Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 267/13

POSTANOWIENIE

Dnia 27 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia powódki A. B.

na pkt. II postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 7 marca 2013 r.,

sygn. akt I C 989/12

w sprawie przeciwko Skarbowi Państwa – Urzędowi Skarbowemu

w B.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 7 marca 2013 r. w pkt. II Sąd Rejonowy oddalił wniosek powódki o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu wskazał, że z dotychczasowych pism powódki nie wynika, aby była ona osobą nieporadną, czy mającą trudności z samodzielnym podejmowaniem czynności procesowych. Powódka sporządziła pozew, środek odwoławczy, wniosła również o zwolnienie od kosztów sądowych, które uzasadniła, co potwierdza, że pisma procesowe nie stwarzają dla niej żadnych trudności, ponadto wykazuje ona wystarczającą znajomość reguł, według których toczy się postępowanie sądowe. Sąd dodał także, że sprawa nie jest na tyle skomplikowana pod względem faktycznym i prawnym, co uzasadniałoby konieczny udział pełnomocnika.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka, wnosząc o jego zmianę i ustanowienie pełnomocnika z urzędu, zarzuciła błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, polegający na przyjęciu, że sprawa nie jest skomplikowana. Podniosła, że Sąd przesądził wynik sprawy bez sprawdzenia stanowisk stron i dowodów, pominął ewentualną konieczność powołania biegłego w sprawie, a także fakt, że jest ona osobą nieporadną, bez znajomości prawa i procedur sądowych. Skarżąca wskazała też, że ze względu na stan zdrowia nie jest dyspozycyjna (jest inwalidką).

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie nie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 117 § 5 kpc, sąd uwzględnia wniosek o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu, jeżeli ich udział w sprawie uzna za potrzebny, a potrzeba ta ma miejsce w przypadkach wskazanych przez Sąd pierwszej instancji. Tymczasem powódka, zgłaszając żądanie ustanowienia pełnomocnika z urzędu, nie wskazała okoliczności, które uzasadniałyby taką potrzebę. Jak słusznie bowiem zauważył Sąd Rejonowy, dotąd skarżąca nie miała trudności z podejmowaniem czynności procesowych i obroną swoich praw przed sądem. Wnoszone przez nią pisma procesowe nie były wadliwe, przeciwnie – podejmując właściwe czynności, powódka skutecznie uruchomiła postępowanie w niniejszej sprawie, uzyskała zwolnienie od kosztów sądowych w żądanym zakresie, jak i w prawidłowy sposób zainicjowała tryb merytorycznej weryfikacji przez sąd wyższej instancji podjętego przez Sąd Rejonowy rozstrzygnięcia, składając zażalenie będące przedmiotem niniejszego postępowania. Skoro zatem z dotychczasowego przebiegu postępowania wynika, że skarżąca skutecznie radzi sobie z prowadzeniem postępowania, Sąd pierwszej instancji trafnie oddalił zgłoszony przez nią wniosek. Wprawdzie skarżąca podniosła, że ze względu na stan zdrowia nie jest dyspozycyjna (jest inwalidką), jednak w żaden sposób nie wykazała, że dolegliwości na jakie cierpi uniemożliwiają jej, czy chociażby utrudniają samodzielny udział w sprawie - na okoliczność tę nie przedstawiła żadnych dowodów, same zaś jej twierdzenia nie mogą stanowić podstawy uzasadniającej przedmiotowe żądanie. Trzeba przy tym podkreślić, że brak fachowej wiedzy prawniczej i nieznajomość procedury cywilnej po stronie powódki nie przesądzają o zasadności zgłoszonego wniosku – to rzeczą przewodniczącego składu orzekającego jest bowiem czuwanie nad prawidłowym przebiegiem postępowania.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji postanowienia.

II Cz 267/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE