś kwestii wysokości opłaty lub wydatków. Nie jest zatem objęty
zwolnieniem przedmiotowym o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie. Jeśli zatem
zażalenie to nie zostało należycie opłacone podlegało odrzuceniu stosownie do art.
1302 § 3 w zw. z art. 373 i 397 § 2 k.p.c., aczkolwiek pierwszy z tych przepisów w
uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia nie został powołany.
Mając powyższe względy na uwadze, jak również treść art. 3941 § 3 w zw. z art.
39814 k.p.c., należało orzec jak w sentencji.