IV CZ 9/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I PZ 71/68 III CKN 289/97 III CZ 116/04
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 9/08
POSTANOWIENIE
Dnia 4 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. D. i M. D.
przeciwko Gminie Miejskiej B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 marca 2008 r.,
zażalenia powodów
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 października 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
powodów od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10 maja 2007 r., stwierdzając, że
powodowie pomimo wezwania nie uiścili opłaty podstawowej należnej od apelacji (art.
14 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,
Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm., w związku z art. 2 ustawy nowelizującej z dnia 14
grudnia 2006 r. Dz. U. z 2007 r. Nr 21, poz. 123). Postanowienie to zostało doręczone
powodom dnia 11 października 2007 r.
W dniu 17 października 2007 r. powodowie złożyli wniosek o przywrócenie
terminu do uiszczenia opłaty podstawowej od apelacji, do którego dołączyli apelację i
należną opłatę podstawową w kwocie 30 zł.
2
Postanowieniem z dnia 21 listopada 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił zarówno
wniosek o przywrócenie terminu, jak i apelację, stwierdzając, że wniosek o przywrócenie
terminu jest niedopuszczalny, gdyż „kasacja powodów została już prawomocnie
odrzucona w związku z czym nie zachodzi potrzeba uiszczenia należnego od niej wpisu,
a tym samym przywracania terminu do jego uiszczenia” (art. 168 § 2 k.p.c.).
W zażaleniu na to postanowienie powodowie zarzucili naruszenie art. 65 k.c. w
związku z art. 126 § 1 pkt 3 k.p.c. przez nieuwzględnienie celu, jaki zamierzali osiągnąć,
kierując do Sądu pismo nazwane wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia
opłaty podstawowej od apelacji. Podkreślili, że w piśmie tym wskazali przyczyny
swojego zachowania i wyrazili wolę zmiany zaistniałej sytuacji, by ich apelacja została
bez przeszkód rozpoznana. Sąd Apelacyjny natomiast treści odnośnego pisma nie
rozważył. W konkluzji żalący wnosili o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wnosząc apelację od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10 maja 2007 r., a
następnie pismo nazwane wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty
podstawowej od apelacji powodowie występowali w sprawie bez profesjonalnego
pełnomocnika procesowego. Równocześnie z wspomnianym pismem wnieśli apelację
od wyroku z dnia 10 maja 2007 r., uiścili opłatę podstawową i wskazali przyczyny, dla
których opłata ta nie została wcześniej uiszczona. Z treści pisma wynikało w sposób
jednoznaczny, że powodowie dążą do poddania wyroku z dnia 10 maja 2007 r. kontroli
instancyjnej Sądu Apelacyjnego i podejmują działania zmierzające do osiągnięcia tego
celu.
Artykuł 130 § 1 zdanie drugie k.p.c. stanowi, że mylne oznaczenie pisma
procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania
pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. Z przepisu tego wynika dyrektywa
rozpoznania pisma zgodnie z jego treścią, także wówczas gdy zostanie ono mylnie
oznaczone lub dotknięte innymi oczywistymi niedokładnościami (zob. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 1997 r., III CKN 289/97, OSNC 1998, nr 5, poz. 90).
Chodzi oczywiście o takie niedokładności, które nie wpływają na możliwość wywołania
właściwych skutków pisma procesowego. Mogą one dotyczyć także treści pisma, gdy
jest niewłaściwie zredagowana, ale w taki sposób, że choć nie odpowiada wymaganiom
formalnym, pozwala na ustalenie treści tego pisma w drodze wykładni (zob.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 1069 r., I PZ 71/68, OSNCP 1969,
nr 9, poz. 163 i z dnia 14 stycznia 2005 r., III CZ 116/04, niepubl.).
3
Sąd Apelacyjny powinien zatem ustalić treść pisma powodów z dnia
17 października 2007 r. w drodze wykładni i rozpoznać je zgodnie z ustaloną w ten
sposób treścią. Ponieważ apelacja powodów została postanowieniem z dnia
5 października 2007 r. odrzucona, skutki jej wniesienia uległy zniweczeniu. W tej sytuacji
wniosek o przywrócenie uchybionego terminu do wniesienia opłaty od apelacji był
niedopuszczalny, apelacja bowiem w sensie procesowym już nie istniała. Możliwe było
natomiast przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i tak należało odczytać zawarty w
piśmie powodów wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty podstawowej od
apelacji, zwłaszcza że powodowie dołączyli do wspomnianego pisma apelację.
Skoro Sąd Apelacyjny nie rozpoznał pisma żalących zgodnie z jego rzeczywistą
treścią, zażalenie powodów trzeba uznać za uzasadnione.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 zdanie
pierwsze w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. D. i M. D.
przeciwko Gminie Miejskiej B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 marca 2008 r.,
zażalenia powodów
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 października 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
powodów od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10 maja 2007 r., stwierdzając, że
powodowie pomimo wezwania nie uiścili opłaty podstawowej należnej od apelacji (art.
14 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,
Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm., w związku z art. 2 ustawy nowelizującej z dnia 14
grudnia 2006 r. Dz. U. z 2007 r. Nr 21, poz. 123). Postanowienie to zostało doręczone
powodom dnia 11 października 2007 r.
W dniu 17 października 2007 r. powodowie złożyli wniosek o przywrócenie
terminu do uiszczenia opłaty podstawowej od apelacji, do którego dołączyli apelację i
należną opłatę podstawową w kwocie 30 zł.
2
Postanowieniem z dnia 21 listopada 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił zarówno
wniosek o przywrócenie terminu, jak i apelację, stwierdzając, że wniosek o przywrócenie
terminu jest niedopuszczalny, gdyż „kasacja powodów została już prawomocnie
odrzucona w związku z czym nie zachodzi potrzeba uiszczenia należnego od niej wpisu,
a tym samym przywracania terminu do jego uiszczenia” (art. 168 § 2 k.p.c.).
W zażaleniu na to postanowienie powodowie zarzucili naruszenie art. 65 k.c. w
związku z art. 126 § 1 pkt 3 k.p.c. przez nieuwzględnienie celu, jaki zamierzali osiągnąć,
kierując do Sądu pismo nazwane wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia
opłaty podstawowej od apelacji. Podkreślili, że w piśmie tym wskazali przyczyny
swojego zachowania i wyrazili wolę zmiany zaistniałej sytuacji, by ich apelacja została
bez przeszkód rozpoznana. Sąd Apelacyjny natomiast treści odnośnego pisma nie
rozważył. W konkluzji żalący wnosili o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wnosząc apelację od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10 maja 2007 r., a
następnie pismo nazwane wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty
podstawowej od apelacji powodowie występowali w sprawie bez profesjonalnego
pełnomocnika procesowego. Równocześnie z wspomnianym pismem wnieśli apelację
od wyroku z dnia 10 maja 2007 r., uiścili opłatę podstawową i wskazali przyczyny, dla
których opłata ta nie została wcześniej uiszczona. Z treści pisma wynikało w sposób
jednoznaczny, że powodowie dążą do poddania wyroku z dnia 10 maja 2007 r. kontroli
instancyjnej Sądu Apelacyjnego i podejmują działania zmierzające do osiągnięcia tego
celu.
Artykuł 130 § 1 zdanie drugie k.p.c. stanowi, że mylne oznaczenie pisma
procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania
pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. Z przepisu tego wynika dyrektywa
rozpoznania pisma zgodnie z jego treścią, także wówczas gdy zostanie ono mylnie
oznaczone lub dotknięte innymi oczywistymi niedokładnościami (zob. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 1997 r., III CKN 289/97, OSNC 1998, nr 5, poz. 90).
Chodzi oczywiście o takie niedokładności, które nie wpływają na możliwość wywołania
właściwych skutków pisma procesowego. Mogą one dotyczyć także treści pisma, gdy
jest niewłaściwie zredagowana, ale w taki sposób, że choć nie odpowiada wymaganiom
formalnym, pozwala na ustalenie treści tego pisma w drodze wykładni (zob.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 1069 r., I PZ 71/68, OSNCP 1969,
nr 9, poz. 163 i z dnia 14 stycznia 2005 r., III CZ 116/04, niepubl.).
3
Sąd Apelacyjny powinien zatem ustalić treść pisma powodów z dnia
17 października 2007 r. w drodze wykładni i rozpoznać je zgodnie z ustaloną w ten
sposób treścią. Ponieważ apelacja powodów została postanowieniem z dnia
5 października 2007 r. odrzucona, skutki jej wniesienia uległy zniweczeniu. W tej sytuacji
wniosek o przywrócenie uchybionego terminu do wniesienia opłaty od apelacji był
niedopuszczalny, apelacja bowiem w sensie procesowym już nie istniała. Możliwe było
natomiast przywrócenie terminu do wniesienia apelacji i tak należało odczytać zawarty w
piśmie powodów wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty podstawowej od
apelacji, zwłaszcza że powodowie dołączyli do wspomnianego pisma apelację.
Skoro Sąd Apelacyjny nie rozpoznał pisma żalących zgodnie z jego rzeczywistą
treścią, zażalenie powodów trzeba uznać za uzasadnione.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 zdanie
pierwsze w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.