Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CSK 362/07
POSTANOWIENIE
Dnia 23 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Dąbrowski
w sprawie z powództwa W. J.
przeciwko S. O. i M. O.
o rozwiązanie umowy dożywocia,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 stycznia 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanych od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 lutego
2007 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną; zasądza od pozwanych na rzecz powoda kwotę 3.600
(trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 lutego 2007 r.
pozwani S. i M. O. podnosili jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie skargi do
rozpoznania, że w sprawie występują istotne zagadnienia prawne, sprowadzające się do
rozstrzygnięcia, czy prowokacyjne zachowanie powoda wobec pozwanych i inicjowanie
przez niego postępowań karnych może stanowić wyjątkowy wypadek uzasadniający
rozwiązanie przez sąd umowy dożywocia na podstawie art. 913 § 2 k.c. Wywiedzionych
zagadnień prawnych nie uzasadniono.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna w sprawie niniejszej podlega odrzuceniu z uwagi na
niezawarcie w niej wszystkich elementów konstrukcyjnych wymienionych w art. 3984
§ 1
k.p.c.
2
Obowiązujące przepisy kodeksu postępowania cywilnego nakazują stronie
wnoszącej skargę wywieść w niej „wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
i jego uzasadnienie (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.), nawiązujący do co najmniej jednej z
ustawowych przesłanek tzw. przedsądu, zawartych w art. 3989
§ 1 k.p.c. (por. m.in.
postanowienie SN z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05, OSNC 2006 nr 4, poz. 75).
Wymaganie to ma w istocie charakter mieszany, formalno-materialny, z przewagą
jednak czynnika materialnego, co oznacza w szczególności, iż nie wystarczy samo tylko
wskazanie, że występuje zdaniem skarżącego jedna z czterech przesłanek tzw.
przedsądu, wymienionych w art. 3989
§ 1 k.p.c., lecz nadto wniosek ten musi być
wypełniony rzeczywistą treścią i uzasadniony w należycie wyodrębnionym fragmencie
pisma procesowego za pośrednictwem argumentów jurydycznych.
Tego skarżący nie uczynił; skarga kasacyjna obejmuje bowiem wyłącznie część
zatytułowaną jako „uzasadnienie”, która wyraźnie odnosi się do podstaw kasacyjnych.
Natomiast, wobec wyraźnego oddzielenia w treści art. 3983
§ 1 k.p.c., uzasadnienia
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania od uzasadnienia samych podstaw
kasacyjnych, nie można przyjąć, że jeden i ten sam element konstrukcyjny skargi - w
postaci ogólnego „uzasadnienia” postaw kasacyjnych - uzasadni zarazem przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania (por. m.in. postanowienie SN z dnia 26 października
2005 r., V CZ 122/05, niepubl.).
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. skargę kasacyjną
należało odrzucić, oddalając wniosek pełnomocnika powódki o zasądzenie kosztów
procesu w postępowaniu kasacyjnym, albowiem nienależyte wypełnianie przez
pełnomocnika będącego adwokatem obowiązków zawodowych nie może w ogóle być
uznane za udzielenie stronie pomocy prawnej.