Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 111/07
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
SSN Zbigniew Strus
ze skargi powoda o wznowienie postępowania
w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 2 czerwca
2006 r., sygn. akt I ACa (…)
w sprawie z powództwa I. L.
przeciwko Jarosławowi Adamowiczowi - Komornikowi Sądowemu Rewiru III przy Sądzie
Rejonowym w R. i Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w R.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanego J. A. - (...) Towarzystwa
Ubezpieczeń SA w R.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 stycznia 2008 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 20 kwietnia 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
1. oddala zażalenie;
2. oddala wniosek J. A. - Komornika Sądowego Rewiru III przy Sądzie
Rejonowym w R. o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego;
3. zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prezesa Sądu Rejonowego
w R. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
W skardze z dnia 6 grudnia 2006 r., uzupełnionej pismami z dnia 12 grudnia 2006
r., z dnia 14 grudnia 2006 r., z dnia 27 grudnia 2006 r. oraz z dnia 1 lutego 2007 r., I. L.
wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego 2 czerwca 2006 r., I ACa (…), którym utrzymano w mocy wyrok
Sądu Okręgowego w R. z dnia 26 września 2005 r., I C (…). Jako podstawę wznowienia
wskazał nowe dowody (art. 403 § 2 k.p.c.) w postaci zeznań świadków i odpisów
dokumentów.
Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę I. L. o
wznowienie postępowania. W uzasadnieniu podkreślił w szczególności, że skarga
podlega odrzuceniu, ponieważ nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia,
bowiem powołane przez skarżącego okoliczności faktyczne i środki dowodowe nie
wyczerpują dyspozycji art. 403 § 2 k.p.c. Po pierwsze, okoliczności dotyczące urządzeń
zlokalizowanych na działce nr (…)/3 były skarżącemu znane przed zamknięciem
rozprawy apelacyjnej. Po drugie, okoliczności i dowody mające świadczyć o
bezprawnym zachowaniu komornika i jego zmowie z syndykiem sprowadzają się jedynie
do przedstawienia związku zachodzącego miedzy pewnymi faktami a rozpatrywaną
sprawą. Po trzecie, powołane w skardze okoliczności i środki dowodowe nie mogły mieć
wpływu na wynik sprawy. Po czwarte, w skardze odwołano się również do dowodów,
które nie istniały w czasie procesu, lecz powstały później.
I. L. zaskarżył w całości postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 20 kwietnia
2007 r., zarzucając naruszenie art. 403 § 2 k.p.c. oraz polemizując z wymienionymi
ustaleniami. Dnia 12 grudnia 2007 r. skarżący wniósł o zawieszenie postępowania
zażaleniowego do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego w
Prokuraturze Rejonowej dla Miasta R. (w związku ze zgłoszeniem przez skarżącego
zawiadomienia o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez komornika
przy Sądzie Rejonowym w R.) oraz o dopuszczenie kolejnego dowodu z dokumentów.
Dnia 7 stycznia 2008 r. skarżący wniósł o wyznaczenie innego terminu posiedzenia
przez Sądem Najwyższym w celu umożliwienia mu przedstawienia operatu
szacunkowego nieruchomości oznaczonej jako działka nr (…)/3.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie wniesione przez pełnomocnika skarżącego nie zasługuje na
3
uwzględnienie. Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., podstawą wznowienia postępowania jest
m.in. późniejsze wykrycie takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych,
które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w
poprzednim postępowaniu. Należy w związku z tym podkreślić, że według tego przepisu
możliwość powoływania nowych faktów i dowodów jest ograniczona jedynie do tych
okoliczności i środków dowodowych, które istniały już w okresie trwania zakończonego
postępowania, zaś środek dowodowy, powstały po uprawomocnieniu się wyroku, nie
stanowi prawnej podstawy do wznowienia postępowania (postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 13 października 2005 r., IV CZ 96/05, niepubl.). Tymczasem, jak
trafnie wykazał Sąd Apelacyjny, a czego skarżący skutecznie nie zakwestionował,
powołane przez skarżącego okoliczności faktyczne i środki dowodowe albo były mu
znane przed zamknięciem rozprawy apelacyjnej, albo też nie istniały w czasie procesu,
lecz powstały później. W okolicznościach niniejszej sprawy nie miała zaś miejsca
sytuacja, gdy określona okoliczność była znana stronie postępowania, lecz dopiero po
jego prawomocnym zakończeniu nastąpiło wykrycie mającego ją wykazać środka
dowodowego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 2007 r., II CZ 5/07,
niepubl.). Poza tym Sąd Apelacyjny prawidłowo ustalił, że nawet dokonanie odmiennych
ustaleń, które mogłyby być dokonane z uwzględnieniem wskazanych przez skarżącego
dowodów, nie miałoby wpływu na wynik niniejszej sprawy, w której powód nie udowodnił
przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej komornika, zwłaszcza szkody i
normalnego związku przyczynowego.
Zgodnie z art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu,
jeżeli ujawni się czyn, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby
wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej. Skarżący w piśmie z dnia 12 grudnia
2007 r. nie wykazał, aby postępowanie karne, prowadzone przez Prokuraturę Rejonową
dla Miasta R. w związku z zarzucanym usunięciem z akt komorniczych operatu
szacunkowego dla działki nr 45, ani tez z teścia tego operatu, miało mieć związek z
niniejsza sprawa cywilną. Z tego powodu wnioski skarżącego z dnia 12 grudnia 2007 r. i
z dnia 7 stycznia 2008 r. nie zasługiwały na uwzględnienie.
Zażalenie podlegało więc oddaleniu na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z
art. 3941
§ 2 i 3 k.p.c.